BLOG / TIS HIER NET FRANKRIJK / 3 / hoe kwamen we hier terecht

Hoe kwamen we zo in die boshut terecht ? In de jaren 90 van de vorige eeuw toen de bomen zo ongeveer de hemel in groeiden en wij geen kinderen meer ten laste hadden door : jong getrouwd , jong uit de zorgen , lag de wereld voor ons open. Beide een leuke baan  , echter geen wereldbaan , veel vrije tijd die we goed besteedden. lange weekends en twee lange vakanties per jaar met de zelfgebouwde hippy camper bus eropuit . Intussen werd ons grote huis in de stad wat wij ivm ons grote samengestelde gezin  in de crisistijd verworven hadden voor een schijntje met een afgrijselijk hoge rente steeds meer waard, zoveel zelfs dat we op enig moment kosteloos de hoge rente  konden verlagen en de hypotheek verhogen  waardoor we een prachtige serre konden laten aanbouwen en ongeveer een ton aan guldens overhielden voor onze grote droom…. een vakantieadres in zuid Fr  wat gezien ons budget dan een appartementje of luxe stacaravan op een strandcamping zou moeten worden.  Hoger was ook toen al niet haalbaar in het gebied wat al vastlag  ergens tussen le Lavandou en st Aygulf zo dicht mogelijk aan de kust. Alle andere opties waren een no-go; dan liever bezuinigen op de accommodatie die we zomers zeer goed zouden verhuren en zelf gebruiken tijdens onze lange voorjaars- en herfstvakanties ;  die vrijheid had ik bedongen bij mijn sollicitatie naar mijn droombaan bij Diesel.

In die tijd verscheen er elke twee weken een soort van krantje gedrukt op geel papier met de aanlokkelijke naam  UW TWEEDE HUIS IN FRANKRIJK.
Aanbiedingen uit de bekende Frankrijk glossies lagen toen al buiten ons bereik ; tenminste in ons zoekgebied waaraan we geen concessies zouden willen doen .
Vrijdagavond koopavond , gezellig in de stad , even iets eten in de leuke bistro waar zoon een studentenbaantje vervulde achter de toog , en daarna weer te voet naar huis door het iedereen bekende Anne Frank plantsoen.. niet dat wij daar iets te zoeken hadden op het gebied waarvoor dat park bekendheid geniet en genoot maar het is de kortste weg.
Een avond begin mei 1998 liepen we snel even de boekhandel binnen voor het begeerde krantje dat helaas was uitverkocht , maar de verkoper adviseerde ons de stationskiosk te proberen. pfffff dwars de stad door doch het goede doel gaf kracht. Helaas…… krantje ook uitverkocht enigszins terneergeslagen stond ik alweer in de draaideur naar buiten toen ik me herinnerde in het voorbijgaan een Figaro gezien te hebben de Franse Telegraaf of zoiets maar een stem in mijn hoofd gaf aan terug te lopen en die krant aan te schaffen.   Onderweg nog bij vrienden aangelegd voor een brabants kopje koffie en om een uur of 11 zaten we onderhand bij de openhaard met de krant.
Niet lang zoeken bij vakantieverblijven in de verkoop , viel mijn oog op een annonce van 1 bij 2 cm… niet groter want dat kost knopen en daarvan houden Fransen niet ook al heeft de Hollander de naam. De beknopte tekst die waarschijnlijk per letter moest worden afgetikt luidde : Golfe st Tropez , parc calme arboré  , Eucalypte , Mimosa , chalet ; dat was alles plus een telefoonnr.   Nu wist ik al wel dat je de gemiddelde fransoos s avonds na negenen niet kunt bellen en eigenlijk daarvoor ook niet omdat hij eerst aan het aperitief zit en daarna het diner waarna hij om 10 uur tevreden de luiken sluit en in bed rolt .

De volgende ochtend stuitte ik op een antwoordapparaat waarop ik in mijn beste frans van toen te kennen gaf grote interesse te hebben en een telefoontje verwachtte.    Zondagavond antwoord   dus goed luisteren , mijn alweer beste frans te berde gebracht waardoor ik geduldig antwoord kreeg op al mijn vragen   : Waar ? In Gassin… okay dat kenden we goed . Het park ? Dat was voorheen een camping geweest … ojaaa kende ik ook ; in mijn jongere en wilde jaren eens ooit flink doorgezakt op het reuze gezellige camping bar /terras. Eerste berichten goedgekeurd… nu het chalet : Is het een stacaravan ? Nee het is een houten huis…. aha , hoe groot ? Daar ging het al mis met mijn Franse getallen kennis want ik verstond 80 vierkante meter , hetgeen me voldoende leek voor een vakantie onderkomen in een goed klimaat . Volgende vraag : Mag er nog aangebouwd worden ? Nou…. eigenlijk niet  , maar erg nauw wordt hier niet gekeken en iedereen doet het.  Ach , leek me ook al geen punt , Zuid Fr ligt vlak bij Corsica nietwaar ? Burgerlijk ongehoorzaam volkje.     Nu spijkers met koppen slaan : Natuurlijk wil ik het graag eerst zien maar we hebben pas over 3 weken vakantie ..ik kan wel een reis boeken voor het weekend maar dan wil ik uw zekerheid dat wij de eerste keus hebben . Omdat er in die tijd nog geen prijsvechters waren , een hotel en huurauto geregeld moesten worden wat toch al snel op 1000 gulden  zou komen…. Met de hand op het hart madame wij maken een lijst en u bent de eerste zondagmorgen , om 10 uur.  Laatste vraag : kunt u misschien ook een foto sturen voordat ik ga boeken ?   Tuurlijk , de foto kwam al dinsdags.  Het huisje leek klein maar de mimosabomen overweldigend , palmen en wat dies meer zij en een beboste heuvel op de achtergrond.. geen vis a vis hetgeen betekent geen inkijk van buren  en dat bedoelen we.  Woensdag geboekt… dag voor Hemelvaart , duurder al haast niet mogelijk . Vertrek van Schiphol zaterdag 8 uur s’avonds  , terugvlucht vanaf Nice zondagmiddag 5 uur… en dat voor ruim 600 piek ; hotel van der Valk geboekt omdat we dat zeker zouden vinden in het donker en ook maar een cabrioletje gehuurd ; we gingen toch naar de Cote d Azur. Goed dat we op tijd vertrokken want op het station in Eindhoven ging het al mis; treinstaking  en met de bus naar Den Bosch ook staking naar Schiphol dus A’dam Amstel -Schiphol ook per bus . Daar hadden ze waarschijnlijk een werkstudent uit zijn hol getrokken die zowel stoned als dronken was , de weg niet wist en een passagier om hulp vroeg als kaartlezer. Er was een reiziger aan boord met groot rijbewijs die  het stuur overgenomen heeft want anders hadden we allemaal het vliegtuig gemist . So far so good , ware het niet dat er een krijsende baby net voor mij op moeders arm zat .. kon het kind ook niets aan doen maar bloedirritant.  Voorspoedige vlucht , ook nog op tijd voor de Megane cabrio en richting st Aygulf  Van der valk. Nu kun je daar haast dag en nacht eten maar toen even niet… er was een bruiloft maar de directeur zou wel zien of hij daar iets eetbaars kon bemachtigen voor ons en dat lukte. Lekker geslapen met zeezicht ; het leek bijna vakantie. ware het niet dat we voor dag en dauw moesten opstaan… geen tomtom , geen idee van de afstand en ook dat park moesten we nog zoeken… een mobiel had ik gelukkig wel en die werkte nog ook.

Na het ontbijt moest de kap open maar wat we ook frutselden , het lukte niet dus met dichte cabrio naar Gassin… ruim op tijd want het bleek maar 24 km en zo s ochtend s geen kip op de weg .     De eerste indruk van het park veelbelovend  , overal verscholen in het groen leuke huisjes , veel palmen agaves en mimosa 4 saisons dat is een andere variant dan de wilde mimosa die in februari bloeit.
[ de familie van wie we het gekocht hebben ]
Helemaal achteraan en boven tegen de heuvel prijkte ons toekomstig bezit.  Kennismaken en koffie op het uiteraard wit plastic tuin ameublement en de mensen waren alleraardigst en goudeerlijk , we hebben er nu na 23 jaar nog steeds contact mee . de ouders van madame waren te oud en vader leukemie daarom moest het huisje verkocht ; zelf hebben zij een stacaravan aan wat we hier noemen : de andere kant van Marseille , daar waar de fransen zelf liever op vakantie gaan .Na de koffie de bezichtiging en dat was snel gebeurd… die 80 mtr had ik verkeerd begrepen. er was een keuken van 2x 4 , een douche + wc van 2×1 en een salon van 4×4 en dat was het dan …. de welbekende Franse clic clac= slaapbank zonder leuningen was tevens bed…. Wel waren er aan alle kanten opstallen aangebouwd van diverse materialen waardoor ruimte gecreerd was voor de kleinkinderen die naar goed frans gebruik de hele zomer doorbrengen bij papi en mami = oma en opa .  Daarom  ook buiten nog een complete keuken met aanpalende badkamer , een schuur met stapelbedden om kinderen onder te brengen en voor het huis een rieten garage voor de heilige koe en s winters het tuinmeubilair…. Dat alles bood perspectief … het stond er dus leek gedoogd , kwestie van keurig muurtje dacht deze architectendochter . In een ooghoek zag ik een lijstje op het aanrecht met nog enkele namen en om h 12 zouden er Zwitsers komen dus enige haast was geboden al hadden we ons enthousiasme nog niet teveel laten blijken.   Normaal wordt zoiets als een chalet met inboedel verkocht maar die hoefde ik eigenlijk niet en ook de plastieke buitensalon voldeed niet aan mijn smaak dus heb ik nog kans gezien 15000 Franse francs van de prijs af te lullen en toen vroegen ze een aanbetaling per cheque , die hadden we dus niet.. wel een eurocheque die als borg moest dienen en onze uitleg dat handjeklap in de Nederlandse handelscultuur rechtsgeldig is .Gelukkig klikte het zo goed dat ook zij ons vertrouwden en de notaris geregeld hebben voor twee weken later  wat een unicum in Frankrijk mag heten  tevreden terug naar Nice , de kap van het autootje hoefde helemaal niet meer open want regen en onweer waardoor ook de vlucht 2 uur vertraagd werd.
Eind goed al goed . Twee weken later vakantie en met de camper bus naar het zuiden om op 5 juni 1998 te tekenen .