Wij beschikken samen met onze Franse “familie’ over een familie boerderij au bout du trou du cul du monde…..
Een onzedig spreekwoord om letterlijk te vertalen , maar kort gezegd betekent het : aan het eind van de wereld , daar waar DE HERE JEZUS zijn sandalen heeft verloren… dus dan weten jullie het wel .
Sinds 1928 is de boerderij niet meer bewoond geweest , behalve gedurende de vakanties en 4 jaar in de tweede wereldoorlog .
Er is nu eenmaal weinig werk in de Lot ….. al kun je er in tijden van groot onheil zoals een eventuele derde wereldoorlog altijd leven van wat de natuur geeft en ruilhandel drijven met Lot-genoten .
En elke keer als er zich in den lande calamiteiten voordoen zweert neef Jean – Louis dat we met z’n allen naar de boerderij kunnen vertrekken en net zo rustig leven als zijn ouders en grootouders in W.O. 2 .
In zijn droom hebben we dan koeien en kalveren ; de stallen zijn er nog… ook een varkenshok voor ons varken met een vide voor de kippen…
Achter dat stalletje is een heuse eenden poel [ denk aan foie gras ]
En in de boomgaard lopen dan onze geitjes onder de vele vruchtenbomen waar ik momenteel likeuren van brouw en confiture kook .
Voor een moestuin is dan nog plaats op het huidige parkeerterrein voor 4 auto’s want dat terrein hebben we dan niet meer nodig omdat we wel een bron hebben die water geeft maar geen olie … kleine minpuntjes blijf je houden…Als we dan tijdens de zomerse familievakanties met z’n allen aan de grote tafel onder de lindenboom met een goede fles Rood zitten te fantaseren over onze terugkeer naar de natuur liggen er opvallend vaak Eendenborstjes op de BBQ . We zijn er allemaal dol op . Recept in mijn kookboek.