De van oudsher geroemde Franse HAUTE CUISINE begint de laatste twee decennia , sinds ik hier woon , aardig af te brokkelen . Niet alleen ontmoet ik zelden nog personen onder de zestig die er uberhaupt nog werk van maken in de keuken , kom ik steeds vaker tot de onthutsende conclusie dat het merendeel helemaal niet meer kookt of koken kan . Barbecue met goede kwaliteit vlees en vis is het hoogst haalbare ; de mami’s van mijn leeftijd niet te na gesproken want die sloven zich nog steeds uit om de traditionele haast heilige zondagmiddag-lunch die toch niet voor niets op de cultureel erfgoedlijst staat tot een culinair festijn te maken , al vraag ik me af hoe lang nog .
Op schokkende wijze viel vanmiddag bij mij het frankske.. [ ik behoor nog tot die generatie ] In het kader van tout ce qui reste , wat wij gemakshalve TOESKI noemen = het al weken restjes en kliekjes eten na onze Franse familie vakantie waren koelkasten en vriezers al aan de beurt geweest en is nieuw vers ingeslagen zodat ik me nu op kastjes en laden heb gestort waar ik een zeer dubieus pakje tegenkwam wat allang aan mijn herinnering was ontsnapt.
Zo ongeveer twee maanden geleden zond ik mijn schat om boodschappen , dat doet hij heel graag zonder mij omdat dat hem de kans geeft naar hartenlust snoep , koek , chips , zoutjes en ongezonde voorverpakte waar mee te brengen. De vraag was : 20 minuten rijst van Uncle Ben waarop mijn vriendin me attendeerde ; blijft mooi droog , grote korrel en met als belangrijkste eigenschap dat die niet kan mislukken . Schat had voor de zekerheid twee pakken meegebracht omdat zonder leesbril kiezen erg moeilijk is… een pak Uncle Ben : klaar in 10 minuten en een ander pakje waarop ik tot mijn verbazing las : 2 minuten. Druk als ik op dat moment was heb ik het achteloos in de lade bij de spaghetti en de rijstvellen geknikkerd totdat ik gisteren bolognese ging maken waarbij ik dat pakje tegenkwam. Uiteraard bleef van die maaltijd iets over , meer saus dan pasta en zo kwam het dat ik mijn schat voorstelde dat we vandaag een TOESKI dag zouden inlassen ; lekker makkelijk voor mij . Ik de spaghetti en aangezien hij dol is op rijst was dat pakje voor hem waarbij de saus eerlijk verdeeld zou worden .
Bij inspectie van de verpakking leek 2 minuten me hoogst verdacht maar de bereidingswijze gaf het werkelijk aan : Knip de bovenkant open en plaats het zakje rechtop 2 min. in de magnetron. Opengeknipt rook het niet eens slecht , zij het een beetje naar voorverpakte poedersoep die ik me vaag herinner uit de zestiger jaren . Eenmaal op het bord werd zijn enthousiasme al minder en na twee happen verdween de rest in de kliko……helaas samen met de helft van mijn heerlijke saus. Op dat moment begon ik me te verbazen over hetgeen is verworden van de Franse Haute Cuisine….. die pakjes liggen namelijk in de schappen van een gerenommeerde supermarché dus er moet vraag naar zijn… maar ik vraag me nu wel af : Wie eet dit in Godsnaam ?????? Het is werkelijk niet te vreten. Wie kookt zo slecht in Frankrijk of heeft geen moeder , vriendin , vrouw of tante zodat die gedoemd is zijn/haar toevlucht te zoeken tot dit soort maaltijden ? Zelfs mijn schat die dol is op allerlei ongezond snel klaar eten zoals vissticks en voor-gepaneerde kalkoenlappen kon zijn lievelingskostje : te weten rijst , in deze hoedanigheid niet wegkrijgen….hoewel de teloorgang van de Franse culinaire traditie om te janken is , konden we er toch nog hartelijk om lachen ; dat hebben we maar gedaan .