Hoewel de Gendarmerie van St Tropez niet meer in hetzelfde gebouw huist als ten tijde van de films van Louis de Funes is er nagenoeg niets veranderd aan het interieur ;
Vermoedelijk hebben ze hun hele hebben en houwen meegesjouwd toen het vorige gebouw werd omgetoverd tot het zeer goed bezochte
Museum van DE GENDARMERIE VAN ST TROPEZ .
Okay… de typemachines hebben plaatsgemaakt voor beeldschermpjes met toetsenbord en dat is meteen ook het enige verschil in dit zgn nieuwe gebouw dat ook zo oud is als Methusalem maar zeer centraal gelegen .
Je vraagt je af : waar gaat dit verhaal naartoe… juist ja… ik moest me naar het bureau begeven om officieel aangifte te doen van een inbraak in het huis van mijn vriendin , tijdens haar afwezigheid.
Daags tevoren heb ik de Gendarmes , in dit geval de Gendarmettes , opgeroepen om de inbraak te komen constateren en daarvoor gaan ze hier bepaald niet over een nacht ijs ; zelfs niet op Hemelvaartsdag en aangifte doen twee dagen later op zaterdag is hier ook al geen probleem .
De uiterst lieftallige dames… ook hierin is bepaald niets veranderd sedert die films … waren uitgerust met een tablet waarmee minutieus elk detail werd gefilmd of gefotografeerd en zaken geconstateerd waaraan ik nog geen aandacht had besteed… ze boden slachtofferhulp aan die ik uiteraard niet nodig had , maar toch… en briefjes in de bus bij alle buren of die misschien iets hadden gehoord in de nacht….. nee dus…. directe buren waren er uiteraard niet [ zoiets komt gewoonlijk van binnenuit ] en buren op enige afstand doch wel zicht zijn oud en zo doof als een kwartel .
Bovendien slapen ze hier allemaal met de luiken dicht wat niet bijdraagt aan opmerkzaamheid .
Na dit hele circus kreeg ik een afspraak om zaterdagmiddag na de markt naar het bureau te komen voor de aangifte ; het was een déja-vu….
Een houten balie en 3 ijzeren stoeltjes , overal de verf afgebladderd en de welbekende stencils aan de muren met gezochte types en waarschuwingen tegen wat al niet .
Er waren enkel Gendarmettes aanwezig en de een nog aantrekkelijker dan de ander , slechts een beer van een vent was aangesteld om over deze fraaie dames te waken. Mij werd verzocht mee naar boven te gaan over de welbekende uitgesleten stenen trap , nee geen lift , ze kon me wel ondersteunen omdat ik enigszins moeilijk ter been ben.
Aangekomen in het bloedhete kantoortje zonder airco uiteraard viel ik bijkans om van verbazing …de knappe blonde gendarmette die op Hemelvaartsdag in strak uniform de schade had opgenomen zat nu even strak maar schaars gekleed aan haar bureau ; zeer kort afgeknipt wit spijkerbroekje met een bloterig roze topje en teenslippers , de blonde haren in een joviale paardenstaart . Gendarme uniform hing slordig over een staande kapstok gesmeten… garderobe ?????? nooit van gehoord .
Op enig moment moesten er enkele kopies gemaakt worden en dat bleek niet mogelijk ter plekke zodat de dame de verhoorkamer verliet hetgeen mij de kans gaf om sneaky enkele foto’s te maken… nee, ik ben niet aangehouden dus de I SPY camera heeft hier zijn intrede nog niet gedaan.
Al die tijd stond mijn auto met hun permissie gewoon pal voor de gendarmerie midden op het plein. De daaropvolgende dagen zijn ze nog twee keer teruggekomen op dat park om bij diverse personen navraag te doen … Hier leveren ze geen half werk en dat stelt gerust…. de dader is intussen bekend .. kenteken staat op de camera’s bij de ingang met tijd van aankomst en vertrek …
Ook de gepensioneerde Oma in Frankrijk maakt nog wel eens iets mee .