10 JUNI 1998
Na alle aanloopperikelen was de kop eraf en tijd voor het grote genieten. Druk programma om de boshut alvast een beetje op te leuken als vakantieverblijfje totdat het pensioen in zicht zou komen , wat betekende afspraken maken voor allerlei klussen hetgeen uitermate soepel verliep via onze nieuwbakken buren. De Engelse buuf kende een Engelse beun die wat loodgieterswerk zou kunnen verrichten , uiteraard buiten seizoen omdat op een park nu eenmaal niet geklust mag worden in juli en augustus om de markt ten behoeve van vakantieverhuur niet te verstoren ; die afspraak stond dus voor september 1998 wanneer we twee weken zouden gaan klussen…… “80 quit a day “.. … Ik wist niet eens hoeveel dat was en hoelang ervoor gewerkt werd , maar daarover later .
De andere buurman die nog aan het bouwen was bestierde de bio-winkel in het dorp voor zijn eeuwig tennissende zoon , een nering gelegen pal tegenover het dorpscafé waar wij vanaf de dag van kennismaking ook direct vaste klant werden hetgeen ons een keur aan goede werklui opleverde aangezien de een niet voor de ander kon onderdoen. Buurman Serge Guitard , hij deed zijn naam eer aan , die ook prachtig zong en gitaar speelde in het dorpsbandje van vrijwilligers waaronder ook de tandarts , hoefde slechts een smal straatje over te steken wanneer een klant interesse toonde in het gezonde aanbod van zijn winkel ; en dat waren er in 1998 nog niet veel in Zuid Frankrijk . Hoeft geen betoog dat die zaak geen lang leven beschoren was .
Afspraken werden onder het genot van “een petit blanc” , en dat was geen jenever , vastgelegd met een plaatselijke pompier om de complete elektriek te vervangen , immers veiligheid voor alles , hetgeen in verband met het wegwerken van de bedrading tegelijkertijd zou gebeuren met de terras aanleg door de schoonzoon van de aannemer en vriend van de buurman , specialist in terrassen , tuinmuren en zwembaden [ dat hebben we niet ] . De aannemer werd gecharterd voor het her-optrekken van niet meer zo fraaie wanden en zijn vrouw die een kwekerij bestierde nam het tuinwerk voor haar rekening , en de mijne uiteraard alhoewel letterlijk in dit geval. Het hele project zou worden uitgesmeerd over 2 weken september 1998 , 4 weken mei- juni 1999 en weer 2 weken september 1999 .
Met zoveel plannen in het hoofd maar wel reeds gedelegeerd , verliep de rest van ons verblijf zoals een echte vakantie hoort te verlopen wat wil zeggen : uitgebreid ontbijten aan de werktafel , paar opruimklusjes , gordijnen naaien ,
boodschappen en naar de kroeg , eten thuis met buren of op het strand en na de siesta een toeristisch uitstapje in het cabrioletje …. het leven leek een droom.. en de dag van vertrek een tranendal ; ik wilde nooit meer naar huis.
September 1998
De twee maanden die ons scheidden van een nieuwe trip naar ons droomplekje vielen niet eens zo zwaar als ik me voorgesteld had omdat ik de hele zomer werkte voor collega’s met kindertjes zodat die ongestoord op vakantie konden en de schaarse vrije tijd schuimden we vlooienmarkten af om onmisbare decoratie en meubilair te vergaren voor een zonnige toekomst in een landelijke ambiance. Dat al dat spul helemaal niet in onze hippie-kampeerbus paste had ik in mijn onnozelheid over het hoofd gezien en het probleem bleek nog groter toen ik overenthousiast een schuur had aangeschaft in de augustus-sale bij Gamma ; halve prijs.
Hoe moest al die zooi in Zuid-Frankrijk komen ?
Dat werd dus het beroemde kalf dat groter werd dan de koe….. Er werd een bestelbus gehuurd voor een lang weekend , de man van mijn poetsvriendinnetje beschikte over een groot rijbewijs dus het tweetal zou met ons meerijden ; donderdagsavonds heen en het weekend terug om maandagochtend voor 8 uur de wagen weer in te leveren. Het zoontje zat bij ons in de hippie-bus , kon hij een beetje kleuren en een spelletje doen met mij , overnachten gebeurde door hen in een gevangenishotel voor een bodemprijs op een kamer met stapelbed en wij in de kampeerbus op de parking. Ontbijt was een reuze gezellige picknickplaats met speeltuintje en om het gezellig te houden gingen we , met zijn allen met twee bussen , eten bij een strandtent nog voordat we de boshut ook maar bereikt hadden. Jullie snappen dat op dit moment de in Nederland behaalde winst al compleet was weggevaagd . Eenmaal aangekomen op het park moesten de heren uitladen en de meisjes naar de mega supermarkt om in te slaan voor de barbecue… daar houden heren van . Wij sliepen in onze bus en zij in onze kamer . De vrijdag en zaterdag gebruikten we voor uitstapjes in de omgeving , wijnproeverij en lunchen op het strand , aangezien het jonge stel nog nooit ver over de grens geweest was gunden we hen een minivakantie . Ze hebben zo genoten dat ze spontaan aanboden om in de voorjaarsvakantie terug te gaan om te snoeien ; de arme zielen hebben veel kou geleden want februari is hier met stip de koudste maand.
Van werken is er in die veertien september dagen ook niet veel meer gekomen , er waren immers al vier dagen om .
” 80 quit a day ” sloot de van een vriendin gekregen wasmachine aan en maakte een voordeur aan de zonzijde wat met behulp van mijn schat ook nog 4 dagen duurde . De Engelse werkdag begon om tien uur met Tea waarin veel melk , klussen tot twaalf , terug om half drie maar eerst Tea , einde arbeid half vijf want om vijf uur Jeux de Boules ; onze Engelse vriend was geheel verfranst , dat was de tweede financiele tegenvaller .. Maar gelukkig was de dagelijkse gezelligheid met de buren er niet minder om ; we werden hartelijk uitgezwaaid om na de in mijn beleving langste winter ooit , weer terug te keren in mei 1999 voor het echte werk .