Ik heb een hele lieve Franse vriendin, Coco waarvan het leven zelfs ver boven het veertigste levensjaar begon aangezien zij tot dan toe een zeer slechte mannenkeus had . Ze keek vooral naar het uiterlijk en een BEAU MEC is dan het enige wat telt.
Driewerf FOUT, want zoals ze in Brabant zeggen: Van un schon bord itte nie lang.
Haar eerste echtgenoot verkocht zwembaden maar vergokte al het geld terwijl zij de zaak draaiend hield.
De tweede had een strandtent , die weliswaar zeer goed liep, maar in de winter vloog het geld erdoor ook hij gokte ; zodat er elk jaar meer aandelen aan zijn broer verkocht moesten worden totdat hij zelf niets meer had .
De derde had een webwinkel met armbandjes, ringetjes en anders-zinse Fringues dus Coco zat heel de dag achter de computer terwijl hij rondreed in haar auto , gokte [ alweer ] en feestte in St Tropez.
En toen kwam er bij het jaarlijkse Fete de la Musique een heer in het spel die het tegenovergestelde was van de drie anderen ; klein , niet zo knap als de anderen , maar open en vriendelijk , lieve ogen, zeer intelligent en hij heeft een zeer florerende fabriek in groene producten , big business tegenwoordig in het Franse .
De liefde kwam niet meteen van haar kant , wel van de zijne.
Via wederzijdse vrienden bleef het contact bestaan en nu zijn ze al 4 jaar een stel en de liefde is vanzelf gegroeid ; ze zijn smoorverliefd .
Wat wil je nog meer , een zeer onderhoudende man , in goeden doen , die haar de wensen uit de ogen leest en ook nog kan koken.
Hun vakantiewoning [ die al van haar was , zie blog over whisky] ligt naast die van ons en nu zij er niet meer woont zijn wij vakantie buren / vriendjes .
.