columns LAMSCOTELETJES CON AMOR restaurantje in Millau

ROQUEFORT DE GABRIEL COULET

30 jaar geleden kwamen we voor het eerst in de Aveyron en bezochten uiteraard de caves in Roquefort waar we nog moeite hadden een gelegenheid te vinden om een stuk stokbrod met Roquefort te genieten en zaten we dus helemaal alleen met ons vieren op het terras van een verder dood hotel.
In dat dorpje was toen nauwelijks toerisme wat ongelooflijk lijkt als je nu de hordes ziet die daar elke dag de caves en hun winkels onveilig maken…. niet letterlijk bedoeld natuurlijk .
Vele vakanties volgden nog en telkens zagen we de toeristieke veranderingen zoals in alle dorpen in dat gebied  zoals bv ook La Couvertoirade ; in onze ogen is zulk een kermis een verarming hoewel de plaatselijke middenstand daar heel anders over zal denken .                     Sinds wij beschikken over een boerderie in de Lot komen we daar enkele keren per jaar op een paar kilometer langs en slaan dan meestal een halve Roquefort van Gabriel Coulet in … voor ons de beste en daarin staan we niet alleen gezien de vele prijzen die door hen in de wacht zijn gesleept.
In de jaren 70/80 was ik geabonneerd op een tijdschrift , een glossy [ die bestonden toen ook al ] AVENUE , waarin vele adressen in Frankrijk waar voor een schijntje erg lekker gegeten kon worden… met de titel :
ETEN ALS GOD IN FRANKRIJK VOOR EEN TIENTJE .
We maakten er dan ook een sport van om die restaurantjes op te zoeken en dat heeft ons nooit berouwd  , diverse van die adresjes bezoeken we nog met enige regelmaat hoewel de prijzen wel in het huidige tijdsbeeld zijn gaan passen .
In dat blad hebben we toen een adresje gevonden in Millau waaraan we nog vaak terugdenken en wat mij een even eenvoudig als lekker recept heeft opgeleverd .
Het was Mei , Moederdag en erg koud . Samen met onze vrienden zaten we bij de open haard in het betreffend restaurantje , we waren in een melige bui omdat je met zulk weer altijd meer drinkt dan goed voor je is , al was het wel goed voor de stemming .
De maaltijd was boers en goddelijk , daarbij kwam als kers op de taart nog de knappe zigeuner gitarist die zoetgevooisde liefdesverklaringen in de oren van ons , meisjes , zong  . Dit alles maakte dat de Lamskoteletjes die we die avond aten sedertdien door het leven gaan als
LAMSKOTELETJES CON AMOR    recept in mijn kookboek