Na het enerverend weekend van de bezichtiging 19 mei 1998 en belofte tot aankoop van de boshut volgden 2 extreem drukke weken van allerlei aankopen voor het nieuwe vakantieverblijf terwijl ik ook nog de tweede week moest afronden van mijn intensieve taalcursus Frans. Een slimme meid is op haar toekomst voorbereid en mijn werkgever Diesel Benelux betaalde dat buitenkansje in het kader van een regeling voor werknemers boven de 45 jaar , die een aantrekkelijk belastingvoordeel gaf. Win win situatie voor alle partijen . Uiteraard is een middelbare school basiskennis onontbeerlijk voor zo’n cursus want anders red je het echt niet in twee weken , doch in die vervolg week kon ik al aardig met de Franse bank , de notaris , en een Franse camping bellen om een en ander te regelen. Op die camping bestierd door heel lieve mensen hadden we al vaker gestaan , daarom had ik hen gevraagd of een kennis van ons die voor de ANWB auto’s ophaalt in heel Europa daar onze oldtimer mocht droppen en gelijk ook maar mijn oude Solex . Deze camping is fraai gelegen aan de Rhone in de buurt van Chambery en eenmaal daar zouden we dan met camper en oldtimer in een dag naar Gassin kunnen rijden .
Die Triumph had ik stampvol geladen met oa 2 naaimachines , stoffen , schuimrubber en allerlei attributen die ik in het zuiden niet dacht te kunnen vinden . Slechts de bestuurdersstoel was vrij . De Solex zou vanaf daar in de ook al overbeladen camper gaan met 2 houten deck-chairs en mega parasols , plus alles wat een mens nog meer nodig denkt te hebben voor 6 weken klusvakantie . De eerste overnachting in Charmes aan de Moezel moest alles uitgeladen worden omdat we anders ons bed niet konden uitklappen. Op de camping aan de Rhone zouden we het hele weekend blijven om een beetje vakantie te vieren waarna de grote volksverhuizing zich zou voltrekken op dinsdag via de route Napoleon ; tenslotte hadden we ook vakantie . De verkopende familie die uit de buurt van de bewuste camping komt, nam eveneens altijd die route welke volgens hen een uur of 5 in beslag zou nemen. Piece of cake zou je denken . Ware het niet dat een kilometer of 7 na vertrek op dinsdag een kink in de kabel kwam ; ik reed voorop , de camper met schat en de honden , Solex deck-chairs en wat al niet meer , achter mij . Luid getoeter en knipperende lichten achter me waren niet eens nodig want mijn cabrioletje stonk intussen als de autobandenhandel uit het dorp in mijn jeugd waar banden toen nog gewoon verbrand werden. De remmen liepen aan , de rook sloeg eraf , maar hoop gloorde : Een levensgroot bord “AD GARAGE” voor alle kwalen die een automobilist kunnen treffen. Madame achter het bureau verzekerde ons dat men direct na de middagpauze het probleem zou kunnen verhelpen , laat de auto maar staan , 10 km verder is een winkelcentrum waar u iets kunt eten en kom om 2 uur maar terug. Tja , Frankrijk 23 jaar geleden , geen keus , het was 30+ graden en die camper stampvol . Om 2 uur werd er nog eens goed gekeken : tja , die onderdelen hebben we niet , ze moeten uit Reims komen , dus enig uitsluitsel over de afloop van de reparatie kon niet gegeven worden , terug naar de camping geen optie want de overdracht zou vrijdag 5 juni plaatsvinden . Na enig overleg met madame werd besloten dat we verder zouden gaan met de camper en na een telefoontje van haar dat de Triumph gerepareerd zou zijn , wij met de trein naar een station in de omgeving zouden komen en zij zou ons daar ophalen… dat is nog eens service .
Intussen was het wel een uur of drie , we moesten weer langs dat drukke winkelcentrum en in het spitsuur door Grenoble… spoedig bleek dat we het zuiden niet zouden halen voordat het donker werd en slapen in de camper met solex , deckchairs en parasols ook niet handig . Met het voorlopige eindpunt Castellane , waar we vaker op een kleine camping in het dorp in een boomgaard hadden gestaan , in gedachten ging de tocht welgemoed verder .Wonder boven wonder bereikten we ons doel net voor het donker werd en daar moet zich voor de mede-kampeerders een wonderlijk schouwspel hebben voltrokken …. een hippie-bus met achterop 2 renfietsen waarvan de schuifdeur open ging en er achtereenvolgens een Solex en degelijk hardhouten tuinmeubilair uitgeladen werd , twee honden en een oververmoeid verpierewaaid stel . Intussen was het pikkedonker en honger hadden we ook al niet meer ; stuk worst , stuk kaas , de onontbeerlijke koffie en slapen. Ik hoef niet te vertellen hoe de volgende ochtend de vaste campinggasten stomverbaasd langsgelopen kwamen om ons te zien ontbijten in een soort van zigeunerkamp entourage.
Meteen maar de verkopers gebeld over de verwikkelingen en omdat het geld al bij de notaris stond mochten we die woensdagmiddag van aankomst alvast onze intrek nemen in de boshut om ons de schande te besparen van nog twee nachten met onze uitdragerij en in dat geval op een luxueuze camping in Gassin .
S’ avonds lagen we zielstevreden op ons terras in de deckchairs met de meegebrachte kussens en vuurkorven naar de sterren te kijken en we wisten het zeker : Dit komt ook wel weer goed .
