OUD ZEER
Vorige week hebben we een toeristisch uitstapje geknoopt aan onze terugreis van de Lot naar Gassin… er is zoveel te zien in Zuid West Frankrijk . Waar we ook heen gaan , we maken er altijd een mini vakantie van…. rustig over binnen wegen , onderweg lekker eten , hotelletje of Ch d H… zonder vastomleind plan liefst.
Zo kwamen we in Aigues Mortes terecht , en dat was lang geleden . Tegenwoordig heeft het een hoog Gibraltar gehalte met al die souvenirs winkels , barretjes , pizzeria’s en restaurantjes compleet met obers die je bijkans naar binnen trekken terwijl het nog niet eens hoogseizoen was .
We spotten op het grote en zeer gezellige plein een aantrekkelijk uitziend restaurant met groot terras waar de tafels reeds gedekt waren zoals ik het graag zie : echte tafelkleden , mooie glazen ,comfortabele stoelen.
Gezien de zeer grote drukte leek het ons raadzaam om alvast te reserveren ook al was het pas half 12 ; we zouden intussen wel wat kunnen winkelen en sight see-en .
De ober was in het geheel niet opdringerig en het schoolbord toonde aantrekkelijke gerechten tegen zeer acceptabele prijzen.
Leuk tafeltje uitgezocht waar het hondje niemand tot last zou zijn , de ober legde de glazen kruiselings en een galet met nummer 34 zodat de reservering duidelijk leek .
Na drie kwartier en doodmoe wilden we op het door ons uitgezochte plekje nestelen voor een welverdiend aperitief doch helaas had zich juist daarvoor een Engels sprekend echtpaar aan ons tafeltje gezet .
De ober kwam toegesneld om de boel recht te breien , wij gaven aan dat we wel een ander tafeltje zouden nemen… maar toen ontspon zich een theater wat we zeker nooit van Engelsen verwacht zouden hebben waarbij bleek dat er nog veel oud zeer in de wereld is zodat vrede verder weg is dan we allemaal wel zouden willen : de vrouw , want dame kan ik haar niet noemen , begon tegen ons uit te varen dat wij DUITSERS [ nou ja ] altijd voorop willen staan en de beste plaats willen hebben en meer woorden van gelijke strekking… de man keek beteuterd toe…de ober stond erop dat wij de gereserveerde tafel namen en was een klant kwijt want madame wilde geen andere tafel… maar hij verzekerde ons dat hij zulke klanten ook helemaal niet op zijn terras wenste want alle mensen zijn gelijk en in zijn zaak is geen plaats voor discriminatie .
De aperitieven fietsten er wel in , het eten was heerlijk …. leuke muziek van een zigeuner accordeonist die speciaal voor mij Les Copains d’Abord speelde en vriendelijke Fransen naast ons om een beetje te converseren…