columns KIP KERRY IN DE CAMPER

 

Wij hebben een vriendin met een Optiek ; ze runt de zaak samen met haar man en zonder personeel .
Dat is dus een uitermate druk bestaan en omdat ze ook nog eens zo’n 30 km van de winkel verwijderd wonen zijn ze s’avonds meestal laat thuis aangezien er ook na zessen nog van alles gedaan moet worden waarvoor gedurende de dag geen tijd was .
Daar heeft ze wel iets op gevonden…. s Morgens als het nog niet druk is blijft ze thuis en bereidt de maaltijd voor die dan in het middaguur in de magnetron wordt opgewarmd en ter plekke gegeten .
Uiteraard zijn dat dan eenvoudige gerechten die ondanks alles heel goed smaken want ze is een keukenprinses…
Op een vrijdag middag en al op weg voor onze jaarlijkse vakantie reden wij even met de kampeerbus langs hun Optiek om mijn nieuwe zonnebril op te halen en mijn vriendin duwde mij een tupperware bakje in de hand : Voor onderweg ….: kun je vanavond lekker opwarmen in de camper…
We stonden s’ avonds op een parking waar bij nader inzien toch wel heel rare dingen loos waren… we spreken hier over eind jaren tachtig …
Voor ons in een auto zat een kerel met een witte poedel die af en toe een wandelingetje maakte… wij waren nog lekker aan het genieten van het heerlijke hapje van mijn vriendin…
Het was juni en dus lang licht , geregeld stopten er andere auto’s , doch steeds ruim van ons verwijderd , en de man met de poedel bleef maar wandelen..
En toen viel onderhand het frankske [ het was in de buurt van Mons ] we stonden op een homo ontmoetingsparking… het was al zo raar dat er geen andere toeristen stonden .
Daarna hebben we toch maar een andere overnachtingsplaats gekozen , niet omdat we bang waren maar uit respect voor de nering van de heer met de poedel . Zo’n witte bestelbus met donkere ramen kon met gemak voor een politie voertuig doorgaan…..