columns LEKKER PUH

LEKKER PUH.
Had ik die zwijnen achteraf toch nog lekker te pakken , met de nadruk op lekker. Nadat ze ons maanden de stuipen op het lijf gejaagd hebben waren ze plots van de een op de andere dag verdwenen. Later kreeg ik nog een schrijven van dat maffe comité hier op ons park dat de zwijnen op kosten van de bewoners- bijdragen waren opgeruimd . Aan mijn hoela…… in hun eigen vriezers en verkocht aan de plaatselijke restaurateurs zei ik nog tegen schat en daar kon ik wel eens gelijk in hebben.
Ik leg uit: vanmiddag gingen we voor een authentieke Franse zondagslunch die ook op de culturele werelderfgoedlijst staat , naar het favoriete restaurant vlakbij ons park gelegen in de wijnvelden nabij de bosrand en de heuvel , daarmee de ideale plaats om paddenstoelen te zoeken en eveneens de habitat van hele volksstammen zwijnen.
De kaart was zoals gebruikelijk weer veelbelovend , de kwaliteit ongeëvenaard en prijs/ kwaliteit verhouding meer dan correct.
Mijn persoonlijke keus viel op een voorgerecht van zacht gegaarde paddenstoelen met lichte crème en als hoofdgerecht : Wilde Zwijnenpoot in rode wijnsaus.
Broer nam Kalfsfilet en mijn schat Zwezerik.
Na het copieuze vreetfestijn tafelden we nog even na met de waardin . Aangezien ik weet dat dit restaurant altijd met verse en huisgemaakte producten werkt vroeg ik voorzichtig naar de herkomst van het zwijn.
Hun vlees komt immer uit de Aubrac waar de chef geboren is , doch staat dat gebied niet bekend om zwijnen dus vandaar…..Aarzelend kwam het eruit. Het is restaurateurs verboden om vlees van de jager te verkopen tenzij een ingewikkelde en dure keuringsprocedure gevolgd wordt welke het vlees duurder maakt dan de woekerprijs van de poelier…..maar , zei ze met een vette knipoog; we hebben hier half/ half.😂 Toen wist ik genoeg. Malser Zwijnenvlees heb ik nog nooit geproefd. En zo heb ik vermoedelijk een van de treiteraars zijn poot opgepeuzeld. Eindelijk gerechtigheid. Lekker puh .