Categorie: TIS HIER NET FRANKRIJK

Een blogsite met wel en wee over het wonen in een gemeenschappelijk afgesloten privé park aan de Cote d’ Azur. Omdat de bewoners uit alle windstreken komen is het een perfecte afspiegeling van Frankrijk. Iedereen heeft eigenschappen en eigenaardigheden meegebracht van de geboortegrond. En zoals de Fransoos in het algemeen : CROCODILES.
Wat zeggen wil : grote bek maar korte pootjes. Altijd mitsen en maren , geroddel en gemopper , en als het erop aankomt durven ze hun bek niet open te doen.
TIS HIER NET FRANKRIJK.

columns LEKKER PUH

LEKKER PUH.
Had ik die zwijnen achteraf toch nog lekker te pakken , met de nadruk op lekker. Nadat ze ons maanden de stuipen op het lijf gejaagd hebben waren ze plots van de een op de andere dag verdwenen. Later kreeg ik nog een schrijven van dat maffe comité hier op ons park dat de zwijnen op kosten van de bewoners- bijdragen waren opgeruimd . Aan mijn hoela…… in hun eigen vriezers en verkocht aan de plaatselijke restaurateurs zei ik nog tegen schat en daar kon ik wel eens gelijk in hebben.
Ik leg uit: vanmiddag gingen we voor een authentieke Franse zondagslunch die ook op de culturele werelderfgoedlijst staat , naar het favoriete restaurant vlakbij ons park gelegen in de wijnvelden nabij de bosrand en de heuvel , daarmee de ideale plaats om paddenstoelen te zoeken en eveneens de habitat van hele volksstammen zwijnen.
De kaart was zoals gebruikelijk weer veelbelovend , de kwaliteit ongeëvenaard en prijs/ kwaliteit verhouding meer dan correct.
Mijn persoonlijke keus viel op een voorgerecht van zacht gegaarde paddenstoelen met lichte crème en als hoofdgerecht : Wilde Zwijnenpoot in rode wijnsaus.
Broer nam Kalfsfilet en mijn schat Zwezerik.
Na het copieuze vreetfestijn tafelden we nog even na met de waardin . Aangezien ik weet dat dit restaurant altijd met verse en huisgemaakte producten werkt vroeg ik voorzichtig naar de herkomst van het zwijn.
Hun vlees komt immer uit de Aubrac waar de chef geboren is , doch staat dat gebied niet bekend om zwijnen dus vandaar…..Aarzelend kwam het eruit. Het is restaurateurs verboden om vlees van de jager te verkopen tenzij een ingewikkelde en dure keuringsprocedure gevolgd wordt welke het vlees duurder maakt dan de woekerprijs van de poelier…..maar , zei ze met een vette knipoog; we hebben hier half/ half.😂 Toen wist ik genoeg. Malser Zwijnenvlees heb ik nog nooit geproefd. En zo heb ik vermoedelijk een van de treiteraars zijn poot opgepeuzeld. Eindelijk gerechtigheid. Lekker puh .

columns / TIS HIER NET FRANKRIJK / POETSVRIENDIN

POETSVRIENDIN
Het vinden van een goede poetsvriendin is hier aan de zuidkust nog niet zo makkelijk . In de 23 jaar dat ik hier verblijf heb ik er 8 versleten waarvan er maar een goed voldeed doch die vertrok na een seizoen naar Bourgondie waar ze ook vandaan kwam . Allemaal rekenden ze ook in die tijd al tussen de 15 en 20 piek per uur en als ze nou stevig door zouden werken kan ik daarmee ook nog leven , maar in bijna alle gevallen was dat niet zo.
Nr 1 was de dochter van de aannemer die tijdelijk kwam nadat ik een ongeluk had gehad , ik had er veel steun aan maar ze studeerde voor creche leidster dus vertrok .
Toen kwam nr 2 , en ik dacht een lotje uit de loterij… echter , ze kletste veel over haar leed met een vent aan de drank en losse handjes , wanneer het vakantie was bracht ze haar kind mee en tot overmaat van ramp kreeg ze een baby die ze ook nog meebracht ; heel jammer maar dat werkt niet natuurlijk.
nr 3 kwam , een Engelse die meer met de hondjes speelde dan poetste, een soort Martin Gaus, waar ik snel genoeg van had ook al ben ik een dierenvriend.
nr 4 maakte haar opwachting , zus van mijn vriendin , ze kwam uit Bourgondie om hier in een super-chique hotel te werken en in haar vrije tijd bij mij , ze was heel goed en kon bovendien op huis en dieren passen wanneer wij op vakantie gingen , echter: zij kreeg heimwee en vertrok.
Een of twee keer kwam haar dochter , goed bedoeld maar niet half zo goed.
Na deze kortstondige nr 5 kwam nr 6 , al even kortstondig , de dame die nu mijn buurvrouw is… ik zal de details besparen omdat ze vaak stiekem loert op mijn tijdlijn , ze is geblokkeerd maar kijkt via anderen . Dit fiasco was voor een keer.
nr 7 was de vriendin van de meestal vrijgezelle buurman , een schat die niet kon poetsen , alleen maar kletste met mijn schat over haar ongelukkig vorig huwelijk met een Nederlandse narcist die twee van haar 4 kinderen had meegenomen , de jongens , waarbij tevens een tweeling gescheiden werd . Opgeleid aan de academie als tekenlerares vond ze een post op het college in st Tropez… goed voor haar en ook voor mij omdat ik haar niet durfde opzeggen
Nr 8 maakte haar opwachting , Engelse en vriendin van een leuke man die hier wel eens in de tuin komt werken , goed voor de hond en de poes , maar kon niet van de fles afblijven waardoor het gebeurde dat ze geregeld afbelde als zijnde ziek waarna ik van haar vriend hoorde dat het oorzaak drank was ; toen kwam corona om de hoek en ik vond dat wat riskant daar zij vaak en teveel gelijkgestemden zag en toen de mogelijkheid daar was niet gevaccineerd wilde worden…
Een NO-GO voor ons.
Na deze pleiade van poetshulpen kwam een koffieklets vriendin op de proppen met een bureau , SHIVA geheten , een organisatie die door heel Frankrijk zit en werkt met cheque’s d’emploi , niet alleen voor poetsvriendinnen maar ook tuinmannen en anders-zinse klussen . Je betaalt maandelijks aan het bureau dat je alle administratie uit handen neemt en na belastingaangifte krijg je de helft van het betaalde bedrag terug van de impots .
Na de eerste aangifte april a.s. gaat het maandelijks en ik hoef er niets voor te doen want SHIVA helpt ook met de belasting perikelen.
Nu komt nog het mooiste van alles : na de belastingteruggaaf ben ik nog goedkoper uit dan ik met elke andere hulp ooit geweest ben aangezien ik ook nog ouderenkorting geniet
De nieuwe poetshulp [ nr 9 ] is vandaag begonnen , even vergezeld door de directeur van de vestiging SHIVA ste Maxime en wel met een goody-bag , waarin een deftig blok Savon Noir , schort met logo , handschoenen , logboek en andere prullekes .
Keurig wit werk , dus verzekerd .
Het huisbezoek van de dame van het bureau , een paar weken geleden heeft me een jongedame opgeleverd waarmee het direct klikt . Ongelooflijk…. zo blij als ik ben ; ze is precies zoals ik het bedoel. Ze poetst eco [ daar staat dat bureau ook voor ] met azijn , groene zeep en soda. Ze vroeg zelf om een tandenborstel en wattenstokjes voor de hoekjes en dweilt de hoeken op de knieen …. het lijkt wel jaren 50 bij mijn moeder. Ze is een schat waarin ik alle vertrouwen heb .
Kan een cartoon zijn

BLOG / TIS HIER NET FRANKRIJK / WEER BIJENKORF PERIKELEN

TIS HIER NET FRANKRIJK.
WEER PERIKELEN MET #DE BIJENKORF#
Zoals jullie in een eerdere blog al hebben gelezen heeft de #Bijenkorf # nu ook een Franse site . Maar veel heb ik daar niet aan.
A. De collectie is minder compleet.
B bezorgen aan mijn adres schier onmogelijk wegens de poort van Alcatraz en
C last but not least : ik kan daar mijn punten niet verzilveren. Dus na het debakel van vorig jaar en diverse chatsessies met :
#DE BIJENKORF#, zou ik kunnen bestellen en laten bezorgen bij Nederlandse vrienden die de door mij begeerde trui dan mee zouden brengen .
ZOU DUS !!!!
Want toen ik na veel zoeken het fraaie kledingstuk in mijn maat gevonden had , vervolgens in het winkelwagentje gedaan en een afleveradres had ingevuld waarna ik tot betalen wenste over te gaan , vermeldde een geel vlak op de site dat punten inwisselen kennelijk toch niet mogelijk is.
Woest weer door zoveel ongemak ging ik een volgende chat sessie aan. Het ontluisterend antwoord was om me maar in verbinding te stellen met de internationale creditcard service.
Nou ja zeg , die gaan over wanbetalers , verloren pasjes en rekeningen.
Als die zich ook nog met truien en ondergoed moeten bezighouden is het eind wel zoek.
Toen kreeg ik plots toch nog een telefoontje : de punten kunnen alleen verzilverd worden wanneer de card zich in Nederland bevindt .
Vreemd dat ze dat zien want ik heb een Nederlandse Iphone .
De juffrouw had nog haar best gedaan om een en ander na te vragen , maar het ongemak van niet reizen in Coronatijd draagt bij de #BIJENKORF# niet bij tot een oplossing .
Gelukkig verkopen ze hier die fijne merken ook , al zijn ze wel duurder , want van valsigheid hoef ik al niets meer van de #BIJENKORF#
Voorlopig alweer de buik vol van online bestellen want daarbij overkomen juist mij de gekste dingen. Misschien toch tijd voor een andere credit card ? Maar ja , dan krijg ik geen punten. En airmiles hoef ik niet.
TIS HIER ALTIJD WAT

 

BLOG / TIS HIER NET FRANKRIJK / MON MARI A FAILLI MOURIR

MON MARI A FAILLI MOURIR
Zit ik gezellig slap te ouwehoeren met mijn broer aan de telefoon , hoor ik plots gezucht gekreun en gesteun achter me , maar omdat ik door mijn wervelproblemen niet om kan kijken zonder te draaien sloeg ik er nog even geen acht op en lulde rustig verder totdat mijn schat in mijn gezichtsveld verscheen : Spierwit ,zeg maar gerust lichtgroen…… hijgend , puffend en kreunend . Wat bleek ….. tijdens het uitlaten van de hond kwam hij oog in oog met het zwijn en haar jongen waardoor hij genoodzaakt was te rennen voor zijn leven hetgeen voor een oude man met weinig conditie geen sinecure is . Nu wil het geval dat hij stronteigenwijs is en hij nooit naar mij luistert terwijl ik juist altijd om zijn bestwil spreek waardoor ik intussen steeds beantwoord wordt als : JAAA GEDDA , dit nadat we de Beentjes van st Hildegard hebben gezien , en nu kreeg schat dus zijn trekken thuis.
Mijn advies om s’ avonds de hond in de tuin uit te laten of tenminste een zaklamp mee te nemen ……. straatverlichting hebben we al anderhalf jaar niet meer ……. met dank aan LOEKASJENKO , zal in het vervolg wel niet meer in de wind geslagen worden , al zal ik morgenochtend toch maar even de Mairie bellen of aan deze overlast een eind kan komen voordat er dooien vallen .
Kan een cartoon zijn van dier
Leuk

 

Opmerking plaatsen
Delen

BLOG / TIS HIER NET FRANKRIJK / VUUR EN VLAM MET DE TONNELLE

VUUR EN VLAM
De ingestorte tonnelle bij de logeerkamer is gerepareerd al had het wat voeten in de aarde. Onze vriend voor tuin en kleine klussen kwam zoals altijd keurig op tijd , er werd plan de campagne gemaakt door de jongens want ik kan wel aangeven wat ik graag wil , maar dat moet natuurlijk wel mogelijk zijn. Terwijl mijn schat het oude zeil en de feestverlichting moest afbreken heeft onze vriend op een voordelig adres ijzer gehaald waarmee de zaak opgelapt moest worden . Uiteraard kwam daar het nodige slijpwerk aan te pas aangezien het hele frame verbogen was doch ik persée de mooie steunpalen wilde behouden , en zo was heet binnen de kortste keren 12 uur.
Jullie kennen uit mijn blogjes allemaal de verhalen van mijn buurvrouw die om het zacht uit te drukken niet de meest plooibare is ; ze eist volledige stilte tussen 12 en 2 , wat vreemd genoeg alleen voor mij en mijn Amerikaanse buuf opgaat want bij herrie in de buurt door haar landgenoten hoor of zie ik haar nooit. Ook het feit dat deze week al 3x in haar infrastructuur met de Karcher werd gewerkt tijdens onze middaglunch valt vreemd genoeg niet onder herrie. Wel lag er het voldongen feit dat onze vriend na een paar kleine soldeerwerkjes anderhalf uur van zijn kostbare tijd noodgedwongen moest niksen. We hebben de pauze overbrugd met een Plat de jour : Ratatouille , Rijst en Merguez van de plaat van Aad [ plancha van Princess waarvan Aad Ouborg de oprichter is ] Om 5 voor 2 het karwei hervat en nu zonder commentaar van gene zijde… Helaas maar toch lachwekkend en goed afgelopen , vatte een tuinstoel vlam , te samen met een badlaken en badmat die toevallig in die stoel geparkeerd waren
[ vermoedelijk hebben die als eerst de vonken doen ontvlammen ] Om 4 uur karwei plat , een halve tuinstoel plus bad-linnen armer en de arme vriend vreselijk lasogen al is dat te wijten aan het feit dat hij de lasbril noch het scherm wenste te gebruiken en ook niet door mij in-gezalfd wilde worden terwijl de tranen hem over de wangen liepen ; zo’n kans laat je toch niet voorbij gaan ?
 
Morgen hebben we een lunch-uitstapje , zondag kan het nieuwe dek erop en is het gastenverblijf vakantie-proof en behoort de doorgezakte bult tot het verleden .

BLOG / TIS HIER NET FRANKRIJK / VOLGEND PAKKETJE

TIS HIER NET FRANKRIJK VOLGENDE PAKKETJE
Mijn volgers herinneren zich waarschijnlijk mijn vorige perikelen met post en bezorgers , waarmee het hier altijd sukkelen is wanneer Madam Post op vakantie is naar haar geboortestreek om haar kleinkind te verwennen .
Kennelijk is dat nu het geval zoals ik van een dame die aan de andere kant van ons park woont vernam , al is haar probleem nog vele malen groter dan het mijne.
Mijn volgers zullen zich de blog van 9 april nog herinneren ; waarin ik beschreef dat het postagentschap mijn retourzending niet accepteerde waardoor ik genoodzaakt was stad en land af te rijden om dat pakketje te slijten , een mini-drama dat nog niet ten einde blijkt.
Aan mijn keukendeur meldt zich een Belgische dame die helemaal aan een andere kant van ons park woont met een pakketje waarop een naam die me bekend voorkwam : het ondergoed van Zwitsers katoen wat geruild zou moeten worden , ik keek al blij .
De dame : Ik vermoed dat de post onze pakjes heeft verwisseld want ik woon op 82 en u [ want Belgen zeggen u zoals de fransen vous ] op 62 , excuseer , ik heb het geopend want dacht dat het mijn bestelling was en heb niet naar de geadresseerde gekeken , Madam Post is op vakantie en de invalstudentjes snappen er niets van . Aha , hier wist ik dan zeker dat onze onvolprezen Nathalie naar haar roots is .
De Belgische vervolgde : Dan heeft u dus mijn pakje . Helaas…. amper terug van onze tweede vaccinatie die wonderwel goed verlopen is , hadden we de brievenbus geleegd doch geen pakje . Nu werd het haar wat wit om de neus ….. haar bestelling bevat een iphone en dat is geen klein bier ; zelf zou ik zoiets nooit on-line durven bestellen .
Enfin , telefoonnrs uitgewisseld ,indien het pakje alsnog bij mij komt weet ik waar ik zijn moet .
Ik ga uitpakken en wat denken jullie ??????
Allicht , hier gaat nooit iets goed , slechts een pakje Zwitserse slips in de maat van Barbie ; voor mij een lang gepasseerd station…….. toen werd ik me daar toch een partij woedend….
Met de retourzending van 9 april nog een cheque van 16 piek bijgevoegd omdat het door mij gewenst model zonder allergie verwekkend elastiek duurder is , en dan afgescheept worden met een lullig pakje van 3 stuks in de verkeerde maat .
Kan er nu eens nooit iets goed gaan hier ?
Toen moesten we eten en de brief even wachten maar intussen zit ie in de enveloppe om morgen op de bus te gaan , mailen is nl. bij nagenoeg geen enkel verzendhuis mogelijk , bij problemen geven ze niet thuis , bestellen on-line kan natuurlijk wel , al doe ik dat met een invulformulier vergezeld van een cheque net als de boerinnen van mijn leeftijd op het platteland ; ik vertrouw niemand .
In korte lijnen komt mijn antwoordbrief aan hen [ kort door de bocht omdat je de Fransman moet overrulen wil hij/ zij uberhaupt naar je luisteren ] op het volgende neer :
Hun verzendsysteem deugt niet en retourneren al helemaal niet , zouden ze wel kunnen lezen en geleerd hebben wat service betekent , dat ik per ommegaande OF de juiste bestelling en wel compleet , OF mijn geld terug en geen tegoedbon want ik heb het wel gehad met hen en pas wanneer het een , danwel het ander is geregeld de minuscule broekjes alsnog door mij geretourneerd zullen worden .
Hoe is het mogelijk ???
Heeft de Bijenkorf intussen een prachtige Franse site voor hun in Frankrijk wonend clienteel , hebben ze uitgerekend geen ondergoed hetgeen ze dan weer niet vanuit Nederland opsturen ….. en zo blijft het behelpen ; lingerie winkels te over maar puur katoen van kwaliteit onvindbaar.
Nog 2 pakjes onderweg en daarna is het voorgoed afgelopen met bestellen .

BLOG / TIS HIER NET FRANKRIJK / PAKKETJE NUMMER WEET IK VEEL

Pakketje nummer weet ik veel….
Ik had alweer een pakketje te ontvangen , dat zou tijd worden want op 18 februari besteld. Gratis bezorgd dacht ik toch duidelijk gelezen te hebben want er was geen cadeau bij afgebeeld , wat normaal altijd het geval is tenzij op andere wijze korting verleend wordt ; vaak een cadeaubon ter waarde van 15 euro of in dit geval : geen bezorgkosten.
Nu ben ik toevallig erg gevoelig voor aanbiedingen en/ of koopjes en had ik juist tandenstokers nodig.
Ik zie al de grimlach op jullie gezichten : welke zot bestelt tandenstokers via een verzendhuis ?
Ik dus….. de fijnste die er bestonden van Jordan en toch zo’n 40 jaar door mij gebruikt werden bleken een jaar of twee geleden plots niet meer leverbaar en vervangen door een veel dikkere met een rondje voorzien van flostouwtje. Ondingen waarmee ik al enkele kronen uit mijn mond heb geflost.
Dol als ik ben op al die folders in mijn bus ,[ bij mij zie je geen sticker tegen pub. ] , zag ik enkele jaren geleden in het boekje Confort et Vie dezelfde favoriete tandstokers , zij het van een ander merk. Sindsdien bestel ik ze met grote regelmaat en vaak nog wel een ander artikel wat comfort aan mijn leven zou kunnen toevoegen.
In dit geval was dat een uitermate doeltreffend geval met 4 mandjes om eieren te pocheren zodat ik daartoe niet meer 2x achtereen met 2 pollepels in een pan moet gaan staan goochelen . Uiteraard gaat elke bestelling steeds vergezeld van een extra geschenk wat opvallend vaak nog bruikbaar is ook.
Mijn volgers weten dat leveren op mijn adres schier onmogelijk is , maar gezien het feit dat dit bedrijf tot nu toe bezorgde via Madam Post kon ik altijd op hen rekenen ……… Tot op heden.
18 februari besteld en betaald per cheque, jaja nog steeds [lekker makkelijk ] , kwam 3 maart een mail of ik nog maar even een cheque wilde sturen voor de bezorgkosten die hoger zijn dan de prijs van de zo fel begeerde tandstokers ; maar ja , je moet iets , dus de 6,99 ook verstuurd .
En toen bleef het stil… heel stil. In feite was ik het hele spul al vergeten tot ik vorige week op mijn bankafschrift de afschrijving zag ; toch maar een mailtje eraan wagen , want jawel… per mail bereikbaar , ook zeldzaam in LDF………..
Inderdaad Madame , het pakketje is als onbestelbaar bij ons teruggekomen , wilt u een remboursement of opnieuw de zending . Ik koos voor het laatste , maar wel graag bij het point relais in ons dorp op 3 km . Er ging een dag overheen ……. nieuwe mail… daar levert onze bezorgdienst niet , het kan alleen bij adres X in het dichtstbijzijnde dorp [ volgens de firma aan de Belgische grens ] ; dat is echter 8 km , wat het ergste nog niet zou zijn ware het niet dat hun kantoortje midden in de dorpsstraat ligt waar ik niet kan stoppen , noch parkeren .
Ik nam er maar genoegen mee ook al zijn er 4 afleverpunten dichterbij en beter toegankelijk .
Vanmiddag was het dus zover … schat zette me af , ik kom binnen maar maakte meteen weer aanstalten om buiten te gaan staan ; het kantoortje bleek een hokje van anderhalve vierkante meter [ geen woord van gelogen ] een dame van mijn leeftijd zei dat ik wel naast haar kon zitten waarop ik antwoordde dat ik toch gaarne de anderhalve meter in acht neem . Vanachter een scherm in het hokje waar overigens de eveneens provisorische plastic deur openstond riep de uitbaatster : het is hier veilig hoor , mevrouw is gevaccineerd waarop ik antwoordde : ik ook. De wachtende dame schoof zover mogelijk op en ik kon plaatsnemen , de bazin achter de plastic plaat was verwikkeld in een boosaardig telefoongesprek waarbij veel geschreeuwd werd in Arabisch , dus geen touw aan vast te knopen ; naast haar stond een jongeman evenals zij zonder mondbedekking , die kennelijk het onderwerp was van het telefoongesprek en in de deuropening naar de plastic afscheiding had een heel grote dikke vent post gevat , wel met masker omdat ook hij zich in de anderhalve vierkante meter bevond .
Mijn oog viel tijdens het wachten op een tiental zelf gefabriekte affiches met allerlei regelementen van fatsoenlijk gedrag met daaraan verbonden bekeuringen en gevangenisstraffen ; toch een raar kantoor waar ik terecht gekomen was. Bleek later dat zij administratieve diensten verleent aan minder bestudeerde landgenoten en hun bedrijfjes ingeschreven heeft staan op dit adres….lucratieve start-up lijkt me .
Prominent tegen de voordeurruit aangeplakt in chocoladeletters : Hier wordt maar een persoon tegelijk toegelaten .
Tja….. behalve de noodzakelijk aanwezige telefonerende dame waren het er 4….
Na twintig minuten en twee klanten voor me was het mijn beurt en nu maar hopen dat ik in dat kippenhok geen corona heb opgelopen…..
Ik weet waar ik in dat geval naar kan verwijzen ; verder ben ik nergens geweest en heb niemand gezien , behalve de Marokkaanse slager aan de overkant waar schat op de stoep geduldig stond te wachten….. die meer dan vriendelijke man verkoopt op veilige afstand vanachter zijn toonbank mijn schat zijn favoriete Nederlandse pindakaas van Swartberg uit Rotterdam en heerlijke vlezen voor prijzen waarvan je niet wakker hoeft te liggen dus verrukkelijke lams-carré’s ingeslagen ; dat maakte mijn tot nulpunt gekelderd humeur weer helemaal goed.

BLOG / TIS HIER NET FRANKRIJK / 7 DE KOP IS ERAF

10 JUNI  1998

Na alle aanloopperikelen was de kop eraf en tijd voor het grote genieten. Druk programma om de boshut alvast een beetje op te leuken als vakantieverblijfje totdat het pensioen in zicht zou komen , wat betekende afspraken maken voor allerlei klussen hetgeen uitermate soepel verliep via onze nieuwbakken buren.                                                                                                    De Engelse buuf kende een Engelse beun die wat loodgieterswerk zou kunnen verrichten , uiteraard buiten seizoen omdat op een park nu eenmaal niet geklust mag worden in juli en augustus om de markt ten behoeve van vakantieverhuur niet te verstoren ; die afspraak stond dus voor september 1998  wanneer we twee weken zouden gaan klussen…… “80 quit a day “.. … Ik wist niet eens hoeveel dat was en hoelang ervoor gewerkt werd , maar daarover later .

De andere buurman die nog aan het bouwen was bestierde de bio-winkel in het dorp voor zijn eeuwig tennissende zoon , een nering gelegen pal tegenover het dorpscafé waar wij vanaf de dag van kennismaking ook direct vaste klant werden hetgeen ons een keur aan goede werklui opleverde aangezien de een niet voor de ander kon onderdoen.                                        Buurman Serge Guitard , hij deed zijn naam eer aan , die ook prachtig zong en gitaar speelde in het dorpsbandje van vrijwilligers waaronder ook de tandarts , hoefde slechts een smal straatje over te steken wanneer een klant interesse toonde in het gezonde aanbod van zijn winkel ; en dat waren er in 1998 nog niet veel in Zuid Frankrijk . Hoeft geen betoog dat die zaak geen lang leven beschoren was .

Afspraken werden onder het genot van “een petit blanc” ,  en dat was geen jenever , vastgelegd met een plaatselijke pompier om de complete elektriek te vervangen , immers veiligheid voor alles , hetgeen  in verband met het wegwerken van de bedrading tegelijkertijd zou gebeuren met de terras aanleg door de schoonzoon van de aannemer en vriend van de buurman , specialist in terrassen , tuinmuren en zwembaden [ dat hebben we niet ] .      De aannemer werd gecharterd voor het her-optrekken van niet meer zo fraaie wanden en zijn vrouw die een kwekerij bestierde nam het tuinwerk voor haar rekening , en de mijne uiteraard alhoewel letterlijk in dit geval.  Het hele project zou worden uitgesmeerd over 2 weken september  1998 , 4 weken mei- juni 1999 en weer 2 weken september 1999 .

Met zoveel plannen in het hoofd maar wel reeds gedelegeerd  , verliep de rest van ons verblijf zoals een echte vakantie hoort te verlopen wat wil zeggen : uitgebreid ontbijten aan de werktafel  , paar opruimklusjes , gordijnen naaien ,

boodschappen en naar de kroeg , eten thuis met buren of op het strand en na de siesta een toeristisch uitstapje  in het cabrioletje …. het leven leek een droom.. en de dag van vertrek een tranendal ; ik wilde nooit meer naar huis.

September 1998

De twee maanden die ons scheidden van een nieuwe trip naar ons droomplekje vielen niet eens zo zwaar als ik me voorgesteld had omdat ik de hele zomer werkte voor collega’s met kindertjes zodat die ongestoord op vakantie konden en de schaarse vrije tijd schuimden we vlooienmarkten af om onmisbare decoratie en meubilair te vergaren  voor een zonnige toekomst in een landelijke ambiance.   Dat al dat spul helemaal niet in onze hippie-kampeerbus paste had ik in mijn onnozelheid over het hoofd gezien en het probleem bleek nog groter toen ik overenthousiast een schuur had aangeschaft in de augustus-sale bij Gamma ; halve prijs.

Hoe moest al die zooi in Zuid-Frankrijk  komen ?

Dat werd dus het beroemde kalf dat groter werd dan de koe….. Er werd een bestelbus gehuurd voor een lang weekend , de man van mijn poetsvriendinnetje beschikte over een groot rijbewijs dus het tweetal zou met ons meerijden ; donderdagsavonds heen en het weekend terug om maandagochtend voor 8 uur de wagen weer in te leveren.    Het zoontje zat bij ons in de hippie-bus , kon hij een beetje kleuren en een spelletje doen met mij , overnachten gebeurde door hen in een gevangenishotel voor een bodemprijs op een kamer met stapelbed en wij in de kampeerbus op de parking. Ontbijt was een reuze gezellige picknickplaats met speeltuintje en om het gezellig te houden gingen we , met zijn allen met twee bussen , eten bij een strandtent nog voordat we de boshut ook maar bereikt hadden.    Jullie snappen dat op dit moment de in Nederland behaalde winst al compleet was weggevaagd .                                                                                    Eenmaal aangekomen op het park moesten de heren uitladen en de meisjes naar de mega supermarkt om in te slaan voor de barbecue… daar houden heren van . Wij sliepen in onze bus en zij in onze kamer .                                      De vrijdag en zaterdag gebruikten we voor uitstapjes in de omgeving , wijnproeverij  en lunchen op het strand , aangezien het jonge stel nog nooit ver over de grens geweest was gunden we hen een minivakantie .                    Ze hebben zo genoten dat ze spontaan aanboden om in de voorjaarsvakantie terug te gaan om te snoeien ; de arme zielen hebben veel kou geleden want februari is hier met stip de koudste maand.

Van werken is er in die veertien september dagen ook niet veel  meer gekomen , er waren immers al vier dagen om .

” 80 quit a day ” sloot de van een vriendin gekregen wasmachine aan en maakte een voordeur aan de zonzijde wat met behulp van mijn schat ook nog 4 dagen duurde . De Engelse werkdag begon om tien uur met Tea waarin veel melk , klussen tot twaalf , terug om half  drie maar eerst Tea , einde arbeid half vijf want om vijf uur Jeux de Boules ;  onze Engelse vriend was geheel verfranst , dat was de tweede financiele tegenvaller ..                          Maar gelukkig was de dagelijkse gezelligheid met de buren er niet minder om ; we werden hartelijk uitgezwaaid om na de in mijn beleving langste winter ooit , weer terug te keren in mei 1999  voor het echte werk .

BLOG / TIS HIER NET FRANKRIJK / SQUATTEURS OP HET PARK

Hadden we in het confinement , in goed Nederlands ” lockdown ”  oftewel eenzame opsluiting , nog de mogelijkheid ons te bewegen in een cirkel van 10 km in vogelvlucht hetgeen in ons geval op een schiereiland voor de helft op zee is , is echter sinds gisterenavond een wandeling van 100 meter onmogelijk geworden ; de familie Zwijn heeft haar territorium verlegd . Uiteraard op zoek naar water en geholpen door enkele forse buien hebben de zwijntjes hun intrek genomen in de tuin van een nabij gelegen vakantiewoning waar ze zich toch al goed thuis voelden getuige de grote ravage daar reeds aangericht. Steunwanden van werkelijk levensgrote keien op het steile terrein lagen al eerder onderaan de oprit , de tuin compleet omgewoeld .                                                                                                                         Schat laat de hond uit en poes loopt voor de gezelligheid altijd mee , maar nu niet meer …. enkele meters voor de getroffen woning klonk luid gegrom …. James op de rem en Marie-Miauw ook  ; wat Hans daar zag was de complete familie Zwijn : vader , moeder en een heel stel biggen .

Vader stond op wacht terwijl moeder lag te zogen  een schattig maar levensgevaarlijk schouwspel voor de passant .

                                                                         Vanwege het gegrom hebben man  , hond en kat het op een lopen gezet richting huis zodat we nu verschanst zitten achter onze afrastering die slechts psychologisch effect heeft want als die zwijnen willen en ze het op onze kliko voorzien hebben zullen die hekken en het gaas geen weerstand bieden.                                                                                                                                      Video maken niet mogelijk want we zijn nog niet levensmoe , we wachten af …… laat dat de Fransen maar oplossen … Tis hier nooit saai in elk geval .