tis hier net frankrijk JANKENDE HOND

TIS TOCH NET JE KIND
Als jezelf denkt een paar dagen rust te hebben in de aanloop naar de rechtszaak, dan zorgt de lastige buurman ( overjarige gefrustreerde vrijgezel) die mijn volgers uit eerdere blogs kennen , wel voor een nieuw probleem. We moesten naar een aanpalend stadje voor een Botscan en nog enkele boodschappen ten behoeve van de tuin. Even thuis geweest om te eten en naar twee garages want twee auto’s met panne ; bij ons komen al dit soort rampen nooit alleen.
En inderdaad : een malse mail van de gefrustreerde verveel-oor. ( Brabants voor kwal ).
Uw hond jankt al de hele dag alsof hij dood gaat. Ik heb een vrije dag en kan niet slapen. Neem in het vervolg uw hond mee.
Dit fenomeen was ons onbekend.
Okay. Wanneer wij vertrekken wauwelt James een minuut of twee waarna het stil is , dat hebben we uiteraard in het verleden uitgeprobeerd door zogenaamd weg te gaan en op de oprit te luisteren. Voor de zekerheid de achterbuurvrouw ( jullie bekend van de hash rokende moeder met kostganger ) gevraagd , en zij bevestigde dat James de hele middag gehuild had.
Goede raad was duur; we moesten ‘s avonds ergens dineren , dus weer weg.
Afgesproken met buuf dat de hond in de woonkamer opgesloten werd want normaal is hij in de keuken met alle deuren open zodat hij ook de tuin in kan. Dan zou ik ramen sluiten , de TV op volle sterkte met een natuurprogramma en een dictafoon om zelf op te nemen hoelang het jank concert zou duren. Eventueel kon Buuf ingrijpen.
Wat blijkt : hij had even gejankt vlgs mijn registratie en Buuf zei dat het wel meeviel.
Die verrekte buurman ….. want als fan van ChatGTp had ik alle mogelijkheden van het hondse gedrag uit laten pluizen met als antwoord dat de hond van bijna 13 ook wel dement zou kunnen zijn plus het advies : raadpleeg de dierenarts.
Die komt hier ook aan huis en de afspraak stond al voor vandaag. Dan ga je haar ook niet meer afbellen….
Volgende proef : vanochtend naar apotheek en biotuin… Nu de hond gewoon weer buiten op advies van buuf , en wat schept onze verbazing ? Niets aan de hand. Een wauweltje en dat was het dan.
En toen kwam onze rondreizende dierenarts … wat een service al hangt er een prijskaartje aan.
Ze mocht het park niet op … heb je dat gezeik weer want ze kon niet precies uitleggen waar ze heen moest.
Ze gaf de telefoon door aan een verantwoordelijke op het park die haar de toegang weigerde , en jawel , onze maffiabaas die mij vertelde dat ze aan de ingang van de camping stond ….Dus verkeerd. Nadat ik in niet mis te verstane bewoordingen duidelijk maakte dat het hier een dierenarts betrof en een noodgeval ( lieg lieg) werd ze door een golfkar begeleid tot aan huis .
Enig medeleven bestaat nog met de rechtszaak in zicht.
De uitkomst van de hondensurveillance is : Waarschijnlijk is James een keer erg geschrokken toen jullie weg waren en vertoont sindsdien verlatingsangst. Dat kan ook op deze leeftijd gebeuren. Hij is in prima gezondheid dus wil ik hem geen kalmeringsmiddel geven. Probeer hem iets vaker mee te nemen als het kan en als het niet kan en buurman klaagt vraag hem dan om de registratie van het gejank .
Prima idee volgens mij.
Maar door die kwal wel weer 8 tientjes lichter. Wel prettig dat de hond in orde is. Tis net een kind toch?

TIS HIER NET FRANKRIJK / UPDATE NA 2 LANGE VAKANTIEMAANDEN

UPDATE NA TWEE LANGE VAKANTIE MAANDEN
Na twee maanden van hitte , afzien , maar ook veel leuke momenten met familie en gasten pak ik de draad weer op .
Veel speldenprikken en kleine irritaties door de camping beheerder vallen ons uiteraard deze twee maanden ten deel , maar om daarover nu steeds een stukje neer te pennen……
Mijn besluit was de hele zomer rustig aan te doen , de plagerijen langs me af te laten glijden , wat met 40′ of meer , door het transpireren geen probleem was , zodat ik jullie nu na twee maanden een aardige up-date kan voorschotelen .
WAAR WAREN WE GEBLEVEN ?
Juist ja , bij de derdehands gerepareerde slagboom die er als een oranje piemel bijhing met als gevolg dat we overdag strenge bewaking hadden en s’ nachts vrije toegang voor eenieder die hier al dan niet iets te zoeken heeft ; ik kon er prima mee leven.
MAAR……
Lang duurde dat niet : er kwam een gloednieuwe slagboom met entree-badges die echter niet beschikbaar zijn voor hen die :
A een advocaat in de arm hebben genomen
B voor gasten van wie dan ook
C voor de enkeling die zich zonder proces of advocaat niet heeft laten verjagen; want die zijn er ook nog een paar , dwz een oude vrijgezel die compleet van het padje is , een zeer onaangepaste bi-polaire figuur [ BIERTJE uit vroegere blogs ] met Malle Pietje entourage en een Rus , die wijkt ook niet .
EN TOEN WAS DE POORT DAG EN NACHT GESLOTEN
Gedurende de dag met vigile , handtekening zetten in een cahier bij elke binnenkomst waarna de slagboom werd geopend , ook als ik 3 x op een dag een boodschap deed .
Daarmee viel te leven want de 2 overgebleven vigiles zijn buitengewoon sympa en voeren slechts orders uit .
DOCH : VAN 19 u s’ avonds tot 10 u in de ochtend blijft de balk dicht zonder enige vorm van toezicht , wat een ramp is in het seizoen :
een avondmarkt , dorpsfeest , stranddiner of gewoon visite….. na 19 u zouden ouderen of gehandicapten , onze gasten maar ook pimpelaars met een slok teveel op , de heuvel moeten opklauteren ; gaten in het wegdek , de helft van de verlichting werkt niet en een stijgingspercentage van 17% of meer ; niet te doen.
Om een toegangsbadge te kopieeren zouden we eerst een exemplaar moeten hebben maar geen enkele bewoner die daarover beschikt en 12 mille aan de camping heeft betaald was bereid om ons uit de nood te helpen .
Oplossing : een auto beneden op de parking van het zwembad
[ waarvan we ook geen gebruik mogen maken] stallen.
En zo bleef de Landrover s avonds buiten de slagboom en mijn auto paraat om op het park te rijden zonder ooit de poort te verlaten.
Een loop poortje is er wel .
Een klein probleem : de BMW nog altijd in de garage wegens een moeilijk te verkrijgen onderdeel en lange Franse vakanties had tijdelijk plaatsgemaakt voor een paarse Twingo van de garage , gratis te leen. Een heel gaar bakkie waarin je niet dood gevonden wilt worden maar we waren er bijzonder mee geholpen en alle buren met ons , want ik liet de sleutel er gewoon opzitten [ tot nut van iedereen] , totdat de kampbeul Fumel het in de gaten kreeg :
Er mocht geen auto meer beneden geparkeerd worden .
Op dat moment werd het mij te gortig en ik toog op hoge poten naar de gendarmerie ; dat was 26 juli, juist voordat mijn oudste zoon zou arriveren .
Ze kunnen weliswaar niet ingrijpen op een privépark , iets van CIVIELE KWESTIE , maar gendarme Gomez houdt ons dossier bij en bemiddelt indien nodig .
Sinds begin van de zomer komen ze niet meer naar ons park behalve indien er doden vallen , niet voor de bewoners maar ook niet voor de kampbeul…. toch handig om te weten .
4X heeft een vriend en consort van mijn advocatengroep de balk afgezaagd en ook dat vindt de gendarme geen aanleiding om te komen , de klacht van de kampbeul gaat onder op de stapel [ Gomez heeft 6 maanden de tijd om die te behandelen sprak hij lachend ] en wij hebben het recht om onszelf toegang te verschaffen , goed- of kwaadschiks .
Gendarme Gomez is dus buitengewoon mededeelzaam in ons voordeel hetgeen bleek toen hij de koe subiet bij de horens pakte en in mijn aanwezigheid telefonisch de directie van de camping de huid vol heeft gescholden en niet zachtzinnig ; zeker een half uur omdat de directie steeds tegensputterde .
Zoiets van : Schamen jullie je niet… stel dat het uw bejaarde gehandicapte moeder betrof… wat dan… en nog veel meer ….
Om ten lange leste af te sluiten :
De auto blijft op de parking beneden bij het zwembad , nee u bent niet verplicht toegangsbadges te verschaffen maar u behandelt van nu af de eigenaren met alle respect , zij zijn en blijven eigenaar totdat de rechter heeft gesproken en indien ik nog een klacht van een bewoner krijg dan komen we eens bij u langs maar dat zal geen vriendschappelijk bezoekje zijn….
Het is vanaf nu aan u verboden om contact te zoeken met ……………. [ mijn echtgenoot] en ………[de vriend die de slagboom 4 X heeft afgezaagd ] en uiteraard vice versa .
Daarna bleef het redelijk kalm tot begin september , behalve de keer dat ik de EDF die met de kampbeul kwam om nieuw 8 amp. meters te plaatsen , heb moeten verjagen .[ Sindsdien kettingslot op de meterkast ]
Mijn vrienden mochten op het park rijden , de taxi en de zoon ook , dit tot begin september want de eerste rechtszaak op 24 september komt eraan .
Had de tweede advocaat aanvankelijk nog zo’n 17 consorts… nu heeft hij er nog 6 !!!!!!
Ja dat lees je goed….
De kampbeul heeft kans gezien om 11 eigenaren [ consorts van advocaat 2 , die luie ] voor de verplichte keus te stellen om te verkopen voor een euro of in godsnaam te betalen na het versturen van aangetekende brieven , met bedragen tot 27 mille…. een Parijzenaar was zo geintimideerd dat hij niet wist hoe snel hij moest verkopen…. zijn bijzonder fraaie optrekje staat intussen al op de verhuursite van de camping : Overwinteren in de zon…… van oktober tot april [ de wintersluiting is kennelijk nog steeds van de baan ]
Klop op eikenhout, maar onze groep houdt tot nu toe stand vanwege mijn niet aflatende peptalk en advies om de aangetekende brieven wel op te halen maar compleet te negeren… De twee weken tot de rechtszaak overbruggen we zo wel en een handig type heeft illegale badges weten te bemachtigen ; die werken op elke frequentie en zijn via via te verkrijgen met als doel : diefstal…. en voor ons….. alvast een beetje vrijheid .
En intussen is BMWke ook gemaakt…. de hele mislukte reparatie is overnieuw gedaan met nieuwe cylinderkop.
Eind goed al goed is nog bij lange na niet aan de orde dus vanaf nu worden jullie weer bijgepraat.

TIS HIER NET FRANKRIJK / KETTING OM DE METERKAST

UPDATE 3 JULI

De dag is al half voorbij. Nog net tijd om een Nicoise in elkaar te flansen. Weer grote commotie op het Parc. De illegale opzichter kwam met de deurwaarder omdat Hans een slot op de meterkast gemaakt heeft. Ik heb de deurwaarder , ikzelf nog gekleed in mijn nachtjapon , eens haarfijn uitgelegd hoe de zaken er hier werkelijk bij staan. Dat die opzichter geen enkel bewijs kan leveren dat de camping hier eigenaar is dus dat hij maar met de barones moet komen. Ze zijn afgedropen. As we speak dient ons kort geding wat achteraf is verzet naar 24 sepyember THNX GOD en onze pientere advocaat .

Benieuwd wanneer we daarvan iets horen.

Daarna kreeg ik nog allerlei vrienden van mijn groep op de koffie en de drank , die in hetzelfde schuitje zitten. Wat een gedoe weer. Geen dag zonder evenement hier.

blog LIJKEN IN DE KAST

LIJKEN IN DE KAST.
Wat nu weer zullen mijn volgers denken , heeft Helma in een stoutmoedige bui de vazal van de camping vergiftigd en verborgen?
Dat niet maar er hangt al enkele dagen een rottende lucht in mijn toiletruimte die met etherische oliën niet weg te krijgen is. Aanvankelijk veronderstelde ik dat ik , zuinig als ik ben , de over de datum zijnde geranium essence de schuld moest geven , doch ook de daarna aangewende grapefruit essence bracht geen verlichting in de stankoverlast al ging er vanavond plotseling toch bij mij een lichtje branden :
Een week of twee geleden zocht ik in de achterste onderkast in de keuken een fraai tafelkleed voor een door mij georganiseerde lunch en vond daarbij keutels van een groter type muis of ander knaagdier.
Jullie is bekend dat wij aan de bosrand wonen en Marie Miauw zich totaal niet bewust is van het werk wat van haar verwacht mag worden ; James de teckel trouwens ook niet voordat ik de kat van schat de schuld in de poezelige poten steek.
In die kast die helaas grenst aan het toilet waar we twee jaar geleden vanwege een niet op te sporen lekkage dientengevolge enige keukenkastjes, de wand naar het toilet en daar dan weer een stuk uit de buitenmuur moesten slopen , komt de waterleiding naar de keuken nu binnen via een bypass die door de vakman is aangebracht als enige oplossing om niet onze mooie tegelvloer die op twee oudere tegelvloeren ligt plus 40 cm beton, ook nog te moeten openhakken.
Nadat dat hele karwei was geklaard heeft mijn schat zo goed en zo kwaad als in zijn macht lag de boel gerepareerd, geïsoleerd en gaten die overbleven met piepschuim dichtgeplakt ; dit alles zo gierig mogelijk gezien de onzekere toekomst van ons park.
Geen kosten op het sterfhuis is mijn devies.
En ja…. Het is nu toch een sterfhuis geworden ; daar ben ik bijna zeker van.
IK LEG UIT:
Na het ontdekken van de keutels en het reinigen van het kastje heb ik daarin een bakje geplaatst met het verboden middel : GIFKORRELS VOOR HET FRUITETEND KNAAGDIER .
Verkrijgbaar bij Gamme Vert.
2 zakjes in het bakje en tot mijn verbazing waren die de volgende ochtend weg.
Hoe ist mogelijk door een spleet langs de waterleiding.
Weer 2 zakjes erin met dezelfde uitkomst.
Twee dagen gewacht, hopend dat het voldoende zou zijn.
Doch…. Terwijl ik op het toilet vertoefde had ik het idee dat er nog iets ritselde in de bekisting welke door schat als reparatie was aangebracht.
Nogmaals 2 zakjes in het keukenkastje die 2 dagen bleven liggen. Intussen hing er op het toilet reeds een gore lucht die ik niet kon thuisbrengen ; etherische oliën noch WC eend brachten verlichting en mijn lichtje brandde ook nog niet.
Wel lagen er alweer 2 nieuwe zakjes lokmiddel in het bakje.
3 dagen…. EN….
Toen viel bij mij het kwartje…. In de toiletruimte in de bekisting ligt waarschijnlijk een hele lijkenfamilie die kennelijk nog niet naar de eeuwige jachtvelden is want ook de gisteren geplaatste zakjes zijn weg .
s’ Ochtends valt de stank wel mee maar naarmate de dag vordert en de zon op de gevel staat is de geur schier onhoudbaar .
De bekisting en muur nogmaals afbreken om daarna geconfronteerd te worden met diverse rottende knaagdieren lijkt ons geen optie.
Dus nu liggen er weer nieuwe zakjes en heb ik de hoeveelheid etherische luchten opgevoerd.
Geluk is dat de ramen wijd open kunnen en we zullen de stank moeten uitzitten.
Nog mazzel dat ik ook in de bossen ben opgegroeid dus van geen enkel bosdier bang ben .
Uiteraard horen jullie nog hoe dit avontuur in de natuur weer afloopt.

TIS HIER NET FRANKRIJK / DE GESTOLEN BRIEVENBUSSEN

Surprise.
Na 2 weken kwam de in Italie bestelde koffie aan bij het postsorteercentrum.
Het lag er al een poosje evenals onze gewone post en de iets minder welkome blauwe brief .
Onze eigen en persoonlijke brievenbussen aan de ingang van het park zijn nl afgebroken om ruimte te maken voor een doorgang naar de parking van de camping zodat deze gebruikt kan worden door onze gasten die het recht ontzegd wordt om per auto binnen te geraken , wat in ons geval onmogelijk is ; onze gasten zouden 500 mtr omhoog moeten struinen bij een stijgingspercentage van 17% .
Moet vermeld dat nagenoeg al onze gasten de zestig ruim en nog ruimer gepasseerd zijn ; een no-go .
In eerste instantie konden we post en pakjes ophalen bij de nieuw aangestelde vigile = beroeps-bewaker , waarvoor een security service is ingehuurd .
MAAR….
Schat kreeg argwaan toen er na 5 dagen nog steeds geen post bleek te zijn ; zijn postkaarten business liep gevaar dus begaf hij zich naar het depot.
Daar kwam de directeur in hoogst eigen persoon toen hij vernam dat het Roche-Parc betrof , en die directeur was woedend dat de bussen zonder toestemming van de posterijen zijn gesloopt. Illegaal en bovendien is het diefstal gezien het feit dat we zelf voor onze brievenbus hebben betaald . Er zal geen post bezorgd worden totdat de muur met brievenbussen teruggebracht is in de oorspronkelijke staat ; hij kan de verantwoording niet nemen voor bezorging bij steeds wisselende bewakers die niet allemaal na te trekken zijn daar het een baantje is waarvoor een Fransman niet te strikken is , dus zit er voor ons niets anders op dan met enige regelmaat naar het depot de Poste te rijden waar ze uiteraard verre van gelukkig zijn met de situatie die veel extra werk en opslag met zich meebrengt .
De vigiles zijn trouwens wel allemaal heel beleefd en vriendelijk tegen ons. Dat moet gezegd.
We gaan het weer zien.
Een andere buurman is vandaag naar de gendarmerie om aangifte te doen vanwege die bussen en ik heb de advocaat en de burgemeester op de hoogte gebracht van deze illegale actie.
Het sleept voort. Ik ben nog lang niet klaar met schrijven vrees ik

blog DAT KON ER OOK NOG WEL BIJ WIFI LEED

DAT KON ER OOK NOG WEL BIJ .
Als je denkt dat je op een leuke zonnige dag alles al gehad hebt , varieerend van een kapotte wifi-box tot een verhinderde advocaat en twee bejaarden die de grootste moeite hebben om twee TV’s , twee laptops en twee i-phones op nieuw codes te krijgen , waarna je lekker voor de TV zakt om feelgood te kijken aangezien er al ellende zat is op de wereld : dan springen de stoppen en ik bedoel letterlijk. ALLES ZWART .
Het eerste waar je aan denkt is weer gekloot van de camping maffia , onze invasieve buren , overeenkomsten met Poetin tegen Oekraine zijn overduidelijk, maar neen …. onze meter was onaangeroerd .
Dus de stoppenkast in huis maar eens opengetrokken nadat we onze zaklampen op de tast hadden opgespoord ; toch handig zo’n noodpakket al is dat in het pikkendonker nog niet subiet te vinden.
Jaren geleden kreeg ik het slimme idee om eens precies te noteren wat er precies op welke groep zit , aangezien de vriend , kapitein bij de pompiers , hier weliswaar de elektriek buitengewoon slim en veilig heeft verdeeld over niet te weinig groepen hadden we er geen idee van hoe het zat totdat corona zijn intrede deed en we veel tijd over hadden hetgeen vanavond zijn vruchten afwierp .
ALLES UIT .
Daarna stop voor stop aan en afwachten…..
Bij stop H aangekomen : BINGO…
Op deze groep van 16 amp. zitten : 2 koelkasten waarvan 1 met vriezer , de espressomachine , de oven , de aan/uit lamp bij de keukendeur die schat onlangs heeft gemonteerd voor zijn kat : Miauw de kat van Schat , en de pomp ten behoeve van het wegpompen van regenwater .
Ik kreeg nog een heldere ingeving om de koelkast met vriesvak middels een verlengsnoer elders aan te sluiten wat gelukt is zodat daar een defect is uitgesloten en de bederfelijke waar koel blijft.
Uit de logeerkamer heb ik het Nespresso apparaatje gehaald zodat we koffie konden drinken en verder zoeken we het morgen wel uit .
Het is mooi geweest want het was weer een zeer enerverende dag.
WAT GERANIUMS?????
Wij hebben geen tijd om achter dat raam te zitten want hier gaat geen dag voorbij zonder verrassingen.

blog 2 DIGIBETEN EN EEN WIFIBOX

2 DIGIBETEN EN EEN WIFI-BOX
Internet deed al weken heel raar.
Veel uitval en de i Phones steeds terug naar beurtelings 3 of 4 g. Ook de versterker deed al weken niets en juist daarop zit de chrome-cast van de keuken TV.
Dat was dus al weken TV kijken op de laptop tijdens keukenwerk.
Toen het gisterenavond en vanochtend amper nog mogelijk was om journaal te kijken was ik genoopt om snel de Engelstalige Orange hulplijn te bellen daar deze veel sneller antwoordt dan de Franse.
Uiteraard ben je dan wel verplicht om Engels te spreken , anders sluiten ze het gesprek .
Geen probleem.
Schat kon direct een live-box 5 ophalen bij de Orange winkel ( 3 km) maar ja….. thuisgekomen paste het nieuwe snoertje niet in de doos op de wand …… dus maar weer terug vanmiddag; ik moest toch naar de advocaat.
Helaas , de goede man had oponthoud bij de rechtbank zodat we na inkoopbezoek bij de bio-tuin direct door konden naar Orange.
Wat blijkt….. weer te zot voor woorden en gelukkig had schat het doosje nog niet weggegooid [ was hij van plan] , want het snoer in het doosje blijkt voor rechtstreekse aansluiting aan de computer , de enveloppe met het benodigde snoertje zat nog in de doos .
De meisjes in de winkel lachten ons min of meer uit , doch ik heb hen wel geadviseerd om oudere mensen duidelijker te vertellen hoe en waarmee de boel aangesloten moet worden .
Thuisgekomen heeft het enige uren in beslag genomen om i-phones , laptops en tv’s weer werkend te krijgen wat na heel veel gepiel en verkeerd indrukken zojuist met het laatste apparaat is gelukt.

We zijn on-line , kunnen TV kijken , maar de versterker heeft de geest gegeven . Ook niet erg .

TIS HIER NET FRANKRIJK / ER IS ONRECHT GESPROKEN

UPDATE!!!!
ER IS RECHT GESPROKEN EN IN ONS GEVAL ONRECHT.
MADAME heeft verloren in cassatie .
DE BARONES heeft reeds zonder ons medeweten de grond die wij huren verkocht aan de naastgelegen camping .
Wij zijn in het onzekere , er is nog niets bekend verder ;
enige mogelijkheden die opkomen….
Worden we onderdeel van een camping ?
Moeten we opzouten en onze huizen of chalets afbreken ?
Gedogen ze de nog aanwezige bewoners tot iedereen weg is ?
Moeten we procederen om het annuleren van onze 50 jarige erfpacht ongedaan te maken ? We hebben 15 mille betaald voor recht op 50 jaar erfpacht , getekend bij de notaris en ingeschreven in het hypothecair register , hetgeen door de rechter zonder pardon beeindigd is.
Vooralsnog is het afwachten.
De puissant rijke eigenaar van de 5 duurste campings in onze omgeving met een geschat vermogen van 22 miljoen zal geen prettige tegenstander zijn aangezien ons park meer een bejaardencentrum in bosrijke omgeving is dan een 5 sterrencamping.
Uiteraard houd ik jullie op de hoogte en tegen de tijd dat we uitsluitsel hebben vermoed ik dat de tijd rijp is voor het schrijven van een hulpboek voor vertrekkende Nederlanders.
Duimen , bidden , kaarsjes en gebedjes worden hooglijk op prijs gesteld .
Ik wil niet weg uit onze COIN DU PARADIS.

blog EEN SPIN IN DE MORGEN

EEN SPIN IN DE MORGEN…..
Een spin in de morgen brengt kommer en zorgen luidde een spreuk die vaak door mijn oma werd gebezigd .
Nu ben ik totaal niet bang voor spinnen doch wel zeer bijgelovig ; op het maniakale af.
Ik ruim het ontbijt af en wat zie ik ….
Er kruipt een spinnetje over het tafelkleed.
Die mag uiteraard blijven leven en omdat ik de zeer rare eigenschap heb dat ik de ganse dag tegen mezelf spreek , spreek ik oma’s spreuk uit waarbij het eerste onheil reeds geschiedde : een glas water gevuld met mijn allergie drank en ostéoporose druppels kletterde aan duigen.
Haastige spoed want er stond om 10 uur een doktersafspraak gepland. Snel opgeruimd , theedoek over de vloer en wegwezen. Gisteren reeds kreeg ik een telefoontje van de nieuwe dokter dat mijn afspraak helaas plaats zou vinden in het hospitaal achter de urgences omdat ze plots een invaldienst had.
Na enig zoeken vond ik de overvolle wachtkamer.
Gemeld bij de receptioniste en ik nam plaats , ervan uitgaande dat mijn afspraak vast stond.
Veel Fransen hebben nl de gewoonte om helemaal niet naar de huisarts te gaan omdat ook niet iedereen verzekerd is en als er een scheet dwarszit staan ze bij de eerste hulp welke dientengevolge overbelast is.
Eerst werd een heer binnen geroepen, dat kan aangezien het 5 voor 10 was.
Intussen arriveerde een Duits echtpaar. Moeder met arm in het gips in een rolstoel en tot mijn stomme verbazing mochten zij die als laatste gekomen waren meteen naar binnen.
Jullie kennen mij intussen…. Op hoge poten naar de secretaresse. Sorry mevrouw. Hier werken we niet op afspraak.
Ik nog duidelijk uitleggen dat de dokter me gisteren gebeld had voor een afspraak om 10 uur , al mocht dat niet baten.
Uiteraard ben ik opgestapt en naar het winkelcentrum gereden waar de joaillier mijn ketting zou inkorten.
Het derde pechgeval: de reparateur was niet komen opdagen vanwege de toestand op de wegen door de bosbrand die woedt. Enfin. Dan maar bij Auchan glutenvrije artikelen scoren en huiswaarts.
Daarbij passeer ik het hospitaal en dacht in mijn eeuwige optimisme : ik geef het nog een kans.
Opnieuw naar de urgences en voorwaar…. Er zat nog een man die er om 10 uur ook al zat en een leuk echtpaar was aan het inchecken.
Dat zou toch niet langer dan een half uur moeten duren.
Opgelucht weer aangemeld en gezellig aan het keuvelen met dat leuke echtpaar.
MAAR….
Helaas liep het weer anders….
De Duitsers doken plots weer op. Ze waren bij radiologie geweest en mochten eerst.
Daarna kwam er een eerste hulpgeval binnen in de vorm van een jonge dame in rolstoel met een dik en een ander blauw been. Meneer 1 kwam ook weer terug van de röntgen dus ik zag de bui alweer hangen.
Juist wilde ik poolshoogte nemen bij de secretaresse toen de vrouw van het gezellige echtpaar dat ging doen met als resultaat: het kan nog wel even duren want de personen met de resultaten van hun onderzoek mochten eerst.
Ik ben kwaad vertrokken.
Ik maak wel een nieuwe afspraak.
Om kwart voor 12 kwam ik doodmoe thuis.
Schat heeft friet gebakken met een hamburger van de BBQ. Uitgeteld.
Hopelijk blijft kommer en kwel me verder bespaard als mijn siësta ligbed tenminste niet doorzakt.