De weg naar het Frans notariaat kan heel lang zijn wanneer zowel de kopende als de verkopende partij buitenlander zijn en de taal niet spreken.     In september maakten we vluchtig kennis met een buitengewoon goedlachse en zeer gezellige Amerikaanse die ongezien reeds een bod had gedaan op ons buurhuis aan de hand van foto’s van 10 jaar geleden.    Daar kwam ze snel op terug toen ze de door huurders toedoen deplorabele staat van het huisje in werkelijkheid zag  .  De dochter van onze zeer geliefde vroegere Engelse buren die kampioen is in het maken van verkeerde keuzes op gebied van werk en mannen had eigenlijk niet de middelen om het huis aan te houden en besloot te verhuren… een regelrechte ramp , ik kan er niet meer van maken… De tuin , hun grootste trots,  werd een ravage… hun leuke meubels verdwenen om vervangen te worden door semi moderne Franse meubel decoratie .  Ook onze gezamenlijke aankopen op gebied van tuingerei en mijn 2e ijspan waren verdwenen . Lekkages , scheve luiken , kastjes waarvan de deurtjes los hangen ..je kunt het zo gek niet verzinnen wat er gebeurt als je verhuurt aan mensen niet kent en je nooit je gezicht laat zien….                Toen besloot ze om te verkopen op basis van de oude foto’s die nu niet direct een afspiegeling zijn van de werkelijkheid.                Zo kwam ik in contact met mijn nieuwe a.s. buuf  die  gelukkig op tijd kwam controleren waarop ze geboden had ; ze schrok zich wild .                                 We hebben een klussenier geregeld om offerte te maken voor de te herstellen schade en renovaties o.a. vernieuwing van de elektriciteit en geadviseerd om op basis daarvan een nieuw bod te doen.

Met het nieuwe bod begon de ellende want na weken en  weken over en weer onderhandeld te hebben is de prijs gehalveerd en dat was nodig ook…. het was niet  lang  voor Kerstmis en de verkoopster wilde de zaak voor nieuwjaar rond hebben ivm bijkomende kosten zoals taxe d’habitation en de parkkosten die ze moest voorschieten . Maar ja…. daar had ze buiten het Frans notariaat gerekend … Notaris ging op wintersport en kwam 6 januari terug waarna hij 2 weken door griep was geveld…. daarbij kwam nog dat hij eigenlijk helemaal niet gediend was van de advocaat die door de Amerikaanse koopster was ingeschakeld om het proces te begeleiden… twee van die haantjes die moeten samen werken verloopt zeer stroef  in LDF  hetgeen de verwarring nog groter maakte omdat de verkoopster dacht dat de koopster traineerde en vice versa…. Om kort te gaan : er zat geen schot in de zaak … stukken waren niet klaar om te tekenen en als ze wel klaar waren gaf de notaris nul op request… telefoontjes van beide partijen werden afgewimpeld en de notaris zou op lang ziekteverlof zijn terwijl de advocaat overspannen moest zijn….       Ik geloofde er geen snars van , en hoewel ik er helemaal niets mee te maken heb besloot ik om de boel vlot te trekken teneinde  mijn nieuwe Amerikaanse vriendin waarmee ik intussen dagelijks email contact had vooruit te helpen .     Ik besloot zelf eens op onderzoek te gaan ; om te beginnen bij onze gardien . Volgens hem was niemand was ziek of overspannen… hij snapte ook al niet waarom het zo lang duurde voordat de stukken in orde waren met al dat heen en weer sturen van Notaris naar Advocaat naar koper en naar verkoper.   De naar aanleiding van dit nieuws verontrustende mail van mij naar Texas deed mijn nieuwe buuf besluiten om het eerste vliegtuig te nemen en zo stond ze anderhalve dag later voor onze neus een week voor onze vakantie , maar helemaal niet erg want we hebben een echte klik dus ze logeert bij ons .

Dat was zondag ,…. maandag morgen het notariaat gebeld  maar weer werd ze afgewimpeld  .  Na een beleefdheidsbezoek aan de gardien die als een blok viel voor al die Texaanse charme met haar gebrekkig Frans en ontwapenend accent kwam er ineens schot in de zaak .   De galante Fransman in hem werd wakker … hij greep de telefoon , uiteraard was de notaris wel degelijk aanwezig en kon direct een afspraak gemaakt worden voor dinsdagmorgen… als dat niet snel is…. het geld uit de States was sowieso al 2 weken eerder gestort ….

Vanochtend in het zeer trendy ingerichte notariskantoor waar we ook nog van koffie werden voorzien….zijn de stukken op zeer Franse wijze getekend… ook hij viel direct als een blok voor al die Texaanse charme en kon meteen zijn Engels demonstreren…. iets om fier op te zijn .    Komt u echt helemaal in Frankrijk wonen ? Wat brengt u hier ?  Wel , antwoordde mijn zeer diplomatieke buuf , ik kom al 20 jaar in Frankrijk en vind het een heerlijk en mooi land met fijn weer en lieve mensen.. ik heb al een jaar Franse les van een leraar uit Lyon want ik vind dat ik jullie taal moet spreken…   De goede man leek nu haast verliefd te kijken… al die eer voor de chauvinistische ziel….Wat doet u voor werk?    Ohh met pensioen … u ziet er zo jong uit… ikzelf kom uit Saumur maar wil niet meer terug , het is zo fijn in het zuiden , en daarna begon hij ook nog over zijn 2 jaar sabattical en  wereldreis met camper en backpack… meneer zat duidelijk op zijn praatstoel om te bewijzen dat hij een wereldburger is .     Ten lange leste begon het  voorlezen der stukken…… totaal onbelangrijk in verhouding tot zijn buitenlandse avonturen  maar onvermijdelijk , daarvoor kwamen we uiteindelijk al was dit onderdeel van de visite vite fait  ;   De notaris pakte de papierwinkel en las voor :………. madameX  la vendeuse ………. et madame X l’acheteur …………..[ niet nodig te legimiteren dus we hadden n’importe qui kunnen sturen]   en dat was het , al wat volgde was letterlijk en er is geen woord van gelogen :     .. blablabla…. signez ici…. page 2 blablabla …. signez ici…. en dat ging zo 17 pagina’s die allemaal gesigneerd moesten worden maar waar klaarblijkelijk niets in staat wat de moeite is om uit te leggen…. daarna nog wat paraafjes en de koop was gesloten….. Ennnnn hier is mijn kaartje , ik ben Thierry , en als u ook maar de minste vraag hebt of een probleempje kunt u me dag en nacht bellen en ik ben tot uw beschikking….. vergeet niet uw huis te verzekeren voor vrijdag want dan hebt u de stukken voordat u weer naar Amerika vliegt..                                                                           Toen we de statige trap waren afgedaald en in de auto zaten gierden we van het lachen….. ik kan nog heel wat leren op het gebied van charmes in de strijd gooien .    We hebben er een heerlijke fles Champagne voor opengetrokken , geproost op de goede afloop

Nodig je de buren uit om een Konijntje te komen verorberen zorg er dan wel voor dat je tenminste de dubbele hoeveelheid voedsel inslaat als je nodig denkt te hebben.
Je moet namelijk helemaal niet verbaasd zijn als je buren nog wat vrienden mee brengen die toevallig bij hen zijn blijven hangen na een niet afgesproken  Apero. Naar huis sturen is not done …. zodat het hele spul zich naar het volgende , wel afgesproken Apero begeeft .
Een Aperitiefje in de avond begint meestal om een uur of  zeven en het is wel de bedoeling dat er een eenvoudige maaltijd op volgt; het zogenaamde Apero Dinatoire; en zodoende belandden wij aan tafel met zestien personen waarvan wij er vijf nog nooit gezien hadden , maar tant pis , oftewel wat maakt het uit.
Ik had ruim konijnen ingekocht bij een boertje op de markt.
Deze man met duidelijk gevoel voor commercie is immer getooid met een leren hoed, hetgeen de prijs behoorlijk opdrijft ,want authentiek; maar de kwaliteit is ongeevenaard.
Dus voor zestig euri Konijnen [we zijn aan de zuidkust], wat Spek en de rest komt uit de tuin.
Een voorgerecht is ook niet nodig want een Frans Aperitief bestaat uit een keur van hapjes en toastjes hetgeen gunstig kan uitpakken als de hoofdmaaltijd met velen gedeeld moet worden.

Een godenmaal als dit wordt zonder bijgerechten geserveerd want de Sla komt na de maaltijd om samen met Brood het bord schoon te vegen.
Daarna volgt de Kaas op hetzelfde bord [neem nooit meer als drie stukjes] en afgesloten wordt met Taart die naar goed Frans gebruik door de gasten wordt meegebracht.
Het door Nederlanders zo fel begeerde kopje Koffie is bepaald niet algemeen maar een fikse borrel heel normaal.
Wat zei Asterix ook alweer? Rare jongens die Fransen.

Intussen zijn de Franse vrienden er wel achter gekomen dat ook een Nederlandse Oma kan koken want er wordt altijd  vriendelijk aangedrongen op het prijsgeven van het geheime recept.