Onze vriend die in Parijs een heel gekende buurt bistro runt die gefrequenteerd wordt door veel kunstenaars , mensen uit de Showbizz , top ambtenaren en buurtbewoners , wordt in het geheel niet geplaagd door enige kennis van kunst en cultuur , wat deze week tot een verrassende ontdekking leidde .
Onze vakantie vriendenclub was genood bij de plaatselijke tandarts waar ook een zwager aanwezig was die zijn ogen en oren wel goed open heeft .
Deze jongen wist te vertellen dat in St Paul de Vence bij de Fondation Maeght een tentoonstelling loopt , gewijd aan de beroemde Spaanse kunstenaar Eduardo Arroyo , waar een drieluik hangt voorstellende de vader van onze vriend …
Deze kunstenaar die tijdens de burgeroorlog in Parijs was beland woonde zoals zovele gevluchte kunstenaars in een klein wijkje vlakbij het restaurant van onze vriend , wat toen nog werd gerund door zijn vader , de box -kampioen Yanek Walzack .
Nu had die schilder een voorliefde voor boxers en in die jaren nog niets te makken en zoals zovele kunstenaars die in La Ruche waren samengeklonterd betaalde hij met tekeningen , die gewoon in het restaurant hangen ; en dat wist die zwager .
Plots zag onze vriend de dollar tekens al in de ogen , en omdat hij onze kennis van kunst hoog inschat moest er een afspraak gemaakt worden om vandaag de tentoonstelling te bezoeken .
Om 7 uur het bed uit want klokslag 10 als de deuren open gaan wilde hij ter plekke zijn , en zo geschiedde .
Schat en ik verheugden ons reeds op een dagje veters uit de schoenen lachen en hadden al veel voorpret vanwege het feit dat onze vriend dacht dat hij zijn schilderijen direct ten gelde kon maken in het museum…. dat de prijzen bij de geexposeerde werken zouden staan en dat alles te koop was…. ongelooflijk maar waar en wij zwegen stil…..
En wat zich daarna afspeelde was een samenloop van gunstige omstandigheden die hem deden glunderen van trots en maakten dat de veters in onze schoenen gewoon vast bleven zitten .
Gewapend met plattegrond en recht op het doel af was het schilderij snel gevonden ; en tot ons aller verbazing zo groot als twee opklapbedden en het enige schilderij waar op afstand een staalkabel voor is gespannen ; zoiets maakt indruk.
In vogelvlucht werden nog de andere werken aan een keuring onderworpen in de zaal van Chagall want daar heeft hij wel eens van gehoord .
Daarna sprak hij de bewaker aan om mede te delen dat hij de zoon van de boxer is en of hij eventueel een mail zou kunnen sturen naar de conservator die dan contact zou kunnen leggen met de kunstenaar die nog steeds leeft .
Hem werd een visitekaartje overhandigd en terwijl we op de terrassen de beelden aan het bewonderen waren kwam de bewaker ons halen met de mededeling dat de conservator toevallig op deze zondag aanwezig was en in het museum cafe zat in gesprek met iemand , waarop we even konden wachten .
Intussen namen we koffie en de uitbater van het cafe herkende onze vriend als tafeltennis kampioen en zo ontspon zich een gesprek , ook over vader boxer wat onze vriend met de minuut fierder maakte.
Daarna volgde het gesprek met de conservator waarbij alle egards in acht genomen werden en contact gelegd met de agente van de schilder die helaas niet meer kan praten wegens keelkanker .
Bleek dat de kunstenaar stamgast van de buurt bistro was toen onze vriend nog reisde voor de tafeltennis toernooien .
Het was een uitermate vruchtbare dag waar we erg van hebben genoten al was het alleen al om onze lieve vriend zo gelukkig te zien met in het achterhoofd de pecunia die zijn bezit eventueel opbrengt op een veiling…. ohohohohohhh