columns BEZORGPERIKELEN IN FRANKRIJK UPDATE

UPDATE. En het kwam goed. Al hebben we het zelf moeten regelen. Voor dag en dauw uit bed. Eerst nog maar eens GLS Nederland gebeld. De telefoniste wist niets , kon niet doorverbinden en de baas had mijn mail van gisteren nog niet beantwoord. Op de bonnefooi naar Les Arcs gereden. 40 km waar je hier ruim een uur mee zoet bent en dan nog buiten seizoen in Corona tijd. Ik moet zeggen : een supervriendelijke magazijnbediende die me direct te hulp schoot want een stok en grijs haar doen hier nog steeds wonderen.

Het track&trace nr had ik geprint dus zei dat menneke : het is afgeleverd madame. Ik zei ja , hier toch , want dat staat hier. Nee dus. Het was weer teruggebracht naar het point relais. De chauffeur heeft het binnengesmeten en gezegd dat hij het niet mee terugnam . Er was niet voor getekend want mijn naam stond er niet op. Ook geen adres en tel nr. Ik allang blij , en heb die knul vriendelijk bedankt. De zon begin ineens ook voor mij weer te schijnen toen we vrolijk en opgelucht koers zetten naar huis en het afhaalpunt ; notabene 2 km van onze woning . Het meisje van Point Relay maakte 100 excuses. Ze had het pak moeten openen om te zien of er een adres in zat . Dat wel dus. Maar dat was het adres van de factuur bij TAMPO TECHNIEK NEDERLAND. De fabriek van mijn zoon.

Nadat ze me gevraagd had of ik de inhoud kon omschrijven werd me het pakket overhandigd. Nee , ik hoefde ook niet te tekenen. Moraal van het verhaal : HOEZO EEN EUROPA ? Als het zelfs een wereldbedrijf als een pakketservice niet lukt om samen te werken met de buitenlandse collega’s en zij de klant van het kastje naar de muur sturen dan zal het in Europa ook wel nooit goed komen. Tis maar goed dat ik ieg mijn verstand nog op een rijtje heb.