Een jaar of tien geleden bestond er nog een Ferry dienst van Toulon naar Civittavecchia , de haven van Rome.
Dat was voor ons een uitkomst om vakantiereisjes naar Italie te ondernemen, waar onze beste vrienden zijn neergestreken toen wij ons heil gezocht hebben aan de Franse Zuidkust.
De verbinding over de weg naar de Adriatische Kust liet toen , trouwens nu nog steeds , veel te wensen over.
Smalle tunnels , smalle autobanen , veel gaten in de wegen en zeer hoge prijzen voor de tolwegen .
Ook de binnenwegen waar de natuur weliswaar bijzonder fraai is zijn niet aanbevelenswaardig , want bevolkt door plattelanders in APE’S die alle tijd hebben wegpiraten .
APE’S zijn van die driewielige mini mini vrachtwagentjes waarvoor slechts een brommervergunning vereist is , en die dan op een provinciale weg ingehaald worden door reuze vrachtwagens beladen met natuursteen. Het mag een wonder heten dat dat opmerkelijk vaak nog goed afloopt ook
Als we de nachtboot namen kwamen we in de haven aan rond 12 uur s’ middags en namen alleen deel aan het Italiaanse verkeer in het middaguur we zochten rond drie uur een camping op en gingen dan de stad verkennen , op die ontspannen wijze toerden we al sightsee-end richting vrienden.
Op een goede dag kwamen we in Florence terecht waar we een hotel geboekt hadden wegens de niet nabijgelegen en overvolle camping.
Om half een s’ middags de auto genomen om in de stad te parkeren teneinde de bezienswaardigheden te verkennen.
[ Ik kan niet lang lopen ]
Ons project leek wonderwel te slagen ondanks het feit dat onze auto [ landrover 2.07 hoog ] niet in elke parkeergarage past want we vonden midden in het centrum een parkeergarage met een inrijhoogte van 2.10…… dus God zegen de greep . Langzaam daalden wij af totdat we aan het eind van ons parkeervak zoiets als een ontluchtingsbuis tegenkwamen .
KRRRRR KRRRRRR……… het dak kraste en kraakte van alle kanten , en schat raakte al in paniek ; maar ja we stonden er nu eenmaal .
Veel luid gevloek wat hier niet herhaald kan worden en daarna ………..: ik draai hier om , hier heb ik geen zin in.
Enfin , ik antwoordde dat we er nu toch in waren gekomen en we wel zouden zien hoe we er s’ avonds weer uit zouden rijden.
Natuurlijk hebben we geen spijt van gehad van onze stadsbezichtiging en ondanks mijn beperkte actieradius heel veel gezien en heerlijk gegeten .
Hoe we naderhand achteruitrijdend en krassend die parking uit moesten omdat die auto niet verder geraakte plus alle consternatie in verband met de tickets en de scheldende beheerder zal ik maar niet vertellen , doch altijd als ik Spinazie a la Florentine maak denk ik terug aan Florence , in de eerste plaats helaas aan die parkeergarage en dan pas aan de stad.
Het recept voor dit heerlijke groentegerecht of als lunch hapje met een Spiegelei erop staan in mijn kookboek