LIJKEN IN DE KAST.
Wat nu weer zullen mijn volgers denken , heeft Helma in een stoutmoedige bui de vazal van de camping vergiftigd en verborgen?
Dat niet maar er hangt al enkele dagen een rottende lucht in mijn toiletruimte die met etherische oliën niet weg te krijgen is. Aanvankelijk veronderstelde ik dat ik , zuinig als ik ben , de over de datum zijnde geranium essence de schuld moest geven , doch ook de daarna aangewende grapefruit essence bracht geen verlichting in de stankoverlast al ging er vanavond plotseling toch bij mij een lichtje branden :
Een week of twee geleden zocht ik in de achterste onderkast in de keuken een fraai tafelkleed voor een door mij georganiseerde lunch en vond daarbij keutels van een groter type muis of ander knaagdier.
Jullie is bekend dat wij aan de bosrand wonen en Marie Miauw zich totaal niet bewust is van het werk wat van haar verwacht mag worden ; James de teckel trouwens ook niet voordat ik de kat van schat de schuld in de poezelige poten steek.
In die kast die helaas grenst aan het toilet waar we twee jaar geleden vanwege een niet op te sporen lekkage dientengevolge enige keukenkastjes, de wand naar het toilet en daar dan weer een stuk uit de buitenmuur moesten slopen , komt de waterleiding naar de keuken nu binnen via een bypass die door de vakman is aangebracht als enige oplossing om niet onze mooie tegelvloer die op twee oudere tegelvloeren ligt plus 40 cm beton, ook nog te moeten openhakken.
Nadat dat hele karwei was geklaard heeft mijn schat zo goed en zo kwaad als in zijn macht lag de boel gerepareerd, geïsoleerd en gaten die overbleven met piepschuim dichtgeplakt ; dit alles zo gierig mogelijk gezien de onzekere toekomst van ons park.
Geen kosten op het sterfhuis is mijn devies.
En ja…. Het is nu toch een sterfhuis geworden ; daar ben ik bijna zeker van.
IK LEG UIT:
Na het ontdekken van de keutels en het reinigen van het kastje heb ik daarin een bakje geplaatst met het verboden middel : GIFKORRELS VOOR HET FRUITETEND KNAAGDIER .
Verkrijgbaar bij Gamme Vert.
2 zakjes in het bakje en tot mijn verbazing waren die de volgende ochtend weg.
Hoe ist mogelijk door een spleet langs de waterleiding.
Weer 2 zakjes erin met dezelfde uitkomst.
Twee dagen gewacht, hopend dat het voldoende zou zijn.
Doch…. Terwijl ik op het toilet vertoefde had ik het idee dat er nog iets ritselde in de bekisting welke door schat als reparatie was aangebracht.
Nogmaals 2 zakjes in het keukenkastje die 2 dagen bleven liggen. Intussen hing er op het toilet reeds een gore lucht die ik niet kon thuisbrengen ; etherische oliën noch WC eend brachten verlichting en mijn lichtje brandde ook nog niet.
Wel lagen er alweer 2 nieuwe zakjes lokmiddel in het bakje.
3 dagen…. EN….
Toen viel bij mij het kwartje…. In de toiletruimte in de bekisting ligt waarschijnlijk een hele lijkenfamilie die kennelijk nog niet naar de eeuwige jachtvelden is want ook de gisteren geplaatste zakjes zijn weg .
s’ Ochtends valt de stank wel mee maar naarmate de dag vordert en de zon op de gevel staat is de geur schier onhoudbaar .
De bekisting en muur nogmaals afbreken om daarna geconfronteerd te worden met diverse rottende knaagdieren lijkt ons geen optie.
Dus nu liggen er weer nieuwe zakjes en heb ik de hoeveelheid etherische luchten opgevoerd.
Geluk is dat de ramen wijd open kunnen en we zullen de stank moeten uitzitten.
Nog mazzel dat ik ook in de bossen ben opgegroeid dus van geen enkel bosdier bang ben .
Uiteraard horen jullie nog hoe dit avontuur in de natuur weer afloopt.
