Twee weken geleden waren we in de Lot om het huis weer te openen voor het nieuwe seizoen zodat de hele familie bij toerbeurt of samen kan genieten van de idyllische sfeer die daar nog heerst . Sinds 1928 niet meer permanent bewoond dus aardig rustiek . Vanzelfsprekend hebben we enige jaren geleden elektriciteit en water voorziening laten vernieuwen en alle ruimtes een aardige opknapbeurt gegeven , maar het meubilair van overgrootmoeder hebben we in ere gehouden , slechts aangevuld met een rood leren bank en een flinke tv ; uiteraard aangeschaft door de Franse tak t Hier en daar moet nog wel wat geschilderd worden maar nu we schoon kunnen slapen en badderen komt genieten , koken en eten met familie en vrienden op de eerste plaats .
Onze gezellige boomgaard met grote lindeboom waaronder een lange tafel met stevige smeedijzeren stoelen , welke 100 jaar buiten kunnen staan zonder te verslijten , biedt daartoe alle mogelijkheden. In die boomgaard staan vele zeer oude armtierige fruitbomen die wonder boven wonder toch nog genoeg vruchten geven om jam , likeur of wat dan ook van te maken . We kwamen dus vroeg in het voorjaar bij de boerderie en de Spek-kersen ook wel Napoleon Kersen genoemd stonden in volle bloei. Dank zij de milde winter en het zachte voorjaar had de bloei wat eerder ingezet als vorig jaar zodat wij nu naar hartenlust konden snaaien van de kersenbomen ; vijf in totaal. Jong mals blad om precies te zijn , dat heb ik nodig om Vin de Cerises te maken want daarvoor gebruik je enkel het blad . De kersen zelf zien we echter zelden want die zijn als wij in juni terugkomen al weg-gekaaid door Stephan , de zoon van de buurvrouw . Die gewoonte is er zomaar ingeslopen omdat de buren zich altijd alles hebben toebedeeld aangezien het huis zelden bezet was……..dus een beetje sneu om die privileges terug te draaien nu we plots meer gebruik zijn gaan maken van het familiedomein.
Enfin, als er toch niemand anders in de boerderie vertoeft heeft hij groot gelijk.
Acht flessen Cotes du Rhone bij Lidl gehaald , en de kersenbladeren hadden we al . Miste ik nog de Eau de Vie , want daarvan moet er ook een glaasje bij , maar die wilde deze zelfde zoon van de buren ons wel verkopen a raison van 20 euro per fles . En ik mag doodvallen als die niet gestookt is van de pruimen uit onze boomgaard…..
En zo kon het spel beginnen…
We gaan uit van flessen wijn van 0,75 cl.
Per fles Wijn neem je 30 Kersenbladeren en een half glas Alcohol of een heel glas Eau de Vie.
Ik gebruik waterflessen van twee liter dus verdubbel de hoeveelheid.
Dan een Vanillestokje en een Kruidnagel en PER FLES WIJNijn en een zakje Vanillesuiker.
De flessen zet je twee maanden weg op een koele en donkere plek.
Intussen gaan we weer naar het zonnige zuiden.
In augustus als we terug zijn in de familie boerderie , zeef ik de inhoud van de plastic flessen in glazen literflessen en doe er per literfles 30 Suikerklontjes bij [ als ze groot zijn iets minder ] of 30 lepeltjes gewone Suiker.
Daarna zet ik de glazen literflessen nog tot eind oktober donker weg , voordat de Vin op dronk is.
Ook hier geldt weer : hoe langer de Wijn staat , des te lekkerder hij wordt.
En zomers heel lekker aangelengd met prikwater .
