COLUMNS – Pagina 4 – Aan tafel met oma

blogs NOOIT TE OUD OM TE LEREN [ muffe kussens]

NOOIT TE OUD OM TE LEREN Hoe dom kun je nog zijn op mijn leeftijd ? Daar kwam ik vandaag op niet mis teverstane wijze achter . Elke middag na onze hoofdmaaltijd en het opruimen van de overblijfselen van het losbandig leven houden wij siësta ; als het heel warm is binnen in onze koele slaapkamer. Daar ik eerst nog de vaatwasser moet inladen arriveer ik meestal een minuut of 10 later bij de echtelijke sponde waar bij hoge uitzondering teckel James op de grond naast het bed ligt om zijn baas te beschermen tegen invloeden van buitenaf , s nachts wil ik dat niet en ligt hij in de woonkamer met zicht op het slaapvertrek ; wij hebben een Teckel met herder aspiraties . Reeds enkele dagen achtereen vond mijn schat dat er een onwelriekend luchtje met mij mee kwam dus vroeg hij of ik misschien mijn zweterige gymschoentjes gedragen en gedropt had in de slaapkamer. Nee geenszins…. espadrilles. De derde dag op rij met dezelfde constatering ben ik maar eens van het bed af gegaan, schoenen geïnspecteerd , maar nee. Nu kunnen jullie afhaken want het wordt onsmakelijk ! Gevraagd of schat mijn voeten wilde ruiken ; geen stank. Okay andersom. Ik zijn voeten. Ook niet…. ; mijn conclusie : dan is het de hond. Wanneer ik op bed stap springt hij rond om te kwispelen en mij te begroeten wat volgens mijn idee een gore luchtverplaatsing zou kunnen veroorzaken , daarmee was schat het eens . Vanochtend na het ontbijt : kinderbadje op de tuintafel en onze hond met overdreven watervrees een driedubbele wasbeurt laten genieten . Honden shampoo met nertsolie. Jaja. Daarna geföhnd en hij was weer splinternieuw. . Vanmiddag na het eten : de geur leek nog sterker want intussen rook ik het zelf ook. Als Detective Duurkoop heb ik alles afgesnuffeld en wat bleek ?????? Het bleken onze hoofdkussens welke ik normaal gesproken zeker elke twee maanden was , maar in dit geval heb ik ze een poosje geleden vervangen door Dunloppillo rubber kussens die zeer veerkrachtig zijn en nog niet gereinigd . En daarin zit m de kneep volgens mij. Wij gaan nogal eens met natte haren ( waarmee wij zeer goed bedeeld zijn ) naar bed en waarschijnlijk is dat gaan broeien. In mijn hele lange leven nog nooit zoiets meegemaakt en het ergste komt nog want na de hond moesten de kussens er ook aan geloven. Hup in de wasmachine en door stom toeval en groot geluk liep ik juist even naar binnen zodat ik ernstig zwaar geklapper waarnam waarna de kastdeuren van de wasmachinekast open sprongen. De machine ging aan de wandel. Schat keek voetbal , zijn stoel staat onder de stoppen kast en terwijl ik de kastdeuren kon tegenhouden schreeuwde ik hem toe de hoofdschakelaar uit te zetten . Net op tijd om groot onheil te voorkomen. Het eerste zeiknatte kussen ligt nu op een tuinstoel te drogen want het wasrekje is door het gewicht ingezakt. Het tweede kussen wacht op behandeling. Nieuwe kussens kopen is misschien toch handiger al is wassen in badkuip of kinderbadje ook een optie want het is een hele aankoop . Saai is het hier nooit.

columns NOOIT TE OUD OM TE LEREN

Reeds enkele dagen achtereen vond mijn schat dat er een onwelriekend luchtje met mij mee kwam dus vroeg hij of ik misschien mijn zweterige gymschoentjes gedragen en gedropt had in de slaapkamer. Nee geenszins…. espadrilles. De derde dag op rij met dezelfde constatering ben ik maar eens van het bed af gegaan, schoenen geïnspecteerd , maar nee.

Nu kunnen jullie afhaken want het wordt onsmakelijk !

Gevraagd of schat mijn voeten wilde ruiken ; geen stank. Okay andersom. Ik zijn voeten. Ook niet…. ; mijn conclusie : dan is het de hond. Wanneer ik op bed stap springt hij rond om te kwispelen en mij te begroeten wat volgens mijn idee een gore luchtverplaatsing zou kunnen veroorzaken , daarmee was schat het eens .

Vanochtend na het ontbijt : kinderbadje op de tuintafel en onze hond met overdreven watervrees een driedubbele wasbeurt laten genieten . Honden shampoo met nertsolie. Jaja. Daarna geföhnd en hij was weer splinternieuw.

Vanmiddag na het eten : de geur leek nog sterker want intussen rook ik het zelf ook. Als Detective Duurkoop heb ik alles afgesnuffeld en wat bleek ?????? Het bleken onze hoofdkussens welke ik normaal gesproken zeker elke twee maanden was , maar in dit geval heb ik ze een poosje geleden vervangen door Dunloppillo rubber kussens die zeer veerkrachtig zijn en nog niet gereinigd . En daarin zit m de kneep volgens mij. Wij gaan nogal eens met natte haren ( waarmee wij zeer goed bedeeld zijn ) naar bed en waarschijnlijk is dat gaan broeien. In mijn hele lange leven nog nooit zoiets meegemaakt en het ergste komt nog want na de hond moesten de kussens er ook aan geloven. Hup in de wasmachine en door stom toeval en groot geluk liep ik juist even naar binnen zodat ik ernstig zwaar geklapper waarnam waarna de kastdeuren van de wasmachinekast open sprongen. De machine ging aan de wandel. Schat keek voetbal , zijn stoel staat onder de stoppen kast en terwijl ik de kastdeuren kon tegenhouden schreeuwde ik hem toe de hoofdschakelaar uit te zetten . Net op tijd om groot onheil te voorkomen. Het eerste zeiknatte kussen ligt nu op een tuinstoel te drogen want het was-rekje is door het gewicht ingezakt. Het tweede kussen wacht op behandeling. Nieuwe kussens kopen is misschien toch handiger al is wassen in badkuip of kinderbadje ook een optie want het is een hele aankoop . Saai is het hier nooit.

BLOG / TIS HIER NET FRANKRIJK / VUUR EN VLAM MET DE TONNELLE

VUUR EN VLAM

De ingestorte tonnelle bij de logeerkamer is gerepareerd al had het wat voeten in de aarde. Onze vriend voor tuin en kleine klussen kwam zoals altijd keurig op tijd , er werd plan de campagne gemaakt door de jongens want ik kan wel aangeven wat ik graag wil , maar dat moet natuurlijk wel mogelijk zijn. Terwijl mijn schat het oude zeil en de feestverlichting moest afbreken heeft onze vriend op een voordelig adres ijzer gehaald waarmee de zaak opgelapt moest worden . Uiteraard kwam daar het nodige slijpwerk aan te pas aangezien het hele frame verbogen was doch ik persée de mooie steunpalen wilde behouden , en zo was heet binnen de kortste keren 12 uur.

Jullie kennen uit mijn blogjes allemaal de verhalen van mijn buurvrouw die om het zacht uit te drukken niet de meest plooibare is ; ze eist volledige stilte tussen 12 en 2 , wat vreemd genoeg alleen voor mij en mijn Amerikaanse buuf opgaat want bij herrie in de buurt door haar landgenoten hoor of zie ik haar nooit. Ook het feit dat deze week al 3x in haar infrastructuur met de Karcher werd gewerkt tijdens onze middaglunch valt vreemd genoeg niet onder herrie. Wel lag er het voldongen feit dat onze vriend na een paar kleine soldeerwerkjes anderhalf uur van zijn kostbare tijd noodgedwongen moest niksen. We hebben de pauze overbrugd met een Plat de jour : Ratatouille , Rijst en Merguez van de plaat van Aad [ plancha van Princess waarvan Aad Ouborg de oprichter is ] Om 5 voor 2 het karwei hervat en nu zonder commentaar van gene zijde… Helaas maar toch lachwekkend en goed afgelopen , vatte een tuinstoel vlam , te samen met een badlaken en badmat die toevallig in die stoel geparkeerd waren

[ vermoedelijk hebben die als eerst de vonken doen ontvlammen ] Om 4 uur karwei plat , een halve tuinstoel plus bad-linnen armer en de arme vriend vreselijk lasogen al is dat te wijten aan het feit dat hij de lasbril noch het scherm wenste te gebruiken en ook niet door mij in-gezalfd wilde worden terwijl de tranen hem over de wangen liepen ; zo’n kans laat je toch niet voorbij gaan ?

Morgen hebben we een lunch-uitstapje , zondag kan het nieuwe dek erop en is het gastenverblijf vakantie-proof en behoort de doorgezakte bult tot het verleden .

BLOG / TIS HIER NET FRANKRIJK / PAKKETJE NUMMER WEET IK VEEL

Pakketje nummer weet ik veel….

Ik had alweer een pakketje te ontvangen , dat zou tijd worden want op 18 februari besteld. Gratis bezorgd dacht ik toch duidelijk gelezen te hebben want er was geen cadeau bij afgebeeld , wat normaal altijd het geval is tenzij op andere wijze korting verleend wordt ; vaak een cadeaubon ter waarde van 15 euro of in dit geval : geen bezorgkosten.

Nu ben ik toevallig erg gevoelig voor aanbiedingen en/ of koopjes en had ik juist tandenstokers nodig.

Ik zie al de grimlach op jullie gezichten : welke zot bestelt tandenstokers via een verzendhuis ?

Ik dus….. de fijnste die er bestonden van Jordan en toch zo’n 40 jaar door mij gebruikt werden bleken een jaar of twee geleden plots niet meer leverbaar en vervangen door een veel dikkere met een rondje voorzien van flostouwtje. Ondingen waarmee ik al enkele kronen uit mijn mond heb geflost.

Dol als ik ben op al die folders in mijn bus ,[ bij mij zie je geen sticker tegen pub. ] , zag ik enkele jaren geleden in het boekje Confort et Vie dezelfde favoriete tandstokers , zij het van een ander merk. Sindsdien bestel ik ze met grote regelmaat en vaak nog wel een ander artikel wat comfort aan mijn leven zou kunnen toevoegen.

In dit geval was dat een uitermate doeltreffend geval met 4 mandjes om eieren te pocheren zodat ik daartoe niet meer 2x achtereen met 2 pollepels in een pan moet gaan staan goochelen . Uiteraard gaat elke bestelling steeds vergezeld van een extra geschenk wat opvallend vaak nog bruikbaar is ook.

Mijn volgers weten dat leveren op mijn adres schier onmogelijk is , maar gezien het feit dat dit bedrijf tot nu toe bezorgde via Madam Post kon ik altijd op hen rekenen ……… Tot op heden.

18 februari besteld en betaald per cheque, jaja nog steeds [lekker makkelijk ] , kwam 3 maart een mail of ik nog maar even een cheque wilde sturen voor de bezorgkosten die hoger zijn dan de prijs van de zo fel begeerde tandstokers ; maar ja , je moet iets , dus de 6,99 ook verstuurd .

En toen bleef het stil… heel stil. In feite was ik het hele spul al vergeten tot ik vorige week op mijn bankafschrift de afschrijving zag ; toch maar een mailtje eraan wagen , want jawel… per mail bereikbaar , ook zeldzaam in LDF………..

Inderdaad Madame , het pakketje is als onbestelbaar bij ons teruggekomen , wilt u een remboursement of opnieuw de zending . Ik koos voor het laatste , maar wel graag bij het point relais in ons dorp op 3 km . Er ging een dag overheen ……. nieuwe mail… daar levert onze bezorgdienst niet , het kan alleen bij adres X in het dichtstbijzijnde dorp [ volgens de firma aan de Belgische grens ] ; dat is echter 8 km , wat het ergste nog niet zou zijn ware het niet dat hun kantoortje midden in de dorpsstraat ligt waar ik niet kan stoppen , noch parkeren .

Ik nam er maar genoegen mee ook al zijn er 4 afleverpunten dichterbij en beter toegankelijk .

Vanmiddag was het dus zover … schat zette me af , ik kom binnen maar maakte meteen weer aanstalten om buiten te gaan staan ; het kantoortje bleek een hokje van anderhalve vierkante meter [ geen woord van gelogen ] een dame van mijn leeftijd zei dat ik wel naast haar kon zitten waarop ik antwoordde dat ik toch gaarne de anderhalve meter in acht neem . Vanachter een scherm in het hokje waar overigens de eveneens provisorische plastic deur openstond riep de uitbaatster : het is hier veilig hoor , mevrouw is gevaccineerd waarop ik antwoordde : ik ook. De wachtende dame schoof zover mogelijk op en ik kon plaatsnemen , de bazin achter de plastic plaat was verwikkeld in een boosaardig telefoongesprek waarbij veel geschreeuwd werd in Arabisch , dus geen touw aan vast te knopen ; naast haar stond een jongeman evenals zij zonder mondbedekking , die kennelijk het onderwerp was van het telefoongesprek en in de deuropening naar de plastic afscheiding had een heel grote dikke vent post gevat , wel met masker omdat ook hij zich in de anderhalve vierkante meter bevond .

Mijn oog viel tijdens het wachten op een tiental zelf gefabriekte affiches met allerlei regelementen van fatsoenlijk gedrag met daaraan verbonden bekeuringen en gevangenisstraffen ; toch een raar kantoor waar ik terecht gekomen was. Bleek later dat zij administratieve diensten verleent aan minder bestudeerde landgenoten en hun bedrijfjes ingeschreven heeft staan op dit adres….lucratieve start-up lijkt me .

Prominent tegen de voordeurruit aangeplakt in chocoladeletters : Hier wordt maar een persoon tegelijk toegelaten .

Tja….. behalve de noodzakelijk aanwezige telefonerende dame waren het er 4….

Na twintig minuten en twee klanten voor me was het mijn beurt en nu maar hopen dat ik in dat kippenhok geen corona heb opgelopen…..

Ik weet waar ik in dat geval naar kan verwijzen ; verder ben ik nergens geweest en heb niemand gezien , behalve de Marokkaanse slager aan de overkant waar schat op de stoep geduldig stond te wachten….. die meer dan vriendelijke man verkoopt op veilige afstand vanachter zijn toonbank mijn schat zijn favoriete Nederlandse pindakaas van Swartberg uit Rotterdam en heerlijke vlezen voor prijzen waarvan je niet wakker hoeft te liggen dus verrukkelijke lams-carré’s ingeslagen ; dat maakte mijn tot nulpunt gekelderd humeur weer helemaal goed.

BLOG / TIS HIER NET FRANKRIJK / SQUATTEURS OP HET PARK

Hadden we in het confinement , in goed Nederlands ” lockdown ” oftewel eenzame opsluiting , nog de mogelijkheid ons te bewegen in een cirkel van 10 km in vogelvlucht hetgeen in ons geval op een schiereiland voor de helft op zee is , is echter sinds gisterenavond een wandeling van 100 meter onmogelijk geworden ; de familie Zwijn heeft haar territorium verlegd . Uiteraard op zoek naar water en geholpen door enkele forse buien hebben de zwijntjes hun intrek genomen in de tuin van een nabij gelegen vakantiewoning waar ze zich toch al goed thuis voelden getuige de grote ravage daar reeds aangericht. Steunwanden van werkelijk levensgrote keien op het steile terrein lagen al eerder onderaan de oprit , de tuin compleet omgewoeld . Schat laat de hond uit en poes loopt voor de gezelligheid altijd mee , maar nu niet meer …. enkele meters voor de getroffen woning klonk luid gegrom …. James op de rem en Marie-Miauw ook ; wat Hans daar zag was de complete familie Zwijn : vader , moeder en een heel stel biggen .

Vader stond op wacht terwijl moeder lag te zogen een schattig maar levensgevaarlijk schouwspel voor de passant .

Vanwege het gegrom hebben man , hond en kat het op een lopen gezet richting huis zodat we nu verschanst zitten achter onze afrastering die slechts psychologisch effect heeft want als die zwijnen willen en ze het op onze kliko voorzien hebben zullen die hekken en het gaas geen weerstand bieden. Video maken niet mogelijk want we zijn nog niet levensmoe , we wachten af …… laat dat de Fransen maar oplossen … Tis hier nooit saai in elk geval .

BLOG / TIS HIER NET FRANKRIJK / PAKKETJES DIENSTEN

Perikelen met de Franse bezorgdiensten zijn ons allen intussen welbekend en vandaag was ik weer eens het slachtoffer . Geen kwaad woord over Madame Post , ze komt met haar autootje de heuvel op om pakjes aan de deur te brengen , is in de loop der jaren bijna een echte vriendin geworden en de enige persoon in Frankrijk bij wie mijn pakketjes veilig zijn .

Op de naar de meteo voorspelde laatste zonnige dag moest ik nog even profiteren maar helaas werd het een kort siësta- tje , totdat Hans mij een pakketje aanreikte op mijn zonne-bed , wat door Madam Post was gebracht. Ondergoed wat ik altijd bestel bij een verzendhuis , 100%zwitsers katoen ivm allergie. Helaas zat dat er niet in ; de geleverde waar bevatte randen van elastiek , de gedachte alleen al bezorgt me jeuk… Meteen de handel terug ingepakt in verband met de retourtermijn die in coronatijd ruim ingeschat dient te worden gezien het feit dat de bestelling ook 6 weken onderweg was geweest waarna de roadtrip begon door de Golfe de st Tropez , zoals onze omgeving in deftige term genoemd wordt en niets anders is dan een rondje schiereiland over uiterst smalle kronkelige bergweggetjes die sinds de films van Louis de Funes nog niets veranderd zijn . Halte 1 : Het postagentschap boven op de berg in het dorp wat helaas slechts via een omleiding bereikbaar was ; eerste tegenvaller , direct gevolgd door nummer twee. Het meisje achter het loket wilde mijn retourzending niet , zelfs niet toen ik al driemaal had uitgelegd dat Madame Post het toch zelf bij ons had afgeleverd , dus zeker via hun service geleverd was . Intussen was mijn vriendin , de posteuse , afgewerkt en met het weekend voor de deur de telefoon op boodschap-stand , wat wil zeggen onbereikbaar. Het postmeisje wilde het pakje niet retourneren , dat moest via een point relais . 4 km berg af via de achterkant naar het volgende dorp waar zich een onvriendelijk point relais bevindt dat enige weken geleden het geleverde tonnelle zeil niet wilde aannemen omdat het pakket te groot was . Halte 2 : Volgende dorp , parkeren , uit de auto wringen met pakje , tasje , sleutels en wandelstok plus dat er altijd wel iets uit mijn handen glijdt dus bukken…..netjes in de rij want altijd druk bij de tabac , om na tien minuten te horen : Nee madame , jammer wij leveren geen diensten voor dat bedrijf , U moet naar de slager in Cavalaire. Helaas ben ik in dat geval al over de 10 km heen , er zijn tig slagers daar en ik weet de weg niet in dat stadje ; ik kom er nooit want het is een zielloze toeristenpleisterplaats waar je nu een kanon kunt afschieten . Dat is me geen bekeuring waard . Nu was het zaak om in omgekeerde volgorde de auto in te duiken met volle bepakking en restte me 7 km terugrijden richting St Tropez. Halte 3 : Daar is een tabac met af- / inleverpunt , waar ik deze zomer truien heb opgehaald . Helaas was het intussen spitsuur grrrr ……..Files voor het stoplicht en parkeren op de stoep ook nog voor iemands uitrit en ik moet eerlijk zeggen dat ik in zulke noodgevallen blij ben met mijn gehandicaptenkaart . Foei Helma … Uiteraard een nog langere rij voor deze tabac ; iedereen afgewerkt dus druk druk druk.. keurig aansluiten en afwachten met de onzekerheid of men hier mijn pakketje wel accepteren wilde …. Maar eind goed al goed. Het werd aangenomen. Nu weer een km of 5 naar huis waar mijn schat zich intussen zat af te vragen of ik soms autopech zou hebben al had hij voor de zekerheid de telefoon niet opgenomen , dat doet hij sowieso nooit maar zeker niet wanneer hij werkt …. ja hij werkt ….. s’ ochtends en eind van de middag is zijn digitale postzegel en prentkaarten winkel geopend en moet alles wijken…daardoor heb ik in het najaar al eens meer dan een uur op een halfdonkere kronkelige bergweg gestaan met een lekke band…. soms kun je ze wel killen .

columns BEZORGPERIKELEN IN FRANKRIJK UPDATE

UPDATE. En het kwam goed. Al hebben we het zelf moeten regelen. Voor dag en dauw uit bed. Eerst nog maar eens GLS Nederland gebeld. De telefoniste wist niets , kon niet doorverbinden en de baas had mijn mail van gisteren nog niet beantwoord. Op de bonnefooi naar Les Arcs gereden. 40 km waar je hier ruim een uur mee zoet bent en dan nog buiten seizoen in Corona tijd. Ik moet zeggen : een supervriendelijke magazijnbediende die me direct te hulp schoot want een stok en grijs haar doen hier nog steeds wonderen.

Het track&trace nr had ik geprint dus zei dat menneke : het is afgeleverd madame. Ik zei ja , hier toch , want dat staat hier. Nee dus. Het was weer teruggebracht naar het point relais. De chauffeur heeft het binnengesmeten en gezegd dat hij het niet mee terugnam . Er was niet voor getekend want mijn naam stond er niet op. Ook geen adres en tel nr. Ik allang blij , en heb die knul vriendelijk bedankt. De zon begin ineens ook voor mij weer te schijnen toen we vrolijk en opgelucht koers zetten naar huis en het afhaalpunt ; notabene 2 km van onze woning . Het meisje van Point Relay maakte 100 excuses. Ze had het pak moeten openen om te zien of er een adres in zat . Dat wel dus. Maar dat was het adres van de factuur bij TAMPO TECHNIEK NEDERLAND. De fabriek van mijn zoon.

Nadat ze me gevraagd had of ik de inhoud kon omschrijven werd me het pakket overhandigd. Nee , ik hoefde ook niet te tekenen. Moraal van het verhaal : HOEZO EEN EUROPA ? Als het zelfs een wereldbedrijf als een pakketservice niet lukt om samen te werken met de buitenlandse collega’s en zij de klant van het kastje naar de muur sturen dan zal het in Europa ook wel nooit goed komen. Tis maar goed dat ik ieg mijn verstand nog op een rijtje heb.

columns BEZORGPERIKELEN IN FRANKRIJK

#GLS# Bezorgperikelen .

Ik bestel een groot zeil voor mijn tonnelle

op maat gemaakt in Volendam en laat het bezorgen bij mijn zoon die een fabriek heeft in Valkenswaard . SO FAR SO GOOD

Mijn zoon denkt goed te doen en het naar mij op te sturen waarvoor ik uiteraard heel dankbaar ben . Maar uiteraard gaat het fout zoals alles wat naar mij gestuurd werd en wordt .

Er is nog nooit iets goed aangekomen tenzij met DHL .

MAAR #GLS# IS GEEN DHL , het kan er nog niet bij in de schaduw staan. En ook uit mijn contact met de Nederlandse #GLS# komt niets meer concreet dan een schadeformulier voor de verzekering. Maar ik wil mijn zeil en niet opnieuw aansluiten in de rij der wachtenden laat staan wachten op verzekeringsgeld.

Het zit zo : 19 februari wordt het pakket opgehaald bij mijn zoon , voorzien van mijn naam , adres , telefoonnummer en afhaalpunt ,omdat hier nooit iets aankomt . 26 februari volgt bericht aan mijn zoon : het pakket is onbestelbaar .

Ik nog geen argwaan en neem zelf contact op met #GLS# Nederland , met kopies van de papieren en een ander afhaalpunt of de mogelijkheid mij te bellen zodat ik het kan ophalen in hun depot in Frejus, 28 km dus te doen. Het weekend gaat eroverheen doch ik blijf elke dag mails sturen om er werk van te maken met het verzendnummer steeds erbij . Gisteren mail of ik WEDEROM dat nummer wil sturen. Toen heb ik er een gepeperd schrijven bijgedaan want door alles wat ik de laatste weken doormaak ben ik al redelijk opvliegend geworden. Vanochtend #GLS# mail uit Nederland : Het pakket is afgeleverd . Ik viel van mijn stoel , waar dan wel want niet hier en niets gehoord . Voor de zekerheid stuur ik mijn schat naar het afhaalpunt , maar nee , helaas , weer niets . Volgde nog enkele dwingende mails naar #GLS# Nederland maar daar hebben ze waarschijnlijk de pennen al laten vallen en zich naar huis gespoed. Toen maar eens gegoogeld op de bewuste #GLS# waarbij ik nogmaals van mijn stoel viel en hard op de feiten gedrukt werd. Track and trace bestudeerd en gezien dat mijn pakket de hele week op en neer is gegaan door de Var maar niet naar hier , en inderdaad vanmorgen is afgeleverd bij het grote distributie centrum in Les Arcs waar de nachttrein al klaar staat volgens mij .

Ook stuitte ik op een forum VOL klachten , te ongelooflijk voor woorden en gezien het ene sterretje wat ze hebben bemachtigd van de vijf die mogelijk zijn biedt hun manier van zaken doen weinig perspectief want ik heb ruim een uur met twee telefoons op twee verschillende nummers van hen in de wacht gezeten terwijl ik het forum begluurde . Direct heb ik opgehangen toen ik las INJOIGNABLE de kat was al dood voordat het onontbeerlijke voer was afgeleverd. Kennelijk komt #GLS# Nederland er ook niet door , geen mailadres te bekennen .

Hoor ik vanavond niets nieuws meer , waarvan ik gevoeglijk mag uitgaan dan rest geen andere mogelijkheid dan morgenochtend naar het distributie centrum in Les Arcs te rijden in de hoop dat het vannacht niet op de trein gaat. Maar je zult zien….. dan zit het al ergens in de buurt van Lotharingen of zoiets…….

columns 2 FEBRUARI FETE DE CHANDELEUR

2 FEBRUARI VANDAAG FETE DE CHANDELEUR. Dat wordt dus pannenkoeken bakken Maria-Lichtmis of is een christelijk feest dat op 2 februari gevierd wordt. Het is de dag dat de eerstgeboren zoon wordt opgedragen aan God. Een soort doop zonder water zou je kunnen zeggen. De baby Jezus werd 6 weken na zijn geboorte dus 2 februari , opgedragen aan God en de traditie wil dat we op deze dag pannenkoeken eten. Liefst met een glaasje cider erbij .

columns CORONA REISJE

Het begon een beetje op vakantie te lijken vandaag. Via Port Grimaud Buy and Sell had ik een paar artikelen gescoord die ik wel zelf moest ophalen , hetgeen gelukkig gecombineerd kon worden. Die site lijkt me gekoppeld aan een verkoopsite die de departementsgrenzen enigszins overschrijdt want ik heb ook al eens een vaatwasser opgehaald in Agay. Goede afspraken gemaakt met de verkopende dames ; in St Raphael in de voortuin kon ik gemuilkorfd een boutis met twee sierslopen en bijpassende gordijnen in Toile de Jouy ophalen voor twee tientjes uiteraard in gepaste coupures. Een dolle koop

dat was klokslag 12 uur zodat we meteen door konden rijden naar Mandelieu , vlakbij Cannes… vanwege de tol en de reiskosten had ik nog een tientje van de vraagprijs af weten te lullen en ook deze dame stond klokslag 1 uur op een parking te zwaaien want een camion gelijk de pompiers is een duidelijke aanwijzing .

Een Sphinx ontbijtservies 8 pers. voor de luttele som van 40 e . ook gemaskerd in ontvangst genomen met afgepaste duiten en Madame wilde het nog uitpakken om te tonen maar ik geloofde haar op haar lieve ogen die boven het masker vriendelijk lachten. Best is om de ontmoeting zo kort mogelijk te houden. Het was helder weer aan de kust terwijl we op de autoroute regen hadden en daarom namen we de Corniche d’Esterel terug.

Een prachtige route buiten seizoen zo zonder toeristen al waren helaas onze favoriete pleisterplaatsen aan die route ook gesloten. De meegenomen picknicktas bracht uitkomst in die zin dat het wat karig was zoals het schoolreisje uit mijn jeugd. Chocolade , chocoprinsen voor mijn schat en een fles water.

Tis behelpen maar wat was het fijn na 7 weken thuiszitten.

En dan nog met schatten thuiskomen.. dankzij mijn eigen schat die graag auto rijdt.