blog met recept ZUURKOOL INMAKEN ZOALS OMA

Door een post op Facebook deze week werd ik herinnerd aan het feit dat ook mijn Oma vroeger zelf Zuurkool inlegde in een hele grote Keulse Pot die ik ooit verpatst heb op een brocante markt .
Nu heb ik daar niet alleen spijt van maar het schaamrood staat me ook op de wangen omdat mijn lievelings-oma de bron is van veel van mijn recepten .
Geluk bij een ongeluk ….. en dat is dat een lieve vriend mij een poos geleden verraste met enige Keulse potten van een iets kleiner formaat wat meer dan voldoende is om een wintervoorraad Zuurkool in te leggen voor twee personen .
Ik heb vijf witte , een groene en een spitskool gekocht omdat mijn Oma ook deze drie soorten gebruikte , en alle ingredienten uit haar aantekeningen , behalve de Witte Wijn ; dat heb ik er zelf bij bedacht….
daar was vroeger met zes kinderen geen geld voor .
Uit een vorig blog weten jullie waarschijnlijk nog wel dat Oma’s buurvrouw een houten poot had ; een Blade Babe avant la lettre dus , en die was goed gezien in de buurt voor diverse karweitjes zoals het poten van Aardappels , maar ook het aanstampen van de Zuurkool in het vat , hetgeen zeer zwaar werk is als je dat handmatig moet doen .
Ik heb zo’n buurvrouw niet en goede raad is duur… daarom heb ik de Wijnboer methode toegepast en aangestampt met de voeten … maar wel voorzien van slofjes waarover ik driedubbele plastic zakken [ wel voor voedselgebruik ] heb getrokken en zo de Zuurkool uiterst stevig in de pot gedrukt… het resultaat is subliem !

inmaken en bewaren ZUURKOOL INMAKEN ZOALS OMA

Het kost wat tijd , maar dan heb je ook wat : voorraad voor de hele winter .

Je hebt nodig :
Een grote geglazuurde [ keulse ] pot , ong. 10 liter .

6 Kolen : Wit , Groen en Spitskool .
1/2 liter Karnemelk .
1/3 liter Witte Wijn .
1 afgestreken eetlepel Zout per kilo .
Peperkorrels , Kummel , 2 Kruidnagels , 2 jeneverbessen , 3 Laurierblaadjes .

Begin per twee Kolen .
Houd de buitenste bladeren apart en was de Kool niet .
Snijd de Kool in vieren en haal de harde kern en nerf er uit .
Schaaf of snijd ze nu in heel dunne repen .

Strooi een dunne laag Zeezout op de bodem van de pot ; daarop de twee geschaafde Kolen met 4 Peperkorrels , een beetje Kummel , een lepel Zeezout , een Kruidnagel en een gescheurd Laurierblad .

Druk de inhoud heel stevig aan !!! Dat is HEEL zwaar werk , en omdat ik geen buurvrouw met een houten poot heb , zoals mijn Oma , heb ik 3 stevige plastic zakken over mijn slof gedaan en goed vastgesnoerd met stevig postbode elastiek en daarmee [ dus met mijn voet ] in de Keulse pot gestampt . Dit werkt als een tierelier !

Doe dit liefst buiten of op een groot plastic zeil.
Herhaal deze handeling nog twee keer , waarbij je ook de Jeneverbessen om beurten toevoegt .
Steeds stevig aanstampen…. Je denkt : dat krijg ik nooit in die pot… maar je zult zien dat na de tweede ronde de boel al heel vochtig wordt en zich goed laat indrukken .

Als de hele voorraad goed is aangestampt giet je er een halve liter Karnemelk en een derde liter Witte Wijn bij , zodat de Kool helemaal onder staat .

Nu vouw je de buitenste bladeren over de inhoud van de pot en stop de zijkanten in .

Leg een diep bord dat precies in de pot past boven op de inhoud en op dat bord een baksteen die je uiteraard zeer goed
verpakt hebt in plastic zakken die geschikt zijn voor voedsel . De steen en het bord moeten onder de vloeistof staan .
Trek dan een of twee stevige plastic zakken over de pot en doe er een Postbode elastiek om , zodat er geen lucht meer bij komt .

Eerst een paar dagen in de keuken laten staan totdat het vreselijk begint te stinken , vanwege het gisten , en daarna zet je de pot op een koude donkere plek , zoals een kelder of garage .
Wel af en toe even het plastic eraf halen en kijken of er schimmel op de gegiste vloeistof zit .
Het zal wel onwelriekend zijn ; maar dat is heel normaal .
Dit kun je er gewoon afscheppen en kan helemaal geen kwaad want het hoort bij het gisting proces .
Na twee maanden is de Zuurkool klaar om te verwerken . ENNNN spoel hem vooral niet af voor gebruik !

blog met recept ERGER VOORKOMEN

Ik ben een brokkenpiloot van het ergste soort en kan zo snel niet bedenken wat ik in mijn leven al niet gebroken of verwond heb door een even bizarre als onnozele samenloop van omstandigheden ; kerstavond uitglijden over een aardappelschil en 3 ribben breken, op een parking waar honderden auto’s staan in een putje stappen en een enkel breken , midden in de stad in een betonnen bloembak vallen 8 maanden zwanger ….liesbreuk , de onderste traptrede missen… voorvoet gebroken. , met mijn been tussen de keldertrap geschoten….. enkel gebroken , omver gereden door een auto die achteruit reed ……. hersenkneuzing en gebroken voet , uitglijden met sneeuw onder de laarzen .. 4 wervels gebroken , tegen de site table gevallen omdat de honden vochten… rib gebroken , misgestapt met 2 boodschappentassen….. 9 wervels gebroken en een half jaar plat … 2 jaar geleden uit de kano gevallen ….. arm/hand /polsbreuk , en als meest merkwaardig hoogtepunt : Het balmasqué openen met mijn baas die mij dusdanig in de armen hield dat ik een rib brak……nee hoor geen onzedelijk gedrag en ik geef hem dus niet posthuum aan …. sommige zaken moet je ruim zien….. en dat doen ze in Brabant .

Hier de entree met mijn schat

……….en dat is nog lang niet alles ,veel gekker moet het toch niet meer worden . Ik zal wel een “gevallen vrouw”zijn.

Die akkefietjes overkomen me gewoon zonder dat ik me ergens van bewust ben maar het is meer dan mogelijk dat ik zoiets nooit zie aankomen , zonder erg …zeggen ze in Brabant ; mijn ex zei dat vroeger ook al omdat ik destijds ook altijd van die uitglijders had maar kennelijk bestaat er toch nog zoiets als een engelbewaarder als het er werkelijk om begint te spannen.
Zoals de dag dat mijn stief zusje mijn leven redde – zo erg is en was het met mij . Zal wel nooit meer over gaan…
Samen met schat gingen wij elk voorjaar met onze kampeerbus 6 weken naar Frankrijk en dat bewuste jaar had ik beloofd dat mijn stief zusje intussen in mijn auto kon rijden . Wij woonden aan een heel drukke uitvalsweg in Eindhoven waar het verkeer richting Maastricht dag en nacht voorbij raasde .
Ik had haar afgehaald bij een vriendje en omdat parkeren bij ons ook heel problematisch was parkeerde ik even aan de overkant bij een winkel .
Uitgestapt overhandigde ik haar de sleutels en liep zo de weg op , in gedachten verzonken… de tegenwoordigheid van geest waardoor mijn stief zusje mij aan mijn kleren terugtrok voor een aanstormende auto zorgde ervoor dat ze in feite mijn leven heeft gered ; ik ben haar eeuwig dankbaar , dat spreekt voor zich .
Wanneer we terug in Nederland zijn organiseren we altijd een etentje waarbij we meestal samen koken voor de familie . Niet alleen mijn leven maar ook enkele heerlijke en eenvoudige recepten heb ik aan haar te danken , zoals deze verrukkelijke ovenschotel met Kabeljauw .

Wortels en Aardappels 8 min voorgaren in de Topf in de magnetron ; 5 minuten blancheren in kokend water kan ook .
Smeer een ovenschaal in met Boter – schik daarin over de lengte gehalveerde Wortels –Aardappels- Tomaten in stukken – Zeste van Citroen – Knoflook – Dille – Kabeljauw – Peper , Zout en Groene kruiden uit de Fairtrade molen .
Dan weer Wortel – Tomaat – Zeste- Knoflook en Dille .
Bedekken met flinke klonten boter en 20 min. garen in de voorverwarmde oven op 180′

columns GEEN RETOUR

Als je vakantiegroep uit zo’n 14 vrienden bestaat is er altijd wel een stel bij dat liefst de snor drukt als het hun beurt is voor de retour en dan voorstelt om op restaurant te gaan waarbij uiteraard de rekening gedeeld wordt ; ook niet altijd even eerlijk trouwens maar daar letten we gezien de vriendschap niet op .
Frappant is echter wel dat het stel in kwestie bepaald niet armlastig is ook al zit het familiefortuin voornamelijk in stenen . Een ballast aan het been als je het mij vraagt vanwege alle financiele rompslomp om nog maar te zwijgen van het onderhoud aan die grote Parijse gebouwen uit het begin en midden van de vorige eeuw .
Zoals de oorspronkelijke Fransoos betaamt wordt hun zomervakantie doorgebracht bij familie en vrienden die verspreid over het land wonen al dan niet in familie woningen die door vererving eeuwig in gezamenlijk bezit blijven .
Dit is ook het geval bij het bewuste echtpaar ; meneer is trouwens een schat .
Mevrouw die 20 jaar jonger is dan haar echtgenoot heeft een goed florerende nering in Parijs terwijl hij al thuis zit met een meer dan karig pensioentje omdat hij altijd heeft getafeltennist , eerst in de hoogste gelederen en later als jeugdcoach …. het groot fortuin komt van de kant van madame en zij zit er bovenop .
Onze vriend is heel aardig maar heeft dus geen ballen om het maar eens populair te zeggen : hij laat zich door zijn vrouw in het pak doen.
Hun jaarlijkse vakantie voltrekt zich via vast stramien : de auto gaat op de trein naar het zuiden… eerder logeerden ze dan gratis bij onze beste vriend , zonder ooit iets bij te dragen… een paar jaar geleden gingen onze vriend de ogen open en heeft hij er een stokje voor gestoken want al die matrassen in het huisje verspreid dragen niet bij aan rust en vrede… sindsdien huren ze een huisje met hun uitermate verveelde en al volwassen dochter die altijd mee moet .
Na 2 weken verkassen ze naar zijn zuster in Cannes en vandaar naar haar broer in Millau , onderweg wordt nog een kennis in Beziers aangedaan , om dan te eindigen in onze familie boerderij in de Lot.. waar nu ook voortaan iets gehuurd moet worden … de benen overal onder de tafel schuiven is wel al te gemakkelijk .
Uiteraard waren ze ook op de Blauwe Hap die ik vorige week heb gemaakt en ook werkelijk speciaal voor hem want hij is dol op de Aziatische keuken en ik gun hem echt dat plezier.
Er volgde voorwaar een retour met Sperciebonen salade uit blik en zeer slecht BBQ vlees , meer kon er bij madame kennelijk niet af en hij heeft niets te vertellen, nog mazzel dat ik niet mee ben gegaan omdat ik onwel geworden was van ranzige zalm op het strand.
Maar nu komt de plot waar deze informatie naar leidt :
Van de Blauwe hap is altijd heel veel over en dat zet ik in de vriezer tot een goed moment … helaas komt dat goed moment wel erg vlug dankzij mijn goedhartige echtgenoot ; we hebben er al 2 dagen onmin over .
Tijdens ons heerlijke diner bij Les Sarments , de bewuste retour voor eigen rekening , liet mijn schat zich ontvallen dat we nog Blauwe Hap hadden en onze vriend met madame die al even saai is als hun vervelende dochter , intussen in gezelschap van een erg aanwezige Portugese lover [ boy] die op het grote geld uit is , allemaal welkom zijn voor nog een Indonesisch maal.. als blikken konden doden werd mijn schat morgen reeds begraven…

Te laat….
Met die hitte mag ik me weer in het zweet werken en een retour zit er niet meer in omdat ze hun toer moeten vervolgen .
Ik ben laaiend maar ben dan weer zo’n sukkel dat ik mijn schat niet voor schut wil zetten…het is zijn vriend , maar ik krijg er wel die aanhang bij .

columns TONIJNSTEAK IN TARIFA

Enkele jaren geleden maakten wij een lange road-trip door Spanje , waarbij wij het land van boven naar onder en links naar rechts hebben doorkruist .
Zo ongeveer midden in die trip wilden we de oversteek naar Tanger maken en daarvoor was alles al geregeld , hond ingeent en riad geboekt .
Echter….. de dag voor de oversteek naar Afrika hebben we Gibraltar bezocht hetgeen ons de ogen opende met betrekking tot het toerisme , zelfs in het voorjaar .
Gibraltar is het allerergst wat ik in mijn leven qua toerisme heb meegemaakt , niet alleen wat betreft de drukte [erger dan Mont St. Michel en Rocamadour samen ] maar ook de kwaliteit of de afwezigheid daarvan , van het veelal brallende Engelse publiek dat met 3000 personen tegelijk gelost wordt van megalomane cruiseschepen, en niet een per dag maar meerdere , en die duizenden toeristen persen zich met veel geweld door de smalle winkelstraat met een aanbod van goud , bling bling en kitsch zoals ik het in mijn lange leven nog nooit bij elkaar gezien heb..
Toen wij dan ook de volgende dag aankwamen in Tarifa om in te schepen naar Tanger en een gelijksoortige massa zagen staan besloten we stante pede om het hele avontuur af te gelasten .
Het denkbeeld om in die nauwe straatjes als sardientjes in een blikje tegen elkaar aan te schuifelen benauwde me ten zeerste ; ik ben toch al slecht ter been .
Door dit plotselinge besluit hadden we tijd over om van een lekkere Spaanse lunch te gaan genieten ; een uiterst aantrekkelijk alternatief.
Op het plein onder de bomen in de aanloop naar de boot is een beperkt aantal eethuisjes . Wij spreken geen van beide Spaans zodat de ambiance de doorslag ging geven . Op een terras zaten nogal wat mensen hetgeen ik als een goed teken beschouw ; ik koos dit etablissement in stilte vast uit . Het was een Visrestaurant en mijn ega houdt niet van onverwachte vissen waar graat in zit ..

Ik hield me wat afzijdig en stelde de aanpalende nering voor alhoewel daar niemand zat… Neeeee zei schat : dat hiernaast is toch veel gezelliger… Gelijk had hij en in zijn enthousiasme hoorde hij niet dat ik vertelde dat het een Vis restaurant betrof .
Lekker geinstalleerd … apero’tje .. de kaart….: Ze hebben hier alleen maar vissen… Ja schat , dat zei ik toch….. Ja , maar God weet wat ik dan krijg….onze Spaanse taalkennis is niet van dien aard dat wij het aanbod konden ontcijferen, voor mij geen probleem , ook al heb ik een ferme gluten-intolerantie kan ik alles wat vers is eten zolang er maar geen graan aan te pas komt .
De oplossing diende zich echter al snel aan op het tafeltje naast ons ; twee borden werden neer gezet met grote dikke Steaks waarvan ik wist dat het rode tonijn moest zijn..

Uitgelegd aan mijn lief dat hij dat zeker heel lekker ging vinden hebben we dat toen besteld , en werkelijk… sindsdien is hij er dol op en eten we het vaak als de Rode Tonijn te krijgen is .
Roze laten we links liggen want die is erg droog .

Als toetje Caramel Dulce de Leche , ook afgekeken bij de tafelburen , en nergens in heel Spanje hebben we zo lekker gegeten .

Het recept zoals ik het maak , met een salsa van Ansjovis en Kappers , vinden jullie in mijn kookboek.

blog met recept HET RONDFIETSEND DAGBLAD

Zoals waarschijnlijk in elk dorp woonde er bij ons ook een weduwe met een ongetrouwde zoon en zij dreef een kruidenierswinkeltje.
Natuurlijk werd er bij de middenstand gekocht en daarom kwam Johannes elke donderdag het boekje ophalen waarin ik mijn bestelling had geschreven om die dan zaterdags weer te bezorgen .. We dronken dan gezellig een kop koffie of twee en daarbij vertelde hij in geuren en kleuren alle nieuwtjes uit het dorp .
Hij fungeerde tevens als plaatselijk nieuwsblad.
Ik was er ook al snel van op de hoogte dat hij van de herenliefde was , maar zoiets bestond toen natuurlijk nog niet op het Brabantse platteland……..
Zijn eerste gang s’ochtends was naar het gemeentehuis waar toen nog alles werd aangeplakt in een kastje met venster om de goegemeente op de hoogte te stellen van aangekondigde huwelijken , doden , faillissementen en wat dies meer zij .
Daarna kon hij gelijk zijn ronde maken langs de drie kerken die het dorp rijk was om alle plechtigheden uitvoerig te bekijken zodat hij genoeg gespreksstof had wanneer s’middags de boekjes opgehaald en boodschappen bezorgd moesten worden , altijd met een zak snoepjes voor de kinderen ; presentje van de zaak .
Maar het onvermijdelijke gebeurde en moeder kwam te overlijden .
Johannes had geen zin om vast te zitten in het winkeltje dat toch alleen maar liep door de goodwill van moeder en vond al snel een baantje in de bediening van de plaatselijke bistro ; dat paste nog eens echt bij hem.
En toen kwamen die hete zomers midden jaren zeventig .
De eigenaren van de bistro hadden een flat aan de kust en wilden daar graag tijdens de kermisweek naar toe maar vonden het niet verantwoord de zaak die nog niet zolang bestond te sluiten omdat juist een bistro aan de overkant zijn deuren geopend had .
Johannes werd gebombardeerd tot bedrijfsleider tevens gastheer , er was slechts een hulpkok en een menu wat tevoren grotendeels door de eigenaar/kok was bereid .
In die kermisweek aten wij voor het eerst koude Vichyssoise ; aanvankelijk hadden we weinig fiducie in koude Aardappelsoep , hoewel Gaspacho ons al wel bekend was , maar hij smaakte verrukkelijk in de hitte van die zomer.
Als hoofdgerecht : Boeuf Stroganoff met Frites , en die saus genoot grote faam in ons dorp .
IJs als dessert ; daar was ook niets aan te verprutsen .
Koffie en een likeurtje van de zaak .
Klantenbinding…
Onze vriend ontpopte zich als een perfecte gastheer en onder zijn bezielende leiding liep de zaak als een tierelier .

Uiteraard verklapte mijn spraakzame vriend mij ook het recept en het is eigenlijk raar dat ik er alleen met een hittegolf aan denk om Vichysoise te maken hoewel hij ook warm gegeten kan worden .

VICHYSOISSE

Een stuk of 4 geschilde Aardappelen geschikt voor puree. [ Hangt af van de grootte]
Twee Preien waarvan alleen het wit gebruikt wordt.
Een gesnipperd Sjalotje .
Twee plakjes Ontbijtspek.
Kippenbouillon.
Zout en Peper uit de molen.
Creme-Fraiche en evt, Truffel.

Bak de plakjes Ontbijtspek met de gesnipperde Sjalot in een klontje Roomboter maar laat het niet bruin worden.

Doe er dan de Aardappels bij en een beetje water en breng dit aan de kook .
Voeg daarna het gesneden wit van de prei toe en laat op zacht vuur stoven tot de aardappels gaar zijn.
Kippenbouillon [ eventueel van blokjes ] erbij en naar smaak Zout en Peper uit de molen.
Af laten koelen en de staafmixer zijn werk laten doen.
Een of twee scheppen Creme – Fraiche er door roeren en zeer goed koelen.

Deze soep maak je liefst een dag tevoren.

De volgende dag zeer koud opdienen met eventueel wat geschaafde Truffel erop.

columns ZOEKTOCHT NAAR HET HORLOGE VAN OMA

Tijdens de grote familievakantie gaan we dagelijks naar ons geheime strandje waarvan ik de naam noch de ligging verklap omdat het er al razend druk is en men tevoren moet reserveren .
Moet gezegd dat het een unieke locatie is waar je je op een tropisch eiland waant .
Soms lunchen we daar en anders vertrekken we om een uur of twee ; dan liggen onze vaste matrasjes al opgesteld… we huren ze voor een maand .
Gisteren lunchten we daar en daarna gingen de dames [ 5 stuks ] naar de bedjes terwijl de heren achterbleven om nog koffie en een afzakkertje te nemen , en wel in mijn gezelschap omdat ik de gezamenlijke spullen in de gaten houd en een boek lees op de E reader .
Rond half zes breken we weer op om voor de grote drukte thuis te komen .
Maar gisteren niet!!!!!! : grote consternatie want Meme [oud-oma ] was haar horloge kwijt… Alle hulptroepen werden ingeschakeld , zelfs de kok met een metaaldetector en de strandhulp met een schop… alles werd omgespit en uit-geharkt… maar geen horloge..
Tant-pis… oftewel jammer maar helaas , en de thuisreis werd aanvaard . Meme zat achterin de auto , borstelde het zand van haar voeten en trok haar schoentjes aan . Zich nog nergens van bewust zei ze…ik moet eens naar de schoenmaker want ik denk dat de binnenzool los zit.. haar dochter , onze vriendin Claude nam de schoen over om de zool er alvast uit te trekken , en Voila !!!!! het horloge kwam tevoorschijn…Arme Meme.. we hebben haar de hele avond voor de gek gehouden .
Hoewel ik eigenlijk geen keukendienst had werd mij toch verzocht een kleinigheidje als voorgerecht te prepareren ; zoiets als een zeer lichte salade , aangezien we die middag op het strand ook al hadden gebuffeld .
Dat bracht me op het idee om een salade te maken waarvoor ik het recept van onze uit Tunesie afkomstige tandarts heb ontfutseld , hij is een genie in de keuken sinds hij met pensioen is .

Een grote roze Pomelo of twee roze Grapefruits afpellen en ontvliezen , de stuken in twee snijden .
Twee Avocado’s in royale blokken snijden evenals de inhoud van een blik Palmharten .
Zwarte Olijven ontpitten , Mintblaadjes fijnscheuren , een beetje Koriander knippen ,
de zeste en het sap van een Limoentje toevoegen , Peper en Zout uit de Fairtrade molen en een ietsje pietsje Ras al Hanut .
Alles met schone handen door elkaar husselen met een beetje Olijfolie en gepelde Ecrivisses .
Afdekken met huishoudfolie en minimaal een uur in laten trekken in de koelkast .
Zeer Koel serveren .

Posted in HOME

columns WARME APPELS MET BOERENJONGENS logeren bij oma

Vroeger logeerde ik heel vaak bij mijn Oma waar het altijd zoete inval was .
In Brabant betekent zoete inval dat iedereen op elk moment van de dag kan binnenlopen en de koffie altijd pruttelde op het grote fornuis . De vaste kliek was een groepje oude tantes dat kwam klaverjassen , welhaast elke dag ; Tante Anna , Tante Jana , en Tante Marie en als er niet gekaart werd gingen ze naar de bioscoop samen met hun respectieve kleinkinderen want er liepen altijd wel een stuk of wat nichtjes en neefjes rond .
Daar heb ik geweldige herinneringen aan .
Tante Anna , de enige die “werkhuizen ” had en s’middags doodmoe was ,sliep en snurkte tijdens de voorstelling en de rest van de zussen en schoonzussen vertelde later waar het over ging in de film .
S’avonds als er werd gekaart kregen we altijd een licht alcoholische versnapering zoals warme gevulde Appels , een Advokaatje of Boerenjongens uit een grote glazen weckpot , door Oma zelf gevuld . Omdat wij , kinderen , daarvan ook een borrelglas kregen sliepen we daarna als een roos en hadden de Oma’s rust .
Tegenwoordig misschien niet pedagogisch verantwoord hoewel we er geen van allen iets aan hebben overgehouden…. Vanochtend op FB attendeerde een gesprek over appeloverschot en daaruit voortvloeiende bereidingen mij op een heerlijk gevuld appeltje dat ik vroeger vaak maakte naar het recept van mijn Oma maar in mijn vergeetboek is geraakt .
Ik had nog zes appels en ben direct aan de slag gegaan .

blog met recept BIOLOGISCH BEMESTEN VAN DE CITRUS BOOMGAARD

We schrijven : november 2013 . Het fantastisch warme najaar met elke week wel een keer wat regen heeft ervoor gezorgd dat alle citrusbomen en struiken in onze tuin , ook al is die midden in het bos , haast bezwijken onder de vruchten waarmee ik nu elke dag wel iets in elkaar moet knutselen , zoals Marmelade , Vin d’oranges , Limoncello , Quarante Quatre , Citrus compote en nog veel meer . Alle recepten te vinden in mijn kookboek . Deze rijke oogst is niet in de laatste plaats te danken aan mijn ega, want sinds ik een jaar of 4 geleden , en dat enkele weken op rij , in de tuinrubriek van de Var-Matin wat artikelen over citrusbomen heb gevolgd ben ik erachter gekomen waarom mijn oogst altijd zo magertjes was.
Er moet mannen-urine aan te pas komen. Die zit nl. boordenvol azot en daar kan geen kunstmest tegenop en bovendien tuinieren wij biologisch. Ook andere fruitbomen en rozen schijnen het met die bio bemesting erg goed te doen .
Dus sedertdien : u raadt het al : is het de taak van mijn schat om de azot te verzorgen en dat is nog een heel gedoe met 14 bomen en struiken die steeds in dezelfde volgorde hun bemestings behandeling krijgen; weer of geen weer, donker of niet.

Gelukkig hebben we geen vis a vis ; Frans voor inkijk .

En mijn citrus vruchten leveren een keur aan lekkere recepten op , waaronder bv.

SINAASAPPEL MARMELADE NAAR ZUID FRANS RECEPT

Er hangen weer flink wat Sinaasappels aan de struiken en bomen die onderhand geplukt moeten worden dus ga ik los op mijn unieke Zuid-Franse recept voor Marmelade wat ik heb losgepeuterd van een Franse buurvrouw die niet meer leeft,dus zet ik de traditie voort.

900 gram Bittere Sinaasappels
2.25 L Water
ong. 1.25 kg Suiker
beetje Citroensap

Was de vruchten grondig,snijd ze in twee en haal de pitten eruit.
Doe de pitten in een schoon stukje kaasdoek.
Hak alles[inclusief schil en wit] niet al te fijn in de keukenmachine.
In een pan doen en bedekken met het water en een nacht laten staan.
De volgende dag laten koken, met het zakje pitten erin,tot je de stukjes huid gemakkelijk tussen je vingers fijn kunt wrijven en de boel af laten koelen.
Dag drie: de Suiker erbij en ongeveer een half uur koken tot de Marmelade begint te binden.

Heet overdoen in steriele potten die je een paar uur ondersteboven op een handdoek zet zodat de lucht kan ontsnappen.

Het is dus een karweitje van drie dagen , maar zo hoort het nu eenmaal.

blog met recept CREATIEF MET DE WAARHEID

Nu het mooie voorjaarsweer de zomer inluidt is het enige keren per week Apero tijd , bij buren en vrienden en daarna weer de verplichte retour ; het houdt je aardig bezig.
Vanzelfsprekend moet je ook eens varieeren in de hapjes waarmee je indruk wilt maken want je wilt niets steeds hetzelfde op tafel zetten afgezien van het feit dat Aperitieven ook al niet goed is voor de lijn ; creativiteit is in deze noodzakelijk .
Dit brengt mij terug naar de beginjaren zestig en het creatief omgaan met de feiten door mijn moeder .
Mijn moeder jo-jode nogal eens in gewicht want ook in die jaren bestond in ons gezin het Apero Dinatoire al , en omdat wij midden in de bossen woonden was het zomers altijd volle bak ; niet goed voor het figuur . Uiteraard zag je in de winter niemand wat maar aangeeft hoe [on ]trouw veel “vrienden”kunnen zijn .
Mijn moeder was ook nogal graag mooi en buitengewoon kooplustig , hetgeen niet altijd in goede aarde viel als de zaken weer eens niet zo goed liepen als gewenst was om de boel draaiend te houden ; mijn vader was architect , in die tijd was dat een kunstenaar en inkomsten konden behoorlijk wisselen ..
Het was een prachtige zomer zaterdag en mijn moeder kwam terug uit de grote stad in een oogverblindende prachtig witte jurk met grote gele stippen en een jaloersmakend wijde rok.
Mijn vader , zullen jullie begrijpen , was bepaald not amused . Het huishouden met vier kinderen , veel aanloop in de zomer en een zaak was al duur genoeg.
MAAR>>>> ditmaal had moeder een prachtig excuus en we zijn nooit te weten gekomen of het verhaal op waarheid berustte of niet.
Te ongelooflijk om waar te zijn en dan is dat gewoonlijk ook zo : Juist voor haar favoriete kledingzaak barstte de rits van haar jurk open , dus was ze snel de winkel in gevlucht.
Die jurk in de etalage stond haar wel aan dus die werd van de paspop gehaald , moeder trok die aan en liet haar eigen jurk achter om de rits te laten maken.
Niemand geloofde het verhaal en ik moest later die week min of meer als getuige de gerepareerde jurk op gaan halen , aangezien ik in de stad op het lyceum zat .
De verkoopster zat vast en zeker in het complot aangezien mijn moeder voor haar huwelijk in die winkel had gewerkt ; zij het op de baby afdeling . Zo creatief als mijn moeder was met de waarheid was ze ook in de keuken en ik dank veel lekkere ideetjes aan haar , zoals deze Walnoten tapenade .

In de keukenrobot:

De helft van een potje Zongedroogde Tomaten op Olie.
Een kuipje Zachte Geitenkaas .
Een half Sjalotje
De inhoud van 8 Walnoten.
Hak alles fijn en voeg indien nodig een drupje van de Olie van de Tomaatjes toe.
Kruid met een beetje Komijn, Zwarte Peper en Zeezout uit de molen.
Je kunt dit een aantal dagen bewaren in de koelkast; maar invriezen gaat ook.
Serveren met geroosterd dun Stokbrood [ Ficelle ]

blog met recept DE ONTDEKKING VAN CHAMPAGNE KAAS

CHAMPAGNE- OFTEWEL GEFERMENTEERDE KAAS .
ALLEEN VOOR DE LIEFHEBBER VAN STINKKAAS .

Geheel en al door toeval door mij ontdekt omdat ik eens voor ons retour naar Nederland nog wat zachte Geitenkaas restjes over had die ik niet wilde meenemen maar ook niet weggooien. Zoals gewoonlijk maak ik voor ons vertrek alle restjes op en de vriezers leeg omdat in voor- en najaar tijdens onweer de stroom nogal eens wil uitvallen. De kaasrestjes komen vaak het laatst aan de beurt en bewaar ik onder Olijfolie met Pepers en Rozemarijn…. zie mijn kookboek.
Ik wist niet goed raad met wat zachte Geitenkaas en besloot om die in een aparte weckpot te doen maar wel op dezelfde manier . Wat je niet probeert weet je niet . Beide potten heb ik voor een zonnig keukenraam gezet .
Toen we na 2 maanden terug kwamen en op de avond van aankomst nagenoeg niets in huis hadden behalve een stuk stokbrood van de pick nick onderweg , kwamen de potten met Kaas op tafel en wie schetst mijn verbazing toen ik de pot Geitenkaas opende……
De inhoud begon te borrelen en te bruisen en nadat alle bubbels ontsnapt waren besloot ik toch maar eens een hapje te proeven…. dat was een ervaring…. zoooooo lekker op Bruin Boerenbrood en we hebben er nog een jaar van gegeten tijdens aperitiefjes…iedereen is er enthousiast over . Sedertdien gebruik ik Rocamadour voor dit doel.
Het systeem van harde Geitenkaas bewaren in Eau de Vie was me al jaren bekend , en doe ik ook , maar deze zachte Geitenkaas Champagne is verrukkelijk ..

KAASBLOKJES OP OLIE

Uitstekend als restverwerking ;
Wie heeft er nu niet elke week stukjes Harde Kaas over waar je weinig mee kunt doen en die in het slechtste geval in de kliko terecht komen…Ze zijn prima te gebruiken .

Heerlijk bij het Aperitief : Kaasblokjes uit de Olie .

Snijd blokjes kleiner dan een dobbelsteen [ ong. 1 x 1 cm ] en leg die in een glazen weck pot .
Giet er Olijfolie op en doe er hier en daar Rode Peper bolletjes en een geblancheerd Rozemarijn takje tussen .
Je kunt steeds bij blijven vullen , al zou ik eens in de paar maanden wel een nieuwe pot maken .
Let op dat de boel altijd onder de Olie blijft staan , dan kun je het heel lang bewaren .

Op dezelfde manier maak je zachte Geitenkaas brokjes , maar let op…. de pot hermetisch afsluiten en zeker 2 maanden dicht laten totdat de Kaas is gegist .