Zuinig als ik ben heb ik de gewoonte om allerlei ingredienten ten behoeve van mijn kookhobby in kleine porties in te vriezen in plastic ijsklont- bakjes om te allen tijde te kunnen beschikken over de juiste hoeveelheid .
Je kunt haast niet bedenken wat je dan aan voorraad opbouwt .
Zo is er : Kruidenboter en Knoflookboter , s’winters moeilijk verkrijgbare Kruiden in Olie , Runder-Kippen en Visbouillon , getrokken van Botten , Karkassen , Graten of Pantsers.
En dat er dan toch nog iets mis kan gaan vertelt de volgende historie.
In het vroege voorjaar van 2004 ontmoette mijn schat toen hij de hond uitliet een echtpaar op zoek naar een woning op ons park.
Ze spraken hem aan met de vraag of en wat er zoal te koop stond , en hij bracht het stel mee naar huis omdat ik , in de wandelgangen bekend als madame Figaro, altijd van alles wat er speelt op de hoogte is .
En de een zijn dood etc…; wilde het toeval dat van een bijzonder aardig Nederlands echtpaar de vrouw juist in die week gestorven was , en gezien het feit dat ook de man niet lang meer te leven had , had hij mij al gevraagd uit te zien naar een koper en het geld te bestemmen voor hun dochter in Amerika .
Het hele verhaal uitgelegd aan de aspirant kopers , het huis laten zien en toen gezegd dat ze minimaal een week geduld moesten hebben omdat ik niet daags na de begrafenis van de vrouw kon bellen .
Maar het tweetal was dusdanig geinteresseerd dat ze elke dag even kwamen aanlopen om de boel warm te houden , men weet natuurlijk maar nooit met een onbekende Nederlander , nietwaar?
En zo werden we die week vrienden en dat zijn we nog steeds nu ze hier onze vakantie buren zijn .
Ook toentertijd dronken we natuurlijk al een Apero met hen en meneer had een sterke voorkeur voor Whisky .
Nu raden jullie het waarschijnlijk al : Ik , een beetje kippig , had een bevroren Kippenbouillonblokje in de Whisky gedaan , niets gezien toen dat nog niet gesmolten was en ook niet daarna .
Meneer heeft het uit beleefdheid helemaal opgedronken zonder iets te zeggen omdat de koop nog niet gesloten was .
Maar toen we enkele dagen later terug kwamen van de notaris en hij weer een drankje wilde merkte hij op dat hij geen ijsblokje hoefde want dat smaakte zo raar .
Tjaaa toen ging er bij mij een belletje rinkelen .
Het wrange van dit verhaal is dat de verkopende partij de nacht voor de overdracht is gestorven en ik besloot niets tegen de kopers en de notaris te zeggen , per slot van rekening hoefde ik niet op de hoogte te zijn en het scheelde heel veel rompslomp .
Ga naar de inhoud
