COLUMNS – Aan tafel met oma

LES GENDARMETTES DE ST TROPEZ

Hoewel de Gendarmerie van St Tropez niet meer in hetzelfde gebouw huist als ten tijde van de films van Louis de Funes is er nagenoeg niets veranderd aan het interieur ;

vermoedelijk hebben ze hun hele hebben en houwen meegesjouwd toen het vorige gebouw werd omgetoverd tot het zeer goed bezochte Museum van DE GENDARMERIE VAN ST TROPEZ .

Okay… de typemachines hebben plaatsgemaakt voor beeldschermpjes met toetsenbord en dat is meteen ook het enige verschil in dit zgn nieuwe gebouw dat ook zo oud is als Methusalem maar zeer centraal gelegen .

Je vraagt je af : waar gaat dit verhaal naartoe… juist ja… ik moest me naar het bureau begeven om officieel aangifte te doen van een inbraak in het huis van mijn vriendin , tijdens haar afwezigheid.

Daags tevoren heb ik de Gendarmes , in dit geval de Gendarmettes , opgeroepen om de inbraak te komen constateren en daarvoor gaan ze hier bepaald niet over een nacht ijs ; zelfs niet op Hemelvaartsdag en aangifte doen twee dagen later op zaterdag is hier ook al geen probleem .

De uiterst lieftallige dames… ook hierin is bepaald niets veranderd sedert die films … waren uitgerust met een tablet waarmee minutieus elk detail werd gefilmd of gefotografeerd en zaken geconstateerd waaraan ik nog geen aandacht had besteed… ze boden slachtofferhulp aan die ik uiteraard niet nodig had , maar toch… en briefjes in de bus bij alle buren of die misschien iets hadden gehoord in de nacht….. nee dus…. directe buren waren er uiteraard niet [ zoiets komt gewoonlijk van binnenuit ] en buren op enige afstand doch wel zicht zijn oud en zo doof als een kwartel . Bovendien slapen ze hier allemaal met de luiken dicht wat niet bijdraagt aan opmerkzaamheid.

Na dit hele circus kreeg ik een afspraak om zaterdagmiddag na de markt naar het bureau te komen voor de aangifte ; het was een déja-vu….

Een houten balie en 3 ijzeren stoeltjes , overal de verf afgebladderd en de welbekende stencils aan de muren met gezochte types en waarschuwingen tegen wat al niet .

Er waren enkel Gendarmettes aanwezig en de een nog aantrekkelijker dan de ander , slechts een beer van een vent was aangesteld om over deze fraaie dames te waken. Mij werd verzocht mee naar boven te gaan over de welbekende uitgesleten stenen trap , nee geen lift , ze kon me wel ondersteunen omdat ik enigszins moeilijk ter been ben.

Aangekomen in het bloedhete kantoortje zonder airco uiteraard viel ik bijkans om van verbazing …de knappe blonde gendarmette die op Hemelvaartsdag in strak uniform de schade had opgenomen zat nu even strak maar schaars gekleed aan haar bureau. zeer kort afgeknipt wit spijkerbroekje met een bloterig roze topje en teenslippers , de blonde haren in een joviale paardenstaart . Gendarme uniform hing slordig over een staande kapstok gesmeten… garderobe ?????? nooit van gehoord .

Op enig moment moesten er enkele kopies gemaakt worden en dat bleek niet mogelijk ter plekke zodat de dame de verhoorkamer verliet hetgeen mij de kans gaf om sneaky enkele foto’s te maken… nee, ik ben niet aangehouden dus de I SPY camera heeft hier zijn intrede nog niet gedaan.

Al die tijd stond mijn auto met hun permissie gewoon pal voor de gendarmerie midden op het plein. De daaropvolgende dagen zijn ze nog twee keer teruggekomen op dat park om bij diverse personen navraag te doen … Hier leveren ze geen half werk en dat stelt gerust…. de dader is intussen bekend .. kenteken staat op de camera’s bij de ingang met tijd van aankomst en vertrek …

Ook de gepensioneerde Oma in Frankrijk maakt nog wel eens iets mee .

SOMS ZIT HET MEE SOMS ZIT HET TEGEN

SOMS ZIT HET MEE SOMS ZIT HET TEGEN
Vanmiddag een lang uitgesteld etentje gepland met gezellige vrienden en dat lag aan het abominabele voorjaar hier in het zuiden ; sinds 1985 hebben we hier niet zo’n slecht weer gehad in de maand Mei . Leuke etentjes plannen we altijd op een zonnige dag en de weersverwachting was veelbelovend voor deze tweede Pinksterdag…… maar …. ik had beter kunnen weten omdat de aangekondigde meteo nooit veranderd op zondag , gisteren dus .
Geheel tegen de normale gang van zaken in hoefde ik gisterenavond niets voor te bereiden want het hoofdgerecht moet twee uur in de oven en gaat op de blinde piloot . Voor het voorgerecht heb ik altijd wel een pot Boerenjongens staan …. zelf ingelegd uiteraard .. en meer als Rucola en Geitenkaas komt daar ook niet aan te pas…

Ijs uit de supermarkt als toetje op speciaal verzoek van schat en een van de gasten , dus het zou een makkie worden zeker omdat ik al om acht uur uit bed kwam , ook al eerder uitzondering dan regel.
De zon scheen maar niet voor lang…. de kippenpoten stonden in de oven , placemats al op de tuintafel en kussens in de stoelen . Borden en bestek ook alvast buiten klaargezet ….. en toen begon het te onweren met een stevige stortbui… hup heel de zooi weer naar binnen.
Nu ben ik niet makkelijk uit het veld te slaan en had er het zekere vertrouwen in dat de bui wel zou overdrijven en dat was ook zo…. maar schat begon al wat opgefokt te raken want de hele troep die in allerijl naar binnen was verhuisd moest weer naar buiten terwijl ik onverdroten verder ging met de voorbereidingen van het voorgerecht.

Uiteraard controleer ik geregeld de oven want dat was een regelrechte miskoop die onregelmatig verwarmt zodat ik mijn twee bakken kippenpoten steeds moest om wisselen van boven naar beneden. Om diezelfde reden heb ik al enkele jaren ook mijn oude Moulinex oventje in de keuken staan . Van dat ding werkt de hetelucht functie niet meer maar hij grilt geweldig.. en vandaag bleek dat mijn redding.

De grote oven hield er zo plots mee op , de poten waren nog niet gaar en ook niet erg bruin… mijn schat kreeg ter plekke een rolberoerte en had de klink al in de hand om supermarkt kippen uit zo’n grill machine te gaan kopen…. Dat ging natuurlijk niet gebeuren aangezien er nog diverse opties overbleven zoals : 12 poten apart bakken , de hele boel in de Creusetpan of de twee bakken in het kleine oventje waar ze net in pasten…Ik ging voor optie 3 . Gemopper en gegrijns viel mij ten deel want schat ziet altijd het negatieve terwijl ik de zonnige kant van het leven zie.
Toen moest het oventje eerst even naar voren getrokken worden want dat stond zo ongeveer aan het betegeld aanrechtblad vastgeplakt. ENNNN daar ging het fout ; schat trok aan de oven klep en hield die in de hand..@#$%^

dat waren mijn woorden … toch de bakken erin geplaatst en de klep min of meer in het apparaat gedrukt…. jullie zullen het nauwelijks geloven maar na een uur waren de kippenpoten gaar en zonder de klep kon ik ze ook nog grillen voor het opdienen.
Résumé : Een reuze gezellige middag , veel gelachen , lekker gegeten en twee ovens rijp voor de container ….. Morgen naar Darty om een nieuwe te kopen al zal dat dan van mijn vakantiegeld zijn want ik heb pas een nieuwe koelkast en Nespresso die ik liever had omdat die $%^& oven het toch nog steeds deed…. verkeerde zuinigheid.

column OUD ZEER

OUD ZEER
Vorige week hebben we een toeristisch uitstapje geknoopt aan onze terugreis van de Lot naar Gassin… er is zoveel te zien in Zuid West Frankrijk . Waar we ook heen gaan , we maken er altijd een mini vakantie van…. rustig over binnen wegen , onderweg lekker eten , hotelletje of Ch d H… zonder vastomleind plan liefst.
Zo kwamen we in Aigues Mortes terecht , en dat was lang geleden . Tegenwoordig heeft het een hoog Gibraltar gehalte met al die souvenirs winkels , barretjes , pizzeria’s en restaurantjes compleet met obers die je bijkans naar binnen trekken terwijl het nog niet eens hoogseizoen was .
We spotten op het grote en zeer gezellige plein een aantrekkelijk uitziend restaurant met groot terras waar de tafels reeds gedekt waren zoals ik het graag zie : echte tafelkleden , mooie glazen ,comfortabele stoelen.
Gezien de zeer grote drukte leek het ons raadzaam om alvast te reserveren ook al was het pas half 12 ; we zouden intussen wel wat kunnen winkelen en sight see-en .
De ober was in het geheel niet opdringerig en het schoolbord toonde aantrekkelijke gerechten tegen zeer acceptabele prijzen.
Leuk tafeltje uitgezocht waar het hondje niemand tot last zou zijn , de ober legde de glazen kruiselings en een galet met nummer 34 zodat de reservering duidelijk leek .

Na drie kwartier en doodmoe wilden we op het door ons uitgezochte plekje nestelen voor een welverdiend aperitief doch helaas had zich juist daarvoor een Engels sprekend echtpaar aan ons tafeltje gezet .
De ober kwam toegesneld om de boel recht te breien , wij gaven aan dat we wel een ander tafeltje zouden nemen… maar toen ontspon zich een theater wat we zeker nooit van Engelsen verwacht zouden hebben waarbij bleek dat er nog veel oud zeer in de wereld is zodat vrede verder weg is dan we allemaal wel zouden willen : de vrouw , want dame kan ik haar niet noemen , begon tegen ons uit te varen dat wij DUITSERS [ nou ja ] altijd voorop willen staan en de beste plaats willen hebben en meer woorden van gelijke strekking… de man keek beteuterd toe…de ober stond erop dat wij de gereserveerde tafel namen en was een klant kwijt want madame wilde geen andere tafel… maar hij verzekerde ons dat hij zulke klanten ook helemaal niet op zijn terras wenste want alle mensen zijn gelijk en in zijn zaak is geen plaats voor discriminatie .

De aperitieven fietsten er wel in , het eten was heerlijk …. leuke muziek van een zigeuner accordeonist die speciaal voor mij Les Copains d’Abord speelde en vriendelijke Fransen naast ons om een beetje te converseren…

IMG_4052.

column EVEN VAN HET PAD AF

EVEN VAN HET PAD AF
Gisteren verse haring- en paling aanvoer uit Nederland ; daar kijk ik altijd met groot verlangen naar uit en dat is de ophaal rit naar Trans en Provence meer dan waard .
Thuisgekomen mijn delicate schatten snel in de vriezer gestopt die in de schuur staat ,al zou ik een pakje van 4 apart houden om vanmiddag te eten met gekookte aardappels waarop een flinke klont licht gezouten roomboter ; een delicatesse……
Helaas… de ouderdom begint te tellen dus ben ik wel eens even van het pad af…. het pakje van 4 is in het vriesvak van de keuken koelkast beland waar ik pas achter kwam toen de aardappelen bijna gaar waren….
Goede raad is duur en er moest snel een oplossing worden gevonden daar de lunch niet kon worden uitgesteld wegens mijn wekelijks Kaffee-Klatsch uitje.

Het werd dus een Salade met gepocheerde eieren en voor schat soldaatjes van geroosterd brood ; niet voor mij wegens gluten intolerantie .

De haringen heb ik tussen twee borden laten ontdooien , de aardappelen snel afgezet en vanavond verder afgekookt… zo is het toch nog helemaal goed gekomen… On s’est régalé .

WATEROVERLAST EN NU EENS NIET MET EMMERS BOVEN HET BED

Heb ik weer…. en net in een heel drukke week … twee keer op en neer naar Frejus voor de Carte Vital omdat de aanvraag zoek geraakt is… daarvoor had Tascha me al gewaarschuwd… schijnt vaker te gebeuren…
Vanochtend moest ik een afspraak maken en morgen mogen we wegens urgentie terugkomen…. weken aan een stuk telefoneren leverde alleen maar toet toet toet op na een kwartier in de wacht te hebben gestaan. En dan kom je na ruim een uur rijden ,[ over let wel 33 km ] , grijnzend thuis met trek in een straffe bak koffie. ….

Nog niet echt iets in de gaten maar wel was me al opgevallen dat de theedoeken in de laden kast al enkele dagen steeds drijfnat waren… maar nu ook het gordijntje in de hoek ernaast . Ook de meeste lades gingen al enige dagen slechts met hulp van schat open.

Dan leg je een cupje naast het Nespresso apparaat en worden je handen drijfnat…. het hele toch betegelde werkblad stond blank… verder nadenken waar dat lek toch vandaan zou komen overbodig ; daar had ik mijn hoofd al over gebroken , want geen water in de buurt al heeft het twee keer geregend deze week

.
Grondige inspectie van het waterreservoir wat ik deze week wel heel vaak had moeten bijvullen leverde het bewijs…. het bleek niet goed teruggeplaatst ….. en daar kwam mijn schat weer eens in beeld.
Aangezien koffiezetten zijn taak is vult hij meestal het reservoir en daarvoor neemt hij dat uit de machine… ik vul bij met de maatbeker .
Blijkt dat schat die waterbak al diverse malen niet goed heeft teruggeplaatst met de trieste gevolgen….
De lades liggen op de tuintafel te drogen … de Nespresso voor de veiligheid op een bakblik gezet en her en der in de keuken staat van alles opgestapeld wat uit 12 lades komt ; en dat is nogal wat in mijn geval…

intussen moest ik tussen die rotzooi een brood bakken , .plus dat de hele zaak gepoetst moest worden…… ik baal als een stekker en morgenvroeg ook nog eens vroeg mijn bed uit om weer naar Frejus te gaan GRRRRRR , is het mooi weer en dan krijg je dit….de rest van de week visite , eters en logé’s dus ook een beetje poetsen : jullie kunnen al wel raden welke kabouter ik daarvoor heb gestrikt.

WIE WAT BEWAART HEEFT WAT , vergeten Vin de Cerises

Wie wat bewaart heeft wat , ook al had ik het helemaal vergeten…. dus een extra verrassing in mijn drank-opslag .
Ik ging vanochtend de afgekoelde flessen Limoncello opbergen in mijn ruim gevulde drankkast die verdekt staat opgesteld tussen het struikgewas op de koelste plek onder in onze tuin.
Rieten boodschappen kar vol flessen ging mee naar beneden en een even volle kar met 8 liters Vin de Cerises terug naar de keuken ; die stonden daar al een jaar aan mijn oog onttrokken …Helaas bleek de smaak enigszins bitter na een vol jaar trekken en bracht mijn Verano recept uitkomst.

Twee 5 liter soeppannen gevuld met de gezeefde wijn en bij elk een half pak suiker gekieperd plus een halve Sinaasappel .
Terwijl ik dit relaas zit te typen staat mijn godendrank in te koken tot die wat stroperig wordt en dan gaat de Vin de Cerises op fles om deze zomer als aperitief te dienen met of zonder bubbels of limonade a l’ancienne..ik heb al geproefd…. mijn eer is gered.
Wederom geurt mijn hele hut naar drankgelag….

Tot mijn nog grotere verbazing trof ik in diezelfde kast een complete Escargot kwekerij aan… de beestjes hebben zich met schelp en al aan het grootste deel van mijn drankvoorraad vastgeklampt…
Denk dat ik die maar eens ga koken aangezien het eten van Escargots een wondermiddel is tegen allerlei reumatische kwalen en osteoporose , als ik tenminste het wervende tijdschrift mag geloven dat tussen de folders in mijn brievenbus was beland… al moest je van hen dan de gedroogde vorm kopen a raison van 93,- e….. en ook een Brabants Zeeuws meisje in Frankrijk is zuunig…
Het tijdschrift heb ik trouwens bewaard om aan mijn reumatoloog te laten lezen omdat ook een gladde would- be collega van hem [ lees fotomodel ] staat afgebeeld om nog maar eens de kwaliteiten van dat poeder te benadrukken..
Die Escargots van mij ga ik op ouderwetse wijze koken en grillen en dan kom ik er wel achter…
Uiteraard horen jullie mijn bevindingen tenzij ik er in blijf…

WIE WAT BEWAARD HEEFT WAT vergeten vin de cerises

Wie wat bewaard heeft wat , ook al had ik het helemaal vergeten…. dus een extra verrassing in mijn drank-opslag .
Ik ging vanochtend de afgekoelde flessen Limoncello opbergen in mijn ruim gevulde drankkast die verdekt staat opgesteld tussen het struikgewas op de koelste plek onder in onze tuin.

Rieten boodschappenkar vol flessen ging mee naar beneden en een even volle kar met 8 liters Vin de Cerises terug naar de keuken ; die stonden daar al een jaar aan mijn oog onttrokken …

Helaas bleek de smaak enigszins bitter na een vol jaar trekken en bracht mijn Verano recept uitkomst.

STOOM UIT MIJN OREN

Dacht ik gisteren nog dat ik na maanden stress over onze definitieve emigratie naar Frankrijk de mappen kon sluiten en op de aflevering van de Carte Vital alles geregeld is dient alweer een nieuw probleem zich aan , ditmaal door toedoen van mijn schat.

In eerdere blogs heb ik al eens melding gemaakt van het feit dat hij in hoge mate beinvloedbaar is door elke vorm van reclame , aanlokkelijk lijkende aanbiedingen , voorverpakt voedsel met een leuk uiterlijk en niet in de laatste plaats verkoop trucjes van een aantrekkelijke juffrouw .

In het niet al te grijze verleden heeft hij zich zo een aanbieding laten aanpraten door SFR , dit keer door de telefoon, waarbij hem werd verzekerd dat we hierdoor minder zouden gaan betalen… in dit geval ik dus , omdat het mijn abonnement is .. maar dit terzijde .

Uiteraard is zo’n aanbod dat te mooi klinkt om waar te zijn ook niet waar , maar helaas kom ik daar altijd pas achter als het leed is geschied en ik de maandelijkse administratie verwerk waarbij alle bankafschriften zorgvuldig gecontroleerd woorden en om die reden alle bonnetjes ook bewaard blijven .

Elk bonnetje waarbij mijn schat vermoedt dat dat het daglicht niet kan verdragen krijg ik pas op de administratie dag en na zachte dwang .

Het uitermate aanlokkelijke aanbod betrof : extra mega bites of hoe dat ook mag heten op de computer , waaraan we niets hebben want internet komt hier nog altijd over telefoondraden . Een vaste telefoon van SFR ; ook die is overbodig omdat we al een telefoon van Orange hebben vanwege die draden waarover internet binnenkomt . Een TV pakket , nou daar zat ik al helemaal niet op te wachten want dan moet ik kijk en luistergeld betalen… en een mobiel abonnement eveneens inbegrepen ; ook al niet nodig omdat we al twee I-phones hebben van KPN .

Per saldo kwam deze superaanbieding meer dan dubbel zo duur uit dan het oude abonnement.

Hemel en aarde heb ik moeten bewegen om de zaak ongedaan te maken aangezien het omgezette abonnement helemaal niet op naam van schat staat en hij dus absoluut niet gemachtigd was daar verandering in te brengen. Drie aangetekende brieven en veel boze telefoontjes verder was het kookpunt bereikt , gebeld , de hoofd verantwoordelijke , die ik na drie iets minder verantwoordelijke goden aan de telefoon kreeg , de huid zo gruwelijk vol gescholden dat ik uit de strijd kwam met een aanbieding voor een jaar a raison van 22,90 p.m. . alleen internet zonder verdere opties..

Content zou je denken…. maar helaas…. een maand later werd 7,90 e afgeschreven voor de mobiel die we niet hebben want aangegeven dat ik geen enkele optie wenste had ik op deze tegenvaller niet gerekend en een toestelletje hebben we ook niet .

Schat die graag boodschappen doet zou wel even naar de SFR boutique om verhaal te halen , ik kan niet goed staan ; de rij wachtenden is daar altijd erg lang… ook al een teken aan de wand.

Goed ingepeperd want ik ken mijn pappenheimer : Laat je niets aanpraten… koop niets en teken ook niets. Alweer helaas……. schat kwam terug MET een flut mobieltje van toch nog 59,- euri want de charmante dame had hem verzekerd dat hij een abonnement heeft wat weliswaar was ondergebracht in mijn pakket en omdat ik die optie niet wenste werd schat er mee opgezadeld , hij had zich nl dat voordeel aan laten praten .

Nu heb je wel 7 dagen de tijd in Frankrijk om terug te komen op een te snelle aankoop maar mijn lief was met geen tien paarden meer terug naar die winkel te trekken … voor schut gaan bij die leuke juffrouw kan hij niet hendelen…. liever had ik mijn verlies genomen en een jaar abonnementskosten betaald dan er nog een telefoon bij te kopen die we toch niet gebruiken..

En als je dan denkt dat je alles gehad hebt …….

Begin ik gisteren aan de administratie en zie tot mijn ontsteltenis voor ruim 100,- euri afschrijvingen terwijl mijn rekening aan SFR en veel andere bedrijven nog altijd per cheque betaald worden want ik blijf graag baas over mijn eigen geld. Hoe zijn die in godsnaam aan mijn rekeningnr. gekomen want een RIB had schat niet bij zich en ook ons banknr stond niet op zijn nota…

Enfin… blijkt dat hij behalve dat onnozele mobieltje ook nog een verzekering , 4mg en een silvercard aangesmeerd heeft gekregen en bovendien 17,98 en 22,99 aan belkosten met dat stomme ding aangezien ik had gezegd dat het dan ook maar gebruikt moest worden .

Toen ben ik ontploft , de stoom kwam uit mijn oren… . als ik kwaad wordt en dat gebeurt zelden , dan kun je je rustig bergen.

Daarvoor neem ik sinds kort mijn toevlucht tot sociale media want dan krijg je direct antwoord ; gaat stukken sneller dan uren in de wacht en anderen kijken mee…. daar houden bedrijven niet van.

Aangegeven dat de juffrouw van deze franchise SFR winkel mijn schat heeft opgelicht , misbruik gemaakt van een oude man die een beetje van het pad af is en nauwelijks Frans verstaat … dat ik aangifte zou doen wegens oplichting en misbruik maken van een kwetsbaar persoon en het antwoord volgde stante pede….

Beetje heen en weer gemaild , scans gestuurd van het nieuw aangesmeerde contract met onnozel mobieltje en er wordt aan gewerkt …

De jongeman stelt zich zeer welwillend op , ik heb goede hoop .

SCHAAP IN NOOD

Biologie was op de middelbare school met stip mijn slechtste vak… en dat terwijl ik tot dan toe altijd midden in het bos had gewoond en mijn vader er een soort van hobby-kinderboerderij op na hield. Buiten studeren hield ik me toentertijd bezig met boeken lezen , schilderen en kleren naaien…. de natuur nam ik voor normaal aan… ik wist niet beter .

Dat gebrek aan interesse heeft ervoor gezorgd dat ik vandaag op een haartje na onmin kreeg met de herder .

Enkele keren per jaar loopt de herder achter ons perceel op de heuvel met zo tegen de duizend schapen…. 4 Zwarte honden die allen zijn afgeleidt van Bordercollie’s , 2 Pyrenese Berghonden en 2 Leonbergers houden de boel in bedwang .

Tijdens onze lunch stond alles gezellig te grazen in onze achtertuin en ook de herder en herderin zaten aan de picknick .

Ik zag wel dat een Leonberger een schaap probeerde de corrigeren en dat het schaap de hond een kopstoot gaf , zei nog tegen mijn schat dat dat me verbaasde ,doch sloeg er verder geen acht op . Tot na de middagpauze de troep verder de berg op trok… en een schaap achterbleef en lekker leek te grazen…

Na een half uur was al het blatend vee uit het zicht verdwenen behalve dat ene schaap… ze blaatte een beetje zielig alsof ze hulp riep en keek alsmaar angstig in het rond waar haar vriendinnen gebleven waren.. vreemd dat ze bleef grazen zo leek het….maar toen ik opstond om af te ruimen zag ik dat ze zojuist bevallen was en haar jonkie stond af te likken…. Toen raakte ik in paniek … want totaal geen verstand van het leven in de natuur… het eerste wat in me opkwam was de politie bellen om te vragen of zij contact konden leggen met de herder die al een poos uit zicht was.

Na 5 minuten stond de herder achter het hek… waarmee ik me dacht te bemoeien… de politie… ik zou wel niet goed sporen…. mijn verontschuldiging dat ik een stadse ben [ lieg lieg ] en geen verstand heb van de natuur , bovendien liepen de tranen over mijn wangen vanwege dat wanhopige dier , en dat zag hij ook was kennelijk genoeg excuus en hij legde mij uit dat het schaap een poosje daar zou blijven om zijn jong schoon te likken en op adem te komen en hij wel zou terugkeren om ze op te halen.

Een uur later dook hij weer op … en sleepte het jong aan de poten mee… schat was in alle staten maar inmiddels was bij mij een lichtje gaan branden want poesjes pakken hun jongen bij het nekvel dus heb ik hem gezegd dat dat wel zo zou horen in de natuur want de herder heeft er voor gestudeerd. Weer een uur later kwam een gedeelte van de kudde voor de 4e keer langs om naar de overnachtingsplek te gaan en liep de herder met de baby in de armen… ik ben blij dat het goed is gegaan want was echt van slag…

En nu maar hopen dat de wolven wegblijven bij de 3 overnachtingskampen die hier zijn opgezet voor de kudde”s want de wolven hebben in Bormes al schapen gedood en tussen daar en hier is onafgebroken woeste natuur… verleden jaar is hier ook een wolf gespot…

CADEAU VAN DE MAAND

Zoals we in vervlogen tijden in Nederland de catalogus van Wehkamp, Otto of Neckermann in de bus kregen worden we heden ten dage nog steeds verrast met bergen papierwerk van hun Franse tegenhangers met welluidende namen als : Blanche Porte , Vitrine Magique , Temps L , Maison & Comfort en iets minder poetisch : Witt en Damart die een meer Duitse achtergrond hebben en betere waar leveren zoals Zwitsers ondergoed e.d..

Elk half jaar een lijvig naslagwerk en elke twee weken bergen folders om het clienteel eraan te herinneren dat die catalogus ergens tussen de tijdschriften moet liggen . Wat een papierverspilling , het zou verboden moeten worden al moet ik met het schaamrood op de kaken bekennen dat ik me ook geregeld te buiten ga aan het bestellen van zaken waarvoor ik mijn kostbare tijd niet wil verspillen met zoektochten door winkels waar ik helemaal niet heen wil ; ik haat winkelen .

Het allergrappigst aan deze verkoopmethode is dat er elke maand een ander CADEAU VAN DE MAAND verbonden is aan het bestelformulier , ongetwijfeld om de kooplust aan te wakkeren en het betreft altijd iets wat je sowieso niet nodig hebt en aantrekkelijk van kleur is …. psychologie???? Ik ga ervan uit…. Nog curieuzer is dat ik ook altijd wel iets nodig heb waarvoor ik de deur niet uit hoef en daarom mijn energie voor belangrijker zaken kan gebruiken zoals Outlet Stores van fijne merken…. en tweemaal per jaar de Bijenkorf … mijn actieradius strekt helaas niet verder.

Om terug te komen op de diverse Cadeaus van de maand …. Je hebt ze nooit nodig , weet niet wat je ermee moet doen , vaak hebben ze een hoog kermis gehalte en ALTIJD mankeert er iets aan. Immer artikelen die wegens fabrieksfoutjes afgekeurd teruggenomen moeten worden en waarvan de kosten van repatriering naar hun oosterse herkomst duurder is dan vernietigen .

Opvallend vaak zijn er nylon spreien als geschenk waarvan je haren gaan knetteren dus die dienen hier als afdekkleed tijdens verfklussen . Ordinaire kermishorloges dito… gaan enkele maanden mee tijdens het doe het zelven . Rol koffertjes die niet aan cabinematen voldoen en veel nylon of doudoun jasjes [ zeer populair ] waarvan ik er al 4 in de boerderie in de Lot heb hangen voor koele zomeravonden… samen met statische fleece Kerst plaidjes , al zit in de winter dat huis op slot . 2 lila en 2 zuurtjes roze eveneens nylon pluchen badjassen , ook verhuisd naar de Lot voor algemeen gebruik en zo kan ik nog wel even doorgaan want in die 20 jaar dat ik in Frankrijk ben heb ik al veel besteld en veel verzameld .

Ernstiger was het “reuze handige” plastic gebeuren waarmee ik kon raspen , schaven en wat al niet meer.. ik heb het in de kliko gekieperd , uiteraard ook weer op de boerderie nadat ik nagenoeg mijn hele vingertop eraf geschaafd had en in allerijl gehecht moest worden door de apotheker… het ziekenhuis is daar een uur rijden en ik bloedde als een rund door 2 theedoeken heen ; helaas , een eerste hulpdoos was nog nooit aangeboden als cadeau van de maand .

Grappiger was enige jaren geleden een sprei van fleece met nylon bovenzijde waarop Westy hondjes gedrukt stonden…. leuk voor mijn Buuf met Westy bedacht ik maar de hondjes aan de bovenrand waren ondersteboven op het stof gedrukt .

En vanmiddag kreeg ik bij de bestelling van 2 fraaie kanten zomerblouses een felrode doudoun als geschenk… er kwam een gruwelijk synthetische geur af en legde het jack op een tuinstoel om te luchten . We dronken koffie en wat lacherig zei ik tegen mijn schat : ik heb nog niet gezien wat…. maar ongetwijfeld mankeert er iets aan want ze staan voor 29 e. in de catalogus…. dat gezegd hebbend kreeg ik een spontane aanval van de slappe lach want de zakken zitten niet gelijk.. de ene zak zit een hele doorstik streep lager dan de andere… die kunnen ze aan het eind van het seizoen ook niet terugsturen naar de Filipijnen…. Weer een jack voor de boerderie waar wij zelden meer komen nu de jeugd bezit van het huis genomen heeft… ze zullen er warmpjes bijzitten met al die nylon afdankers van mij…