




IN DE RUBRIEK COLUMNS EN BLOGS SCHRIJF IK KORTE VERHAALTJES AL DAN NIET MET RECEPTEN , MET HERINNERINGEN EN ANEKDOTES OVER MIJN HEDEN IN FRANKRIJK EN MIJN VERLEDEN IN BELGIE EN NOORD BRABANT .
KLEIN HUISHOUDELIJK LEED We aten vanmiddag frietjes , die worden door schat gebakken in de schuur , daarna naar een aanpalend dorp om de brillen op te halen ; eindelijk goed zicht al is het nog wat onwennig . Van die boodschap teruggekeerd teruggekeerd moest hij de was [ poetslappen en dergelijke want Fee is geweest ] ophangen naast de schuur. Schat dacht maar meteen de afgekoelde friteuse op te ruimen , doch helaas ……. hij had alleen het mandje vast met gevolg dat de hele vloer vol frietvet ligt en het apparaat compleet misvormd . Echter : dit relaas heeft nog een staartje …. ik lag even te rusten maar met frietlucht alom was dat snel afgelopen . Penetrante lucht door de openstaande deuren , binnen in de woonkamer en eveneens toen ik schat passeerde die wielrennen zat te kijken . En jawel : zijn schoenen , sokken en pijpen van de joggingbroek waren nog kledder van de frietolie . Direct alles in de wasmachine gestopt , ja ook de schoenen , en mijn lieverd bloedlink omdat hij zich helemaal schoon moest kuisen en omkleden terwijl de wielrenners op hun einddoel af stevenden .
MIAUW LEERT PRATEN
In tegenstelling tot James die netjes blaft wanneer hij van buiten naar binnen wil heeft Marie-Miauw kuren. Ze zit buiten voor de keukendeur maar wanneer mijn schat haar wil binnenlaten schiet ze weer weg als een soort kat en muisspel omdat zij nu eenmaal bepaalt wat er gebeurt .
Voor alle duidelijkheid : een kattenluik is niet mogelijk aangezien wij alleen glazen tuindeuren hebben in elk vertrek ; wij voelen ons snel opgesloten en moeten een zijn met de natuur wat in dit geval niet slecht uitkomt omdat we beiden aan dit euvel lijden .
Poes zit dus door het raam te gluren , schat opent de deur , poes schiet weg en een golf van koude komt het huis binnen waarna het zeker een kwartier duurt voordat de temperatuur weer behaaglijk is. Dit herhaalt zich enkele malen voordat zijn prinses gelieft binnen te treden om zich in een van onze fauteuils te nestelen ; uiteraard telkens een andere .
Ik ben er onderhand zo klaar mee dat ik het besluit nam om haar te leren spreken : MIAUW , wat een kat hoort te zeggen , meer woorden verlang ik niet. Na een paar weken lukte het mij wonderwel om haar binnen te lokken door zelf MIAUW te zeggen met een soort van katten voice , waarna ze direct haar intrede deed.
Enkele dagen geleden had ze weer haar kuren en op dat moment heb ik mijn schat kunnen overhalen op dezelfde manier te handelen als ik en zijn prinses daarna een prijsbrokje te verstrekken.
De tactiek begint nu vruchten af te werpen , zij het op het verkeerde moment omdat poes een ingebouwde tijdklok heeft . Vannacht uiteraard laat naar bed werd ik vanochtend tegen negenen wakker van een luid MIAUW aan de slaapkamerdeur ; ze weet kennelijk ook nog waar ze zijn moet . Schat hoorde het niet eens doch ik heb hem wel uit de warme plodden gejaagd want uiteindelijk is ze de kat van schat .
Mijn hond James lag nog heerlijk op een oor in het mandje in zijn chateau ; dat is onder een provencaalse armstoel .
4 DECEMBER , EEN DAG OM TE ONTHOUDEN
Elk jaar werd op 4 december , de verjaardag van rector Bal , een grote spelletjes feestdag gevierd op ons lyceum . Als eerstejaars brugsmurf in 1958 had ik me vol zelfvertrouwen opgegeven voor de scrabble wedstrijd wetende dat ik daar heel goed in was en nog steeds ben . De voor het overgrote deel gymnasiasten uit de laatste jaren keken met een meewarige blik naar mij als jonge rebelse puber met de vaste overtuiging die snotneus wel even in de pan te hakken.
Maar het voor hen ongelooflijke gebeurde , ik ging steeds door naar de volgende ronde totdat ik voor een 6 Gym leerling zat ; uiteraard in die tijd al haast een vrouw , en ik zegevierde glansrijk .
Dat was daar nog nooit vertoond , bij de prijsuitreiking werd ik door de rector op het podium gehesen en na een lovende toespraak kreeg ik mijn prijs overhandigd : EEN ASBAK .
Met de wetenschap van nu een uiterst bedenkelijke gift waarvan ik nog jaren heb genoten als bakje voor mijn haarspeldjes want ik heb nog nooit van mijn leven gerookt .
Bij het 75 jarig bestaan van ons lyceum , 5 jaar geleden mochten we een anekdote insturen . Deze werd in verkorte vorm geplaatst in de jubileum uitgave waarin overigens nog een herinnering van mij werd geplaatst.