In lang vervlogen tijden gingen wij altijd op trektocht , roadtrip heet dat tegenwoordig, door Frankrijk met de kampeerbus.
We hebben er drie gehad en altijd eigenbouw van een gebruikte bestelwagen.
De hele inrichting op maat gemaakt naar mijn wensen en vooral niet te zondags = netjes zoals iedereen….. het moest alternatief…
Het fijne van die hippiebussen was ook dat geen enkele voyou interesse heeft om in te breken in zo’n bus omdat daar in de regel niets te halen is.
Zo hebben we een vakantie meegemaakt dat we met vrienden , die een zeer fraaie camper gehuurd hadden , in Bandol langs de boulevard stonden terwijl even een wandeling maakten en een terrasje pikten nota bene op klaarlichte dag , bij terugkomst hun wagen geheel en al was leeggeroofd en met de onze die er pal naast stond met nota bene een zij raampje open was helemaal niets gebeurd .
Hun kunststoffen zijramen waren er doodgewoon uitgerukt .
Uiteraard mankeerde er ook nog wel eens iets aan zo’n tweedehands bus en zo hoorden we op enig moment steeds een fluitend geluid als we over een autobaan reden.
Dat deden we niet vaak en we sloegen er dus ook niet al te veel acht op.
Maar de vakantie voorbij besloot mijn ega toch eens linksvoor onder de auto te kijken en zag daar enige gaten die niet direct gevaar op zouden leveren maar daar ook niet hoorden te zitten.
We besloten tot reparatie op de manier van een plaatselijke autohandelaar met dubieuze praktijken , namelijk kippengaas en piepschuim.
Schat ging voortvarend aan de slag en het lukte allemaal prima ; tenminste…. dat dacht hij.
Toen hij de volgende dag de bus wilde verzetten wilde die helemaal niet meer sturen want het piepschuim had zich aardig verspreid tot onder het dashboard.
Dat het los snijden van dat woekerend spul nogal een hele klus was behoeft geen betoog.
We vertrokken altijd op donderdag avond en onze eerste stop was dan Zuid Belgie waar we ons trakteerden op Echte Belse Friet en datzelfde ritueel herhaalde zich op de terugreis : Nooit naar huis zonder eerst een puntzak met Kroket.
Ik maak ze nog altijd zelf op de Belse manier van mijn Oma…. recept in mijn kookboek .