columns KONIJN MET MOEDERDAG

Mijn volgers is intussen wel bekend dat wij vroeger een Poeniel hadden met de naam PIETEPAF . Hij was superslim en de lieveling van de hele familie… Pietepaf kwam uit het asiel en is bij ons nog 16 jaar geworden ; alleen God weet hoe oud hij werkelijk was.                                                                                          In Eindhoven  en waarschijnlijk ook elders was een jaarlijkse open dag van het dierenasiel en je moet sterk in je schoenen staan om daar met 2 kinderen zonder hond weg te komen…… en dat kwamen we dus ook niet.

We hadden Pietepaf al een paar jaar en toen ook de jongste op een leeftijd gekomen was dat hij van de open dag gehoord had  zat er niets anders op dan een kijkje te gaan nemen….. en daar zat Barbabob….. althans zo zag hij eruit..                                                                                                                                           Een stevige wollige middenslag Schnauzer waar we direct voor bezweken en die het gelukkig heel goed kon vinden met Pietepaf ook al waren het twee heren.

Barbabob had natuurlijk een verleden en was buitengewoon aanhankelijk ; hij volgde me overal en at de schillen van het aanrecht als ik piepers aan het jassen was. Bovendien haalde hij samen met zijn nieuwe compaan allerlei kattenkwaad uit , zoals het kapotbijten van 20 meter elektriciteitskabel toen de monteurs aan het werk waren en verstoppertje spelen in de etalage van mijn boetiek…   ik kan me niet eens alles meer herinneren maar ze hingen ook geregeld de postbode en andere fietsers aan de broekspijpen.

Pietepaf was en bleef de lieveling van de familie , vooral van Bompa die hem overal mee naar toe nam in de auto ,  en het bekleden van de tweede plaats zat Barbabob niet lekker …. hij zou wel eens even bewijzen wat hij waard was om de eeuwige gunst van Bompa te vergaren .                                                         Het was Moederdag en prachtig weer … de hele familie en aanhang zat op het terras achter de keuken aan koffie en vlaai , toen Barbabob tevoorschijn kwam met het konijn van mijn stief-broertje in de bek… trots als een hond met zeven staarten legde hij zijn reeds overleden prooi op Bompa’s voeten met een blik van : kijk maar eens wat ik voor jou gevangen heb….                    Hij kreeg geen straf , want het is zijn instinct .                                                         Wel gekrijs van 4 stuks kinderen die gesust moesten worden en uitgelegd hoe dat in de dierenwereld in elkaar zit .                                                                       De hond had uiterst kunstig de schuif van het konijnenhok [dat op een verhoging in de stal stond ]  opengewerkt .

Hoewel er de volgende dag een nieuw konijn kwam werd dat nooit meer dezelfde en elk jaar als het moederdag is denken we weer aan dit onfortuinlijke voorval , maar nu met een glimlach…