Een zomerse cocktail zonder noemenswaardig alcoholgehalte
Enkele jaren terug maakten wij een trektocht van zeven weken door Spanje ; van links naar rechts en van boven naar onder .
Onder woont namelijk de nicht van mijn echtgenoot in het schilderachtige dorpje Mijas . Alle bezienswaardige steden en dorpen hebben we op deze roadtrip voor een tweede keer bezocht en moet gezegd dat het in de meeste gevallen een ernstige ontgoocheling was gezien onze al dan niet gezamenlijke herinneringen uit de jaren 60 en 70 . Ook Spanje heeft veel aan idylle ingeboet . Wat ik toen nog niet wist was dat het de eerste en laatste droomvakantie was met onze Oldtimer caravan ; schat wilde er niet mee gezien worden en intussen heb ik mijn lievelingsspeeltje alweer verkocht …. met tranen in de ogen ; ik denk er nog wekelijks aan .
Op een terras in Sitges kwam ik een drankje tegen dat me wel verfrissend leek dus dat ook maar eens besteld…. mierzoet maar verfrissend en de smaak leek vaag op Sangria met prik , maar hakt er minder in… het drankje heet Verano hetgeen zomer schijnt te betekenen in het Spaans .
De reis kabbelde vreedzaam voort en op elk terrasje bestelde ik een Verano , die bijzonder vaak wisselde van kwaliteit .
In de horeca schijnt dus een kant en klaar versie te bestaan met zeer synthetische oorsprong en in hoge mate lijkt op de Exota van vroeger , maar dan met alcohol .
Na een week of drie met heel veel regen hadden we de Spaanse Zuidkust bereikt bij Cadiz en daar leek het wel of we in de Sahara terecht gekomen waren… zooooooo heet . Natuurlijk wilden we het bezienswaardige centrum bekijken wat trouwens zeer de moeite waard is.
Na de stadswandeling zegen we neer op een aardig terras tegenover de kathedraal ; en ik waarschuw jullie :
Ga daar nooit heen !!!!!
We bestelden een Pilsje en een Verano , de bestelling werd snel gebracht alhoewel mijn cocktail een verraderlijk roze kleur had ….Fabrieksspul natuurlijk… schat vroeg een bakje water voor de hond want het was minstens 45′ en wat denk je ?????
Wij geven geen water aan de honden want we hebben geen bakjes… ons licht protest van : doe het dan maar in een asbak vond geen gehoor.. toen zijn we dus zonder te drinken en te betalen opgestapt en de verbouwereerde ober zei er niet eens iets van .
Uiteindelijk na oponthoud van 3 dagen in Estepona wegens autopech arriveerden we vijfde week in Mijas om een paar dagen door te brengen met de familie van mijn schat , en daar werd het Verano geheim voor mij ontrafeld .
In de supermarkt Mercadona [ geweldig ] kopen zij de goedkoopste Rode Wijn a 1,80 e. met schroefdop die dan in het glas aangevuld wordt met heeeeeeeel zoete Gazeuse , in Frankrijk nog te koop als Limonade Traditionelle.., een schijf Sinaasappel er in en klaar.. heel lekker maar behalve mierzoet ook niet lijnvriendelijk naar mijn idee .
Eenmaal thuisgekomen bedacht ik me dat dat toch anders moest kunnen…
Eerst geprobeerd met prikwater…. dat was helemaal niet lekker..
Qua calorieen viel de Limonade af … en plots… herinnerde ik me dat ik in de oude koelkast in de schuur, waarin ik ook Jams en Chutny’s bewaar , nog een fles Bisschopswijn had staan .
Deze winterse godendrank waarvan de alcohol door het koken is verdampt hakt er niet zo in als Rode Wijn en is al zoet , want ik weet zelf hoeveel suiker erin zit en dat valt reuze mee . Aangelengd met gewoon Prikwater geeft dit een heerlijke smaak die wat mij betreft de Verano in de schaduw zet.
Uiteraard heb ik nadien nog wat gesleuteld aan de receptuur om een meer fruitig mengsel te krijgen , en sedertdien maak ik van alle Rood die is blijven staan of van slechte kwaliteit blijkt , een voorraadje voor de zomer ; het blijft in de koeling in elk geval een half jaar goed .