Ik heb een allerliefste vriendin die oorspronkelijk uit Bourgogne komt maar naar het zuiden is getrokken , natuurlijk vanwege het weer , en sinds een paar jaar hier ook de liefde van haar leven heeft gevonden .
De hele familie heeft hier in wisselende samenstelling al gewoond of tijdelijk verbleven en we kunnen heel goed met hen overweg.
Naar mijn idee passen de Bourgondiers zeer goed bij de Brabanders ; heel hartelijk , gezellig en we delen een grote voorkeur voor uitgebreid tafelen .
Toen we vele jaren geleden op terugreis naar Brabant waren MOESTEN we zeker en vast bij de familie komen overnachten want er was ook nog een verjaardag te vieren .
Zus Nadine die jarig was had niet lang daarvoor een te renoveren boerderij betrokken en daar ging de reis naar toe .
Uiteraard au bout du trou du c.. du monde waar we na heel veel zoeken en vooral veel ruzie [ geen Tom Tom ] toch nog aankwamen in het donker , aangezien ik in een boze bui de wegenkaart al uit de auto had gesmeten en de ega had toegebeten dat hij het maar uit moest zoeken. Vroeger kregen we altijd bonje in de auto over het kaartlezen en tegenwoordig door de schuld van TomTom want ook met hem blijft het behelpen .
Maar dit terzijde.
Er lag een dik pak sneeuw en het was beren koud maar we moesten toch eerst nog mee naar de plaatselijke kerstmarkt , met gevaar voor eigen leven wegens die spekgladde wegjes met sloten erlangs.
Intussen hield moeder , beter bekend onder de naam Mamilotte [ Charlotte ] , zich bezig met het godenmaal , wat aan haar wel was toevertrouwd .
We hebben heerlijk gegeten en vergeten deze logeerpartij nooit meer , maar dan om een andere reden.
Want de hele familie , en dat was toch snel zo’n twintig man plus onze honden , moest in die kou op een heel grote open zolder slapen waar een oude potkachel vrolijk stond te snorren en zo’n vijftien bedden [ een- en tweepersoons ] stonden opgesteld ; kris kras door elkaar.
Het hoeft geen betoog dat ik mijn verstand verkeek want dit was ongekend.
In een discrete hoek maar pal naast het bed van mijn vriendin en haar toenmalige “verloofde’ stond een tweepersoonsbed met het fraaiste linnengoed en dat was voor ons ; de gasten.
Het dakraam mocht natuurlijk niet open naar goed Frans gebruik , dus dat heb ik stiekem gedaan toen de rest snurkte , want dat deden ze allemaal na zo’n rijke maaltijd .
Bovendien sloop er elk half uur wel iemand voorbij , twee provisorische houten trapjes af om naar de wc te gaan , maar ook dat was oorzaak drank.
Uiteraard zat er nog geen deur in die wc , maar een lap als gordijn , en stond er midden in de nacht ook nog een neef van zo’n jaar of twintig voor mijn neus.
Dit soort taferelen vinden de Fransen volgens ons heel normaal want in onze familie boerderie ligt in Augustus ook de hele tent vol met bedden en matrassen.
s’Lands wijs s’lands eer.
Mammilotte maakt de simpelste maar meest authentieke Boeuf Bourguignon waarvan het recept in mijn kookboek
