Ik had ooit een vriendin die van de damesliefde was maar wel graag kinderen wilde . Op een goede of liever kwade dag bleef ze hangen aan een heer die van de herenliefde was en ook graag kinderen wilde ….. dus boze tongen die beweren dat liefde voor het eigen geslacht niet te genezen is hebben grotendeels gelijk , maar met wederzijdse instemming is er toch een mouw aan te passen en past op ieder POTJE een dekseltje .
Toen de kinderen eenmaal waren geboren konden ze maar moeilijk van huis want ze hadden alleen familie in Frankrijk.. dus werden we wel eens op een maaltijd genood .
Dat was eerder een bezoeking dan een culinair festijn ; onbegrijpelijk met wederzijdse Franse voorouders .
Alles wat op tafel kwam werd maandelijks thuisbezorgd door een diepvries bedrijf wat op geen enkele wijze te vergelijken is met het Franse PICARD . Niet dat ik daar ooit kom maar dit terzijde… in de 20 jaar dat ik hier op 3 km afstand van Picard woon ben ik er nog nooit binnen geweest .
Het voorgerecht , kennelijk het lievelingetje van meneer , werd door hem zelf bereid en uit niets bleek dat zijn moeder een elegante Parisienne was ; namelijk rauwe Prei in stukken van ongeveer 10 cm. met een nogal zure Azijn dressing erbij . Afgrijselijk en het ergste is dat dit het enige voorgerecht scheen te zijn wat hij zelf kon maken want we hebben daar nooit iets anders als entree voorgeschoteld gekregen . Mevrouw wist alleen hoe de magnetron werkte .
Met een dusdanig cultuurverschil is de vriendschap doodgebloed….
Wij zijn dol op Prei , maar dan anders … Prei met Brousse de Chevre Recept in mijn kookboek.
