Met de buren is het nooit meer goed gekomen.
Onze naaste buur, weduwe geworden,verkocht haar vakantiewoning waarvoor zij twee kandidaten had.
Aangezien wij zeer goed met elkaar opschieten gaf zij ons de keus uit de twee aspirant kopers die zij had.
De keus viel op een echtpaar van onze leeftijd en niet op een bareigenaar met Porsche en drie kinderen.
Na twaalf jaar hebben we hiervan nog steeds spijt.
Aanvankelijk troffen wij  elkaar enkele malen voor het welbekende Apero over en weer waarbij buurman steeds in slaap viel met het hoofd op tafel en buurvrouw steeds luidruchtiger roddelde over alles en iedereen.
Om hen in contact te brengen met de andere buren uit onze ‘coin’ had Oma een prettig etentje geregeld waarbij de andere buurman zong en zichzelf begeleidde op de guitar [ook toevallig zijn achternaam] het was uitermate gezellig met vier nationaliteiten aan tafel.
De Parelhoen met Zatte Pruimen viel ernstig in de smaak van alle genodigden .
De volgende ochtend ging de nieuwe buurman weer verder  met klussen en omdat buuf in de tuin aan het rommelen was ging ik even kletsen: CRUCIALE FOUT, maar dat wist deze Nederlandse Oma toen nog niet; nooit betreedt men onaangekondigd het heilige der heiligen van de Fransman : ZIJN DOMEIN
Buurvrouw vroeg me even binnen om de vooruitgang van de werken te bekijken en we troffen een foeterende buurman aan bij een ernstig golvend plafond.
Met enige bouwkundige achtergrond wees ik hem op het feit dat schroten nooit in dezelfde richting liggen als de balken.
DRIEWERF FOUT: een Fransman duldt geen kritiek en al helemaal niet van een buitenlandse vrouw .
Daarna is het nooit meer goed gekomen, maar de maaltijd was zeer geslaagd.

PARELHOEN MET ZATTE PRUIMEN