Het valt tegenwoordig nog niet mee om een stukje Zalm te bekomen van ouderwetse kwaliteit .
De schappen in de supermarkten liggen vol met kweekvissen waarvan de smaak zo ver afwijkt van de smaak die ik me nog goed herinner uit mijn jongere jaren dat ik zelden nog Zalm eet .
Ja… tijdens onze tripjes door Frankrijk komen we hem nog wel eens tegen op de kaart ; maar dat is dan wel diep in de Jura of soortgelijke gebieden met woeste rivieren .
Wat in de zich restaurant noemende eet-cafe’s in onze regio wordt voorgeschoteld als Zalm kan nog niet in de schaduw staan van het wilde exemplaar .
We waren er dus helemaal klaar mee … totdat bij onze Grand Frais een visafdeling werd ingericht met heerlijk verse maar wel vacuum verpakte vis …. en ja… dat vind ik hygienisch .
Hier in het zuiden koop ik mijn vis niet op de markt [ veel te warm ]… laat staan in de supermarché , daar stinkt het zo naar vis dat de kwaliteit wel bedenkelijk MOET zijn…..verse vis stinkt niet .
Helaas… hangt er een prijskaartje aan ; en dan te bedenken dat amper 100 jaar geleden .. in 1909 om precies te zijn …. de gemeente Amsterdam waar mijn overgrootmoeder woonde een wet uitvaardigde waarin opgenomen was dat aan inwonende dienstbodes niet verplicht mocht worden om meer dan drie keer in de week Zalm te eten….zo vol zaten de grachten er mee .
Spotgoedkoop in die tijd….helaas is dat dus niet het geval van de fraaie Filets Wilde Zalm die ik Zondag bemachtigde tijdens ons wekelijkse winkel uitstapje , want zo noem ik het tripje naar het vers voedsel walhalla : Grand Frais .
Het werd een heerlijk maaltje wat niet meer begeleiding nodig had als in Boter en Dragon Azijn gesmoorde Prei en een bloemige Aardappel .
Recept in mijn kookboek .