COLUMNS – Aan tafel met oma

columns / ONVERGETELIJKE VLUCHT

In 2007 , dus niet veel later na de aanslagen in New York welke de hele wereld op hun kop hebben gezet en met name het reizen aanzienlijk bemoeilijkten wegens ellenlange rijen bij de controle , hoewel dat tegenwoordig al niet anders is , ook al heeft dat een andere aanleiding , hadden we het plan opgevat om een roadtrip te maken over HIGWAY nr 1 langs de Amerikaanse westkust .

De trip zou gaan van de Mexicaanse grens tot en met Vancouver Island waarbij we tevens het doel hadden om mijn daar verspreid wonende Amerikaanse familie te bezoeken .

Geen zin om me druk te maken om de futiliteiten van boekingen en dergelijke had ik alles uit handen gegeven aan de dochter van mijn vriendin die bij een reisbureau werkte en een ware reserveringsdeskundige ; goedkopere vlieg- en boottickets zijn er niet te vinden evenals uitzonderlijke hotels die tegenwoordig als boetiekhotel door het leven gaan.

Sightseeing regel ik liever zelf middels reisgidsen en tips van vrienden .

De reis zou starten met de TGV vanaf Avignon naar Charles de Gaulle Airport , aangezien we bij ons favoriete hotel in Isle sur Sorgue onze auto 3 1/2 week gratis konden stallen . Brabants Zeeuws Joodkapje blijft zuunig en waarom zou je het nuttige niet met het aangename verenigen ? Een nacht in een fijn hotel met verrukkelijk eten en na terugkeer weer .

Kw over 9 vertrek TGV waar we per taxi heen werden gebracht . Eerste stop : Lyon , we keken onze ogen uit : tientallen personen zichtbaar allen familie van Rabbi Jacob ons welbekend uit de film van Louis de Funes , stapten in , het beeld klopte helemaal .

Rond de middag aankomst op het voor ons onbekende vliegveld , Air France , een buitenkansje via het reisbureau want 1010 euro voor 2 personen naar LA en terug naar Parijs vanaf Seattle ; laat dat maar aan mijn adviseuse over , goedkoper onmogelijk en luxer al helemaal niet ….. Dat bleek later nog .

Op goed geluk en na wat info bevonden we ons in een lange stoet personen al dan niet met rolstoel , stok , grote hoedendozen ; uiteraard het gezelschap wat in Lyon was ingestapt en ons nu voorging naar dezelfde gate. Ter plekke geschiedde een wonder want diverse dames uit rolstoelen konden plots lopen naar de taxe-free shop om daarna weer snel comfortabel gereden te worden .

Schat en ik hadden elkaar al eens vragend aangekeken gezien het feit dat wij de vreemde eenden in de bijt van dit gezelschap bleken ; maar ja , niet zeiken want goedkoop en daar houd ik van al had ik er op dat moment nog geen weet van dat het beste nog moest komen .

Tijd om te embarkeren : Geen slurf , geen vliegtuig , wel bescherming met kalashnikofs , een lift voor de rolstoelen en een trap voor wie nog lopen kon . Daar stonden 3 militaire bussen klaar compleet met soldaten voorzien dezelfde indrukwekkende wapens ; schat was als beroepsmilitair verantwoordelijk voor alle wapens , bommen en munitie dus zag dat het serieus business was ; en dat bleek , de bussen zetten koers naar het oude vliegveld van Roissy , onder de autoroute door , toch een rit van al snel 20 minuten , waar we aankwamen bij hoge hekken met militairen , 9 EL-AL toestellen en een van Air France .

Blij als een hond met 7 staarten zei ik tegen schat : veiliger als nu kunnen we toch nooit ergens anders vliegen ook al hadden we geen enkel idee waarom deze eer nu juist ons te beurt viel ons studentenbudget in acht genomen doch het werd nog straffer al hadden we dat niet acuut in de gaten daar we nog nooit met Air France hadden gevlogen.

Het vliegtuig was behoorlijk luxe en ruim wat aardig in de buurt kwam van de businessclass die ik kende van een zakenreis met vroegere baas , en eenmaal opgestegen werd het nog veel luxer want voordat we boven Londen vlogen hadden we de champagne al in handen. Daarna lunch , keus uit twee uiteraard kosjer , maar dat is niet erg want dat ken ik nog uit mijn jeugd met ons gezin in een joods hotel in Knokke.

Wijn erbij , Haagendass ijs toe , koffie en jawel … cognac , armagnac en noem het maar . Verheugd fluisterde ik mijn schat toe dat we in de toekomst alleen nog maar met Air France zouden vliegen omdat het verschil met de ons bekende maatschappijen toch wel heel groot was. Daarna dutje doen en de stewardessen dekten ons toe met een knap blauw dekentje en dat was nog niet alles omdat het wagentje met allerlei drankjes voortdurend door hen werd langsgereden .

Het zicht boven het Noordpoolgebied , Noord Canada , Rocky Mountains was zo mogelijk nog indrukwekkender dan de alweer uitstekende maaltijd waarna L.A. nog bij daglicht in zicht kwam .

Drie uur : JA drie uur duurde het voordat iedereen gecontroleerd en wel buiten stond waar mijn nichtje al die tijd had staan wachten . Haar schoonvader was toen nog CEO bij Boeing en zij snapten ook niets van onze wonderbaarlijke reis .

Eenmaal terug thuis vertelde ik onze belevenissen aan mijn Franse vriendin wier zoon gezagvoerder is bij Air France , zij was net zo verbaasd als ik want zo luxe is Air France normaal gesproken niet ; ze is er zelfs niet tevreden over terwijl ze vaak business meevliegt naar Azie wanneer haar zoon die bestemming heeft [ vaak China en Japan]

De zoon kwam met een plausibele verklaring : Hoewel de clan van Rabbi Jacob geen vliegtuig gecharterd had wensen en krijgen ze toch een speciale behandeling [ veeleisend leerden ze toentertijd op de stewardessenopleiding ] bovendien was het in die dagen moeilijk om reizigers toe te voegen aan het niet volle vliegtuig vanwege de veiligheid en risico op aanslagen . Volgens zoon [ joodse achternaam en op de hoogte] zijn wij hoogstwaarschijnlijk door de zorgvuldige scan gekomen waarvoor twee verklaringen : Mijn schat gepensioneerd beroepsmilitair en lang voor NATO gewerkt in combinatie met mij als echtgenote met een joodse achternaam , gestaafd door het feit dat ook bij Air France een behandeling als deze een uitzondering is waar we op de retourvlucht van Seattle naar Parijs achter kwamen…. te slecht voor woorden… nachtvlucht dus geen warme maaltijd , doosjes nootjes of rozijntjes en de maskertjes tegen betaling evenals de drank.

Maar ja…. niet klagen want die 1010 euro hadden we er op de heenvlucht al dik uit.

columns FAVORIET OVERHEMD

FAVORIET OVERHEMD

Ik vraag me af of meer echtgenoten zoiets hebben als een favoriet hemd wat steeds zo snel mogelijk gewassen moet omdat uiteraard dit hemd het enige is van een stuk of 20 wat lekker zit ; en dan spreek ik nog niet eens van Polo’s en T shirts die hierdoor weinig te lijden hebben want Johan Cruyff zei het al : elk nadeel hep sijn voordeel .

Dit hemd kwam in zijn leven als keurig overhemd en wel voor 1999 , het jaar dat ik wegens een ongeval afscheid heb genomen bij Diesel , waar het hemd vandaan kwam , korting je weet wel.

Alle kwaliteit is naar zijn prijs en het hemd heeft lang stand gehouden.

Nadat we definitief naar Frankrijk vertrokken moesten de mouwen afgeknipt , want niet makkelijk en te warm. Hoewel ik niet echt een fan ben van hemden met korte mouwen heb ik aan de wens van mijn schat voldaan om daarna verder te gaan als doordeweeks kloffie .

Hier , en waarschijnlijk bij alle klussende echtgenoten verworden doordeweekse kledingstukken al snel werkkleding aangezien tussentijds omkleden teveel werk is en : Nee schat ik pas wel op nog steeds een loze frase.

Zo belandde in de loop der jaren het favoriete hemd eerst van de dressing naar de lade met doordeweekse kleding om vanuit die lade elke winter naar de zomerkist te verhuizen . De winters zijn kort dus dat ding kwam snel weer tevoorschijn , achtereenvolgens op de plank met werkkleding en daarna op de plank met verfkleding en jullie snappen wel dat die daar niet bleef liggen.

In de Coronatijd heb ik het lijdzaam aangezien daar hij toch niet van het park af kwam , doch sinds vorige zomer is het hemd een bron van gekibbel waarbij ik steeds aan het kortste eind trok teneinde ruzie te voorkomen.

Sinds een paar weken is de maat vol…… de hele kraag hangt los , de mouwen compleet gerafeld ,

een scheur , verf-en bloedvlekken en als klap op de vuurpijl gele oksels en nog mocht dat ding niet in de kliko.

Maar….. wonderen bestaan…. schat ging zojuist een buitendouche nemen en bracht mij het kledingstuk waaraan hij zozeer gehecht is met de woorden : Knip het maar in stukken , dan kan ik het zeker niet uit de kliko halen.

Na het maken van enige herinneringsfoto’s hebben we het samen in stukken geknipt.

Morgenochtend hoop ik op een goedgeklede man al vrees ik dat er een nieuwe lieveling uit de hoge hoed komt .

columns WILHELMIEN UUT ZALK

WILHELMIEN UUT ZALK

Al weken maak ik elke dag smoothies van fruit , die bewaar ik in de koelkast en we drinken het met prikwater uit de sodastream ; dus niet teveel prik. Ananas is met stip onze favoriet geworden.

Diverse soorten hebben we geprobeerd en dan ga je op een gegeven moment toch eens googelen of dat dan wel zo gezond is ; elke dag ananas , temeer omdat mijn mond van binnen een beetje gevoelig is .

Nu blijkt ananas zo enorm gezond te zijn dat ik dat kleine ongemakje voor lief neem en hier louter nog ananas smoothie op tafel komt in het kader van de hittebestrijding , wat wil zeggen : een goede balans tussen zoet , zout en veel drinken ; geen alcohol , al weken geen drup van gehad.

Korte bloemlezing van wat ik vond op internet zonder cookies te hoeven accepteren.

In een ananas zit een heleboel vitamine C en die vitamine is superbelangrijk voor ons lichaam om gezond te blijven.

Vitamine C versterkt onder andere het immuunsysteem, helpt bij verkoudheid, is goed voor het bindweefsel en het laat wonden sneller genezen.

De ananasplant bevat ontzettend veel vitamine C. Deze vitamine helpt je lichaam bij het elimineren van vrije radicalen, waardoor het je gezonde cellen en weefsels helpt beschermen tegen schade door oxidanten.

Het hoge vitamine C-gehalte van ananassap helpt niet alleen bij het elimineren van vrije radicalen, het is ook belangrijk voor de vorming van collageen in je huid.

Collageen is een eiwit dat van belang is voor de structuur en stevigheid van de bindweefsels in je huid.

Een glaasje ananassap drinken is dus niet alleen maar lekker op een warme dag maar helpt je ook om je huid van binnenuit gezond te houden.

Ook voor de ondersteuning van je hersenfunctie is ananassap een perfect drankje.

Vitamine C draagt namelijk bij aan de werking van je geheugen en concentratievermogen.

Daarnaast is het goed voor een goede geestelijke balans . Dus moet je hard werken of stevig studeren ?

Neem dan een flesje ananas smoothie mee.

Ook is ananassap een bron van calcium , [ Goed om te weten met mijn osteoporose ] dat is een belangrijke functie voor de samenstelling van je botten.

Maar ook voor een goede spijsvertering speelt calcium een belangrijke rol.

Het helpt je lichaam onder andere bij het vrijmaken van energie uit je voeding.[ Ook al goed voor mij , die spijsvertering is door mijn glutenallergie ook al niet , je van het ]

Eveneens voor je hart is ananassap een uitstekende booster.

Vanwege zijn gehalte aan vitamine B1 heeft het namelijk een gunstige invloed op de werking van je hart en het houdt de bloedvaten soepel door het hoge vitamine C-gehalte ..

Ben je vaak vermoeid en futloos?

Vitamine C in ananassap kan helpen om vermoeidheid te verminderen zodat je je fitter gaat voelen.

Daarnaast bevat ananassap mangaan, een stof die je energie niveau ondersteunt.

Ananassap is dus de ideale frisse oppepper en stukken gezonder dan frisdrank of Coca-Cola , al bevat ananassap zelfs wanneer je het zelf perst ook suikers ; al zijn het gezondere suikers en minder in hoeveelheid.

Vitamine C is een belangrijke vitamine voor de ijzerhuishouding in je lichaam. Het bevordert de opname van ijzer uit je voeding en zorgt voor een hoger ijzergehalte in je bloed en zal bescherming bieden tegen bloedarmoede .

Ananassap is één van de beste en lekkerste manieren om je dagelijkse portie vitamine C binnen te krijgen:

Zoals de meeste mensen wel weten is vitamine C heel belangrijk voor ons immuunsysteem.

Met een flesje verse smoothie heb je in een klap het grootste deel van je dagelijkse behoefte aan vitamine C binnen , plus nog diverse andere vitamines en mineralen die de weerstand een handje helpen.

WIJ ZIJN OM !

Na onze dagelijkse 2 koppen olijfblad ijsthee , nu ook 2x daags ananas smoothie en geregeld vijgenbladthee.

Langzaam maar zeker begint het hier op ZALK te lijken met niet Klazien maar Wilhelmien in de hoofdrol .

columns GEZONDHEIDSSTALKERS

GEZONDHEIDSSTALKERS

Helemaal klaar met die bijdehandte halve doktoren en hele voedingsdeskundigen , welke mij dagelijks bestoken in spam- of mailbox.

Zij denken namelijk te weten dat ik op dieet moet , en bieden daarbij voor geld hun diensten aan.

Veel research wordt daarbij niet verricht omdat het hen anders wel duidelijk zou zijn dat ik al meer dan 40 jaar 62 kg weeg met af en toe een uitschieter van slechts 1 kg naar beneden of naar boven , en ik bovendien over een meer dan gemiddeld boerenverstand beschik om zelf te kunnen bepalen wat ik eet ; overigens met veel succes want ik kom nooit aan .

Het feit dat ik een behoorlijke gluten-intolerantie heb is eveneens niet bekend terwijl men juist zou verwachten dat die geleerde personen daarop direct zouden inspelen aangezien dat echt een verdienmodel is , dus zo geleerd zijn ze nu ook weer niet.

Over gluten gesproken ; dat is mijn tweede bron van ergernis betreffende de bet- en allesweters : Je wordt al haast als een eco-barbaar danwel halve crimineel aangezien wanneer je niet minstens 5x in de week vleesvervangers eet en de andere dagen veganistisch .WEL :

IK HEB NIEUWS VOOR JULLIE : ONGEVRAAGDE ADVISEURS.

Jullie spelen een levensgevaarlijk spelletje , vleesvervangers staan bol van glutenbevattende ingredienten wat mij reeds eenmaal een compleet bedorven vakantie heeft opgeleverd ; de gastvrouw had nl. vegetarisch gehakt in de Chili gedaan in de veronderstelling dat ik dat niet zou proeven en inderdaad , je proeft het verschil niet , al is een enkeltje eerste hulp ook niet wat ik daarvan had verwacht.

Koken zonder gluten is vrij eenvoudig en bij lange na niet zo erg als zout- of suiker-loos , of zoals een lactose allergie waar ik slechts in bescheiden mate last van heb, ook nog erger is .

Geen rauwe koemelk producten en geen jonge kaas en verder is de keuze reuze voor mij op het gebied van geit en schaap.

Daarom eet ik nog altijd zoals ik het thuis en van mijn oma heb geleerd , zij het met mate :

Vlees – groente – fruit – vis – glutenvrije vervangers voor brood en koek .

Ik voel me er wel bij en mijn weegschaal ook , ik ben geen konijn en niet van plan daar verandering in te brengen zodat ik hoop dat alle missionarissen van het gezonde geloof , mijn mail- en spam-box in het vervolg met rust laten.

columns / serie / MIAUW 11

MARIE MIAUW

Ze heeft het weer voor elkaar , de kat van schat , of meer specifiek de schat van kat . Kat heeft namelijk personeel en zij maakt de dienst uit hier in huis en tuin .

Vanochtend heeft het geregend en schat heeft de kussens van de deckchairs onder de tonnelle in veiligheid gebracht , doch toen na de middag de zon doorkwam en het tijd was voor siesta had de onderdaan van zijn kat zich in de deckchair gevlijd ; maar niet voor lang want Marie Miauw stond op haar achterste poten in de houten ligstoel , zonder kussen , luid te miauwen…. miauw miauw miauw …… totdat haar nederige dienaar opstond en ook voor de poezenprinses een kussen in de stoel drapeerde ; daarna was het okay . Het tweetal heeft de hele middag geslapen .

columns KLEIN HUISHOUDELIJK LEED

KLEIN HUISHOUDELIJK LEED We aten vanmiddag frietjes , die worden door schat gebakken in de schuur , daarna naar een aanpalend dorp om de brillen op te halen ; eindelijk goed zicht al is het nog wat onwennig . Van die boodschap teruggekeerd teruggekeerd moest hij de was [ poetslappen en dergelijke want Fee is geweest ] ophangen naast de schuur. Schat dacht maar meteen de afgekoelde friteuse op te ruimen , doch helaas ……. hij had alleen het mandje vast met gevolg dat de hele vloer vol frietvet ligt en het apparaat compleet misvormd . Echter : dit relaas heeft nog een staartje …. ik lag even te rusten maar met frietlucht alom was dat snel afgelopen . Penetrante lucht door de openstaande deuren , binnen in de woonkamer en eveneens toen ik schat passeerde die wielrennen zat te kijken . En jawel : zijn schoenen , sokken en pijpen van de joggingbroek waren nog kledder van de frietolie . Direct alles in de wasmachine gestopt , ja ook de schoenen , en mijn lieverd bloedlink omdat hij zich helemaal schoon moest kuisen en omkleden terwijl de wielrenners op hun einddoel af stevenden .

columns / serie / MIAUW deel 10

SCHAT VAN DE KAT.

Het is hier momenteel niet de KAT VAN SCHAT maar meer andersom. Marie-Miauw is woedend op haar baas. Ze keurt hem geen blik meer waardig en gaat hem briesend uit de weg terwijl schat zich in allerlei bochten wringt om in haar gunst te komen wat intussen al tot echtelijke twist heeft geleid .

Om duidelijk te zijn : Elke middag wordt hier gezonnebaad , de stretcher van schat staat tegen de kist met tuinkussens waarvan de klep blijft openstaan voor het luchten . Marie nestelt zich als een vorstin op of tussen de tuinkussens zodat ze naast haar meester kan spinnen.

Echter , vanwege de staaroperatie lag ik niet in de zon , maar was op bed in slaap gevallen niet wetende dat het zonne-uurtje afgelopen was , het matrasje door schat in de kast gedeponeerd en de klep dicht .

Tegen zessen , het bakje met koninklijk vleeshapje was nog altijd rijk gevuld , had Marie zich nog niet gemeld , het heel is mooi weer voor haar om op pad te gaan , daarom ontbrak elk spoor .

Schat wordt nu niet direct geplaagd door kennis der dieren dus behandelt hij poes en hond gelijkwaardig wat in dit geval betekent : elke 5 minuten gewapper en ge-klapper met de keukendeur : Poes poes poes , miauw miauw miauw , maar alles wat er kwam was teveel frisse lucht en geen Marie.

Het mag hier overdag de 20′ wel raken doch wanneer de zon achter de bomen is wordt het aardig fris en laat ik nu toevallig op dat uur tv kijken in de keuken , journaal en daarna mijn guilty pleasure Boulevard.

Hoorntjes dol werd ik van de koude luchtstromen .

Op mijn vraag of poes misschien nog in de kist zat zoals verleden jaar in de handdoekenkast , werd schat wakker; inderdaad…… Marie sprong uit de nu geopende kist , brieste wat en schoot nijdig de tuin in , haar baas in opperste verbazing achterlatend ; die dacht dat zijn kat hem dankbaar in de armen zou springen .

Niets van dat al .

En daarmee begon ook de echtelijke twist aangezien ik hem duidelijk probeerde te maken dat een kat geen hond is en ze zwaar beledigd zou zijn , wat er bij hem niet in wilde.

Gevolg : een uur lang werkelijk elke 5 minuten wapper de klapper met de keukendeur , het werd met de minuut frisser , de kachel ging aan , daarna de heater en vervolgens de lange ochtendjas over de kleren , want ALLES voor zijn Marie die uiteraard geen gehoor gaf aan de lokroepen van schat .

Boos was kat maar ik was nog bozer , de stemming was evenals de temperatuur intussen flink gedaald en poes in geen velden of wegen .

Teneinde de impasse te doorbreken [ eten wilde schat ook al niet meer ] stelde ik voor om met de hond te gaan lopen aangezien Marie dan altijd meeloopt , en jawel!!!!!!!

Truc gelukt , Marie kwam uit de bosjes , liep mee en daarna moeiteloos mee naar binnen waar ze deze keer nog niet bij haar nederige onderdaan op schoot is gesprongen maar lekker in een stoel ligt te likken en spinnen .

Eind goed al goed en een kat is geen hond waarom is het nu toch moeilijker een echtgenoot op te voeden dan twee zoons en een broertje ?

Roept u maar….. al weet ik het antwoord wel : hij was al door iemand anders opgevoed met minder succes dan de door mijn gehanteerde methodes.

Kan een afbeelding zijn van kat en tekst

columns MET VOLLE KOST

VROEGER : MET VOLLE KOST.

Ons dienstmeisje , prinses Diana .

Vroeger bestond het fenomeen “dienstmeisje” , een jong meisje gewoonlijk om te assisteren in het huishouden .

Voor de duidelijkheid : Geen huishoudster die de complete huishouding runde en ook geen werkster , die kwam gewoonlijk eens per week voor het grove werk , de ramen en de buitenboel .

Het dienstmeisje nam moeder allerlei dagelijkse werkjes uit handen en als er kleine kinderen waren zorgde ze daar ook voor .

Met de wijsheid van nu een nederig baantje maar dat was het eigenlijk niet omdat ze lid van de familie was .

Ik spreek nu wel over zo’n 60 a 70 jaar geleden ; een tijd waarin de verhoudingen in een heel ander licht werden bezien .

Ook wij hadden altijd zo’n meisje , meestal tot ze trouwde en dan kwam er via haar wel weer een ander , zusje , nichtje of wie dan ook .

Ons Annie had het aangelegd met een getrouwde tekenaar dus die twee werden beide ontslagen en via Corry van het grove werk kwam haar schoonvader met de jongste dochter uit een gezin van 17 ; het spreekt voor zich dat de moeder dit niet had overleefd dus de boer was weduwnaar.

Ik vergeet nooit de dag dat die boer van het gehucht in de buurt zijn dochter kwam presenteren , het meisje was ongeveer zo oud als ik , een jaar of 13 .

Hij stak van wal :

Roosenthaler , di is ons Tonny , onze jongste . Al mijn dochters werken op ut fabriek , moar doar is ons Tonny te fijn vor . Ge kunt dr hebben [ ja hebben !] vur ut zelfde geld as ons Ciska verdient int fabriek , mer wel mee volle kost en 27 gulden in de maand .

Tonny die achteraf een spitting image was van prinses Diana , zodat ik Lady Di nooit meer als een prinses kon zien , keek hoopvol want “dienen” in zo’n ongeorganiseerd artistiek huishouden kon nooit erger zijn dan ut fabriek.

De deal werd gesloten en Tonny had een dienstje ; haar schoonzus bleef eens per week voor het grove werk .

Dat arme kind had geen leven en dat lag niet aan mijn ouders ; ze moest om 5 uur op , niets te eten of te drinken maar koeien melken [ want volle kost ] dan door weer en wind door het donkere bos om klokslag 7 bij ons aan te treden teneinde de tafel te dekken voor het ontbijt ; uiteraard at ze met ons mee aan tafel nadat ze ons uit bed had getrokken.

Eindelijk rust.

Het ontbijt duurde lang , er was architectenbureau aan huis , 3 tekenaars en een secretaresse dronken ook allemaal koffie voordat ze begonnen met hun werk en daarna ruimde Tonny vrolijk de boel op om aan haar klusjes te beginnen , de was , de bedden , stoffen , zuigen , badkamer, toilet , om half 11 weer koffie met het voltallig personeel en alle vertegenwoordigers , aannemers en onderaannemers die altijd op koffietijd binnen vielen ; ik vergeet nog haast de bakker , de postbode en de nieuwsgierige buurvrouw met hond als roddelend nieuwsblad.

Tonny deed vrolijk wat er verlangd werd , schonk koffie , ruimde op en deed haar werk .

Rond 12 uur was er weer eten [ volle kost nietwaar ] en ook het personeel at mee , de secretaresse ging naar huis.

Daarna weer afruimen en ja… afwassen , waarna verder met de klusjes zoals strijken , broertje voorlezen , tot wij , 3 grotere kinderen een voor een uit school thuiskwamen en zin hadden in een praatje [ mijn broertje was een kleutertje waarvoor ze ook de hele dag klaarstond ].

Half 4 theetijd met altijd veel koek , ook weer met het voltallig personeel en aanwaaiers . Tonny dronk en schonk thee , waste weer af , waarna ze alle voorbereidingen trof voor het avondmaal , groente schoonmaken , aardappels schillen etc. ; mijn moeder gaf aanwijzingen maar kookte altijd zelf totdat ze ziek werd en mijn zus of ik assisteerden bij het koken waar Tonny intussen aardig bedreven in was .

Eindelijk zat de dag er voor dat meiske bijna op en kreeg ze goed te eten

[ jaaaa volle kost ]

Dat tafelen nam nogal wat tijd in beslag bij ons , meestal tot na acht uur , dus hoefde ze s’ avonds niet meer op te ruimen of af te wassen ; dat moesten wij .

Mijn broer afruimen en later koffie zetten , mijn zus spoelen en afwassen en ik afdrogen en wegzetten .

Helaas zat mijn zus dan altijd met de Donald Duck op het toilet waar ze met geen stok vandaan te jagen was , dus jullie snappen dat mijn taak wat uitgebreid was.

Na 13 uur bij ons in huis en anderhalf uur koeien melken fietste dat kind haar kilometer weer terug naar de boerderij waar ze direct te bed ging omdat ze s’ ochtends weer moest melken.

Ze is tot haar huwelijk bij ons gebleven , dat hoeft geen uitleg denk ik….. het was zo gezellig bij ons thuis .

columns / serie / MIAUW deel 9

MIAUW LEERT PRATEN

In tegenstelling tot James die netjes blaft wanneer hij van buiten naar binnen wil heeft Marie-Miauw kuren. Ze zit buiten voor de keukendeur maar wanneer mijn schat haar wil binnenlaten schiet ze weer weg als een soort kat en muisspel omdat zij nu eenmaal bepaalt wat er gebeurt .

Voor alle duidelijkheid : een kattenluik is niet mogelijk aangezien wij alleen glazen tuindeuren hebben in elk vertrek ; wij voelen ons snel opgesloten en moeten een zijn met de natuur wat in dit geval niet slecht uitkomt omdat we beiden aan dit euvel lijden .

Poes zit dus door het raam te gluren , schat opent de deur , poes schiet weg en een golf van koude komt het huis binnen waarna het zeker een kwartier duurt voordat de temperatuur weer behaaglijk is. Dit herhaalt zich enkele malen voordat zijn prinses gelieft binnen te treden om zich in een van onze fauteuils te nestelen ; uiteraard telkens een andere .

Ik ben er onderhand zo klaar mee dat ik het besluit nam om haar te leren spreken : MIAUW , wat een kat hoort te zeggen , meer woorden verlang ik niet. Na een paar weken lukte het mij wonderwel om haar binnen te lokken door zelf MIAUW te zeggen met een soort van katten voice , waarna ze direct haar intrede deed.

Enkele dagen geleden had ze weer haar kuren en op dat moment heb ik mijn schat kunnen overhalen op dezelfde manier te handelen als ik en zijn prinses daarna een prijsbrokje te verstrekken.

De tactiek begint nu vruchten af te werpen , zij het op het verkeerde moment omdat poes een ingebouwde tijdklok heeft . Vannacht uiteraard laat naar bed werd ik vanochtend tegen negenen wakker van een luid MIAUW aan de slaapkamerdeur ; ze weet kennelijk ook nog waar ze zijn moet . Schat hoorde het niet eens doch ik heb hem wel uit de warme plodden gejaagd want uiteindelijk is ze de kat van schat .

Mijn hond James lag nog heerlijk op een oor in het mandje in zijn chateau ; dat is onder een provencaalse armstoel .

columns GELUKKIGE FEESTDAGEN

GELUKKIGE FEESTDAGEN

Het kerstweekend is lekker rustig verlopen en zonder kleerscheuren al heb ik me wel verkeken op het werk wat ik nog heb gehad aan makkelijk koken ; de keuken opruimen is een groter karwei en nu schat met de poot omhoog zit was van zijn kant weinig hulp te verwachten zodat ik alsnog doodop ben.

Het begon ermee dat ons favoriete restaurant op 1 km beneden in de wijnvelden gesloten is en wel de hele winter wat nieuw is voor mij. Ik had al telefonisch een reservering gemaakt waarna ik ter elfder uren het bericht kreeg dat gebrek aan personeel het onmogelijk maakt goede service te geven en ook afhalen niet mogelijk deze feestweek.

GRRRRRR plan B trad in werking : gezien mijn tijdelijk slecht zicht en het been van schat leek het me geen optie verder weg te reserveren want een Kerstdis zonder wijn is als een boom zonder takken , bovendien een risico nu we tegenwoordig een frans rijbewijs met punten bezitten en dat zo willen houden .

Grand Frais op 3 km afstand bracht last minute uitkomst om lekkere happen in te slaan daar ik heel veel jaren geleden gezworen heb nooit meer te koken op mijn verjaardag noch kerstavond en tweede kerstdag .

Het werd de 24e Risotto met Limoen/Saffraan gelei , Rivierkreeftjes en Buratta. klaar in 30 minuten maar een uur opruimen en kookplaat kuisen. S avonds een zelfgemaakte Kreeftensoep die uit de vriezer kwam ;

want vorige week al gemaakt , een Worstenbrood gebakken ,

en lekkere hapjes bij de TV , maar weer tafel dekken in de kamer en op en neer lopen met spijs , drank en servies… de boel weer opruimen kuisen en koffie zetten en die machine moet altijd water of drapbak geleegd wanneer ik die gebruik.

Ook op deze wijze ging het eerste en tweede Kerstdag helaas .

Eerste Kerstdag mijn verjaardag : Langoustes a la nage ; die beesten waren weliswaar voorgekookt maar die nage en Kreeftensaus moet ik toch echt zelf maken , hiervoor gebruikte ik de rest van de soep .

S avonds weer hapjes ; Cocktail van de overgebleven Rivierkreeftjes en Boswachtersoep ;

tevoren in de vriezer gezet al moest het afstijlen nog wel gebeuren .

Tweede kerstdag : Coquilles St Jacques met Saffraansaus , Stoofprei en gekookte Aardappel waarmee ik zeer in het straatje van mijn schat fiets.

Toen mocht ik zonnebaden , het was heerlijk weer , al stond alles nog op tafel , aanrecht en kookplaat . Terwijl na vijven de zooi moest worden opgeruimd heb ik mijn Vélouté aux Escargots [ eveneens uit de vriezer ] alvast afgewerkt voor de avond , intussen Kruidenboter vervaardigd voor de rest van de slakken uit het veel te volle blik , de eenhaps-bakjes gevuld en vast in de oven gezet .

Samen met de toeski [ tout cequi reste ] van de hapjes werd dat het avondmaal bij de TV .

Toen was ik kei-kapot.

Vandaag kwam mijn Fee de Logis = Poetsvriendin dus vanmiddag werd het Erwtensoep , ja jullie raden het al , alweer uit de vriezer .Ik ben aan het eind van mijn latijn omdat ik niet stil blijf zitten wanneer de Fee het huis schoon tovert ; ik heb het interieur van de servieskast onder handen genomen en helaas geen zonnebad omdat het het overgrote deel van de dag miezerde.

Vastgeplakt aan de stoel ….. kennen jullie dat gevoel ? Als het eten niet op tafel komt vanavond eet ik niet al staan de voorbereidingen voor de Fritatta al klaar en wacht ik op een kabouter om er eieren in te roeren en ovenklaar te maken….Volgend jaar boek ik een compleet verzorgd verwenarrangement in plaats van een verjaarscadeau.

Voor de liefhebbers zijn alle recepten te vinden op mijn website