TIS OVERAL WAT. Nu eens niet op ons park .

Troostrijk om te horen dat het in onze omgeving in andere veel chiquere residences al niet veel beter is gesteld. Ondanks de koppijn en de koorts vanwege het vaccin heb ik me vermand door middel van paracetamol en ben naar een vriendin in Port Grimaud vertrokken voor onze wekelijkse Kaffee-Klatsch. Nu eens niet per ZOOM maar lijfelijk want we zijn allemaal minstens een keer gevaccineerd. Wel met inachtneming van de regels uiteraard. Gezellig aan de waterkant in de tuin werd onze aandacht al snel getrokken door een buitengewoon slecht manoeuvrerende jacht- bezitter. Het waaide nogal dus dan ligt schade op de loer. En zo kreeg het gesprek de wending in de richting van onze buren in het algemeen.

De twee vriendinnen die daar beide naast elkaar een woning bezitten in de vorm van rijtjeshuis doch minimaal een ton of 7 waard in verband met de aanlegplaats voor een jacht worden sinds kort geplaagd door nieuwe buren aan weerskanten. Links van hen Belgen ( ja vrienden , Walen hoor ) en als half Belgische weet ik dat bijna geen Belgen zo zijn , maar deze verblijven daar met 10 personen ; een deel in het huis en een deel op het jacht waar ze sinds de lockdown elke avond luidruchtig feestvieren met veel bier. De naaste buurvrouw mijn vriendin , is bijna 80! En het huilen staat haar nader dan het lachen want ze woont er permanent . De andere vriendin niet want die woont in Monaco en heeft dat huis slechts vanwege de aanlegplaats al is sinds de dood van haar man het jacht verkocht. Zij echter zit met een Oekraïense gebuur die geen woord over de grens spreekt , haar aanlegplaats voor het gemak gebruikt voor zijn service- bootje wat met zich meebrengt dat hij dus ook steeds in haar tuin kijkt en een gesprek om hem op andere gedachten te brengen niet tot de mogelijkheden behoort. EN NU KOMT HET. Ook in die residentie waar ze zich scheel betalen aan gemeenschappelijke kosten wordt niet ingegrepen en ook de politie treedt niet op bij geschillen in een privé park wat als een bedrijf geregistreerd staat tenzij er dooien vallen of bijna , wat dus niet eens anders is dan op ons veel goedkopere park . De vriendin heeft min of meer verhuisplannen gemaakt doch na de ervaringen van mij en nog een andere vriendin in Grimaud met eveneens Waalse voisins d enfer is ze tot de conclusie gekomen dat het risico er dik inzit dat na een verhuizing op de oude dag een rustige woonomgeving bepaald geen zekerheid is in het zuiden omdat je hier graag voor een min of meer beschermde woonvorm kiest ervan uitgaande dat alle kwaadwillenden denken dat eenieder met een mooie villa miljonair is met zeer onverkwikkelijke gevolgen . Dus al met al : TIS OVERAL WAT

De exacte toedracht hoorden we die zondagsochtend toen haar ex de struiken kwam snoeien .                                                                                                Intussen was het ook hier winter , konden we ons min of meer reNa de gruwelijke aanvaring van het COMITÉ  verleden week is er niets spannends meer gebeurd met betrekking tot de drie partijen die nu al twee jaar over elkaar heen duikelen ; te weten : MADAME . HET COMITÉ aangevoerd door Loekasjenko en DE POEDELS die proberen de zaak te sussen.    Ook niets meer vernomen van het kort geding , de uitspraak of een eventueel beroep daartegen . Loekasjenko is verhuisd maar sluipt nog met enige regelmaat over het park en dat is hem geraden ook want uiteindelijk hebben we de nutsvoorzieningen betaald tot 1 mei en volgens hetgeen zij zeggen heeft iedereen behalve mijn vriendin en ik ook onderhoudskosten aan het ontslagen COMITÉ betaald , al kennen wij zo al zeker tien personen die niet betaald hebben , maar dit terzijde , ik ben nu eenmaal de kwaaie pief  en alleen mijn naam wordt vermeld ; ze doen hun best maar…….

Gelukkig gebeurde er nog wel iets spannends waar om te lachen valt , tenminste als het niet zo triest was  : ik zit zonder poetsvriendin alhoewel ze sinds oktober niet meer is geweest want ik had er geen vertrouwen meer in gezien het feit dat ze het niet erg nauw neemt met de Corona-regels .              Die bewuste woensdagochtend in oktober ben ik bij een vriendin geheel binnen de regels koffie gaan drinken en heb 45 e klaargelegd aangezien ik niet geconfronteerd wilde worden met mijn poetshulp zonder masker maar met veel contacten .  Wat ik echter niet wist omdat haar ex-vriend en onze trouwe steun en toeverlaat voor tuin-  en overige diensten het niet had durven vertellen , is dat ze sinds de kroegen gesloten zijn elke middag met haar vriendinnen bij de food-truck zit , niet om te eten maar om te zuipen . Ze houdt sowieso van een biertje doch altijd na werktijd , daarom had ik geen argwaan.  Twaalf uur kwam ik thuis maar de vogel was reeds gevlogen en wat bleek ? Mijn schat had stof gezogen en gedweild want de hulp was na een telefoontje van haar vriendin overhaast vertrokken met een of ander smoesje al wisten we toen nog niet dat het naar de foodtruck was .                     Die komt er hier niet meer in ……..

De exacte toedracht hoorden we die zondagsochtend toen haar ex de struiken kwam snoeien .                                                                                                Intussen was het ook hier winter , konden we ons min of meer redden zonder hulp en door een appje af en toe met de vriend kwamen we verder niets aan de weet . TOT   Zondagochtend….. ik had een appje gestuurd omdat het hard nodig is wat bomen te fatsoeneren waarop onze vriend aangaf wel even te komen kijken ; hij bleef twee uur vanwege het ongelooflijke verhaal wat volgde , ook al  maakte hij een opgeluchte indruk .                                          Na een relatie van 16 jaar woont de poetsvriendin nog steeds bij haar ex  op een boeren landje waar zeven mobiel homes staan . Ze gaat af en toe eens weg om ergens op een huis of hond te passen , dat is haar core-business , maar komt steeds ongevraagd terug omdat ze blijkbaar al haar verdiensten verzuipt en niets overhoudt om elders te huren… En nu komt het ……. Het alcoholgebruik heeft een ernstige vorm aangenomen sinds de lock-down wat inhoudt dat ze elke middag net voor of soms net na de couvre-feu ladderzat met de auto terugkeert , altijd met een slechte dronk en ruzie zoekend op de bank gaat liggen . Ze draagt niets bij aan de kosten en die goeierd van een ex heeft dan na zijn werk al boodschappen gedaan , kookt ook voor haar , terwijl ze niets opruimt en ook niet poetst . Daarna gaat ze ruzie zoeken met een mede bewoner van hun mini-parkje die zijn hond aangelijnd laat liggen wat zij als hondenvriendin ondenkbaar vindt .        Maar het is een Rottweiler en er lopen daar ook kindjes rond ; toch maakt ze geregeld de hond van de buurman los waardoor heftige bonje ontstaat .  Twee weken geleden is de bom gebarsten toen ze ladderzat thuis kwam met de auto op drie wielen , kennelijk een lekke band gehad , niets van gemerkt en met een totaal verwrongen velg heelhuids teruggekeerd een uur na de avondklok .   Controle hier ???? Nooit van gehoord .                                                Ze is direct naast de hond op de grond gaan liggen , of meer specifiek plat gevallen , om hem aan te halen waardoor wederom heftige ruzie ontstond , een telefoon kapot getrapt werd , geslagen , zelfs gebeten en dan bedoel ik niet de hond  [ de wond was nog goed zichtbaar bij onze tuinvriend ] wat als gevolg had dat de eigenaar van het terrein die de scenes van de afgelopen maanden helemaal beu was onze vriend liet weten dat de vriendin per direct moest vertrekken omdat hem anders de huur van zijn fraaie plekje zou worden opgezegd .                                                                                                                Met drie man hebben ze de dronken dame achter in zijn bestel-autootje geladen , twee hielden haar vast aan benen en hoofdhaar . Intussen is een vriendin gebeld met een verhuurcaravan op een camping waar de poets kon verblijven tot haar terugreis naar Engeland.  De goedzak heeft na overleg met haar moeder met wie hij een heel goede band heeft ,een ticket gekocht voor de eerste vlucht naar het geboorteland en hoopt van harte dat ze nooit meer terugkomt .  Bij moeder zit ze onder de plak en mag ze slechts een glas wijn per dag ; zeker geen bier dat leidt tot een agressieve dronk. De jongen is helemaal opgeknapt , heeft twee nieuwe wielen onder haar auto laten zetten , is nu naar zijn moeder in de Franse binnenlanden die hij vijf jaar niet heeft gezien en als hij terug is worden de overhangende takken gesnoeid.

Met de buren is het nooit meer goed gekomen. We schrijven voorjaar 2004 .
Onze naaste buur, weduwe geworden , verkocht haar vakantiewoning waarvoor zij twee kandidaten had.
Aangezien wij zeer goed met elkaar opschieten gaf zij ons de keus uit de twee aspirant kopers die zij had.
De keus viel op een echtpaar van onze leeftijd en niet op een bareigenaar met Porsche en drie kinderen.                                                                                         Een ingenieur die enkele jaren voor zijn pensioen stond gehuwd met een tandartsdochter uit tweede leg , petit bourgeoisie al was dat in haar geval niet zo duidelijk.
Na al die jaren hebben we hiervan nog steeds spijt.
Aanvankelijk troffen wij  elkaar enkele malen voor het welbekende Apero over en weer waarbij buurman steeds in slaap viel met het hoofd op tafel en buurvrouw steeds luidruchtiger roddelde over alles en iedereen al ging ons toe nog niet direct een lichtje branden .  [ het bleken stevige drinkers ]              Een apero-dinatoire begint gewoonlijk rond een uur of zeven s’ avonds en wordt altijd afgesloten door hapjes , een hartige taart of pizza , maar daar deden de buren niet aan wat betekent dat je rond negen uur met drank op en een lege maag weer kon vertrekken . Echter na een week of twee over en weer stelde men voor om zaterdag dan samen te gaan eten , uiteraard met gedeelde kosten , in een Italiaans restaurant . Ik wist wel een aardig adresje en omdat de nieuwe buuf ook niet in buurman ‘s auto mocht rijden ging ik met haar naar de markt om daarna ook meteen te reserveren bij de Italiaan .   Zaterdag brak aan en we moesten met hen meerijden ; dames achterin , die vent reed als een gek ondanks de thuis al genoten aperitiefjes dus ik stond doodsangsten uit bij al die inhaal-capriolen op onze bochtige en smalle wegen en ik was God dankbaar dat we het er levend hebben afgebracht al was het etentje bepaald niet voor herhaling vatbaar.                                          Voor de nieuwe buren betekende Italiaans eten : Pizza . Daar had ik me heel iets anders bij voorgesteld . We kregen de mooiste tafel van het restaurant , een ronde , in het midden van de zaak . De kaart werd aangereikt , maar dat was kennelijk niet nodig omdat buurman direct het woord nam zonder iemand iets te vragen . Nee….. aperitief niet nodig …… een voorgerecht nemen we ook niet , wij stomverbaasd durfden niets te zeggen al  begonnen we ons al ongemakkelijk te voelen  …… vier maal pizza Marguerita …… ik viel zo ongeveer van mijn stoel . Enfin , we besloten het maar gelaten over ons heen te laten komen doch toen gevraagd werd of de dessertkaart nog moest komen werd mijn schat wakker en waagde te zeggen :                                           Ik heb geen voorgerecht gehad dus in elk geval neem ik een toetje , uiteraard volgde ik waarna ook het tweetal koos voor een nagerecht want de rekening zou gesplitst worden zonder fooi; een Fransman geeft zelden fooi omdat dat in de prijs is inbegrepen hetgeen maakt dat Nederlanders in onze regio zeer geziene gasten zijn ; wij staan erom bekend dat we de meest gulle gevers  zijn op dat gebied .                                                                                                        Ik geloof niet dat ik me al ooit zo gegeneerd heb in een restaurant want het was geen Pizzeria .

Om nieuwelingen in onze coin in contact te brengen met de andere buren  regel ik altijd een prettig etentje  waarbij ook altijd de andere buurman aanwezig was . Hij zong waarbij hij zichzelf  begeleidde op de guitar [ook toevallig zijn achternaam] het was  die zondagavond uitermate gezellig met vier nationaliteiten aan tafel en de nieuwe buurvrouw [ oorzaak drank ] had bijzonder veel aandacht voor de knappe charmante gitaar spelende buurman die bovendien ook nog zoet gevooisd was .
De Parelhoen met Zatte Pruimen viel ernstig in de smaak van alle genodigden .                                                                                                                             Het hoeft geen betoog dat de algemeen ingeburgerde retour bij het nieuw aangekomen tweetal nooit heeft plaatsgevonden .

De volgende ochtend ging de nieuwe buurman weer verder  met klussen en omdat buuf in de tuin aan het rommelen was ging ik even kletsen: CRUCIALE FOUT, maar dat wist deze Nederlandse Oma toen nog niet; nooit betreedt men onaangekondigd het heilige der heiligen van de Fransman : ZIJN DOMEIN
Buurvrouw vroeg me even binnen om de vooruitgang van de werken te bekijken en we troffen een foeterende buurman aan bij een ernstig golvend plafond.
Met enige bouwkundige achtergrond als architectendochter evenals architecten ex , wees ik hem op het feit dat schroten nooit in dezelfde richting liggen als de balken.
DRIEWERF FOUT : een Fransman duldt geen enkele  kritiek , van niemand en al helemaal niet van een vrouw in dit geval een buitenlandse wat de zaak aanzienlijk heeft verergerd in de buren relatie .
Daarna is het nooit meer goed gekomen met onze eerste                              VOISINS D’ENFER..

Wat een dag weer , Frankrijk op zijn smalst .                                                      Lonkte vanochtend een zonnige dag en een lege agenda waardoor een zorgeloze dag met siesta in het verschiet leek te liggen , kwam er al snel een kink in de kabel waarmee Oma’s spreekwoord :Prijs den dag niet voordat het avond  is , meteen bewaarheid werd .                                                                        Ik stond nog in de potten te roeren toen pling pling pling driemaal dus , mij naar de mobiel deed grijpen want dit kon niet anders dan belangrijk zijn ; en jawel hoor ………..                                                                                                                  Mijn zoon via whatsapp , hij heeft vorige week de nieuwe luifel voor de tonnelle opgestuurd en het Point Relais colis in het naburig dorp weigerde het aan te nemen .   Aan huis bezorgen is hier al helemaal een heilloze missie , dat is nog nooit gelukt , een poort , een berg op mocht die poort al opengaan , dat is tijdrovend dus onbegonnen werk . Briefje in de bus of sms je ? Nooit van gehoord .                                                                                            Intussen stond mijn braadworst zo ongeveer aan te branden terwijl ik met de Iphone in de hand naarstig op zoek ging naar een ander afhaalpunt terwijl mijn zoon maande tot haast ; die wilde dat pak ook niet terug .          Nu heb ik vele jaren bij Diesel Nederland gewerkt op de klanten- en klachtenservice wat maakt dat ik behoorlijke kennis heb van vervoerders en de een biedt beduidend meer service dan de ander. Dit bedrijf waarvan ik de naam niet zal noemen is kennelijk niet zo intelligent om uit te zoeken middels hun Franse vestiging , hier 30 km vandaan , bij welk afhaalpunt ze dan wel zouden moeten bezorgen .                                                                             Mijn eten was intussen koud , ik zat binnen met mijn bord omdat de zon mijn scherm verblindde en schat zat in zijn uppie buiten te eten…. de sfeer was op zijn zachtst gezegd niet aangenaam .

Na het eten heb ik zelf de klantenservice van die club een mail gestuurd dat ze hun huiswerk beter moeten maken want het Point Relais is slechts anderhalve km verwijderd van onze woning. Het mooiste aan dit verhaal is dat ik daar ter plekke vanmorgen al een boek binnen heb gekregen wat ik dinsdag heb besteld , via DHL die kennelijk wel weten hoe het werkt in EEN Europa.

Antwoord had ik nog niet meteen , dus blij gemoed de restanten van het losbandig leven opgeruimd en pling pling….mijn  zoon weer of het was geregeld want hij komt om in het werk wat in deze tijd een groot goed is . Hem geantwoord dat ik het wel dacht op te lossen.                                                      Doch ….. toen zag ik in mijn ooghoek een mail van MADAME . Vanochtend heb ik haar wat kopies moeten sturen van de taxe foncieres , mijn opstalverzekering en de staat van het elektrisch circuit hier ter plaatse ; heeft ze nodig om haar park te verzekeren en de vuilophaaldienst .              Dat bleek dus dik in orde maar ze zou graag wat aanvullende informatie hebben over de boevenclub van de dictator die haar bij het kort geding goed van pas kan komen en omdat ik het bloed van die club hier wel kan drinken ben ik zo vals geweest mijn hele middag te besteden aan het zoeken naar foto’s , de juiste data van verrichte werken en kopies van boekhouding en statuten voor zover ik er de hand op heb kunnen leggen in de afgelopen anderhalf jaar. Ik voel me een beetje een verrader , heb pijn in mijn rug en geen siesta gehad , maar alles voor het hoger doel .                                                  Juist toen ik de laptop dicht wilde slaan kwam bericht van de vervoerder om het verzendingsnummer …… grrrrrr  wie is daar zo dom?  Ik had bij mijn mail de berichten van hen aan mijn zoon toegevoegd…..Nog maar eens op herhaling , het nummer in chocolade letters vermeld en nogmaals het juiste afhaalpunt gevolgd door : Nog een prettige avond juffrouw , al was dat niet van harte .

Nu maar eens even lekker zitten met een sinaasappel en Boulevard… dat maakt het hoofd van leeghoofden leeg .