In een zeer grijs verleden hadden wij een Airdaile Terrier.
Het was een Teefje maar met een flinke schofthoogte, want ze was de dochter van de Europese kampioen.
Ondanks haar nobele afkomst had zij geen manieren en beet alles kapot , bovendien pikte ze ook nog van de tafel en het aanrecht.
In die tijd, met een baby en een kleuter had ik niet alle tijd om haar continue in de gaten te houden en luisteren was er ook al niet bij want ze was doof al wist ik dat op dat moment nog niet .
Daar kwam ik achter toen zij het beest eens meenam naar de waarzegger, want hondenfluisteraars daar had men toen nog nooit van gehoord en Martin Gaus timmerde ook nog niet aan de weg.
De hond verveelde zich omdat zij geen enkele impuls kreeg en ook niet snapte hoe ze spelen moest terwijl ik met mijn gezinnetje te weinig aandacht kon besteden aan zo’n grote hond…. lief bedoeld verjaardags- cadeau van de toenmalige echtgenoot , maar niet bij nagedacht .
Toen gebeurde het laat op een zaterdagmiddag in de zomer dat Snoopy, want dat was toen de meest populaire hondennaam , trots de keuken binnen kwam met een reusachtige vis in de bek .
Zoonlief had waarschijnlijk het hekje open laten staan en zo had de hond kans gezien ergens bij buren zijn buit te bemachtigen , die hij , want zo is nu eenmaal het instinct, in de tuin begon te begraven.
Geneer geneer, er was maar een huis in de buurt zonder hekje , maar ik was te laf om erheen te gaan en ik heb er ook nooit iets over gehoord ;
Snoopy was een kundige dievegge .
Sedertdien hebben wij honden van een kleiner formaat en lopen we beduidend minder risico , hoewel Fox-terriers [ toch familie ] . Geen van onze 4 Foxen heeft ooit iets gejat noch kapot gemaakt .
Vandaag Kabeljauw moten op het grill plankje .. recept in mijn kookboek .